Ζώντες και τεθνεώτες
€10.60 €9.60
Παντού νεκροί και πτώματα. Όλες τις ώρες και όλες τις μέρες. Βρέφη και διαλυμένα γερόντια, έφηβοι και ανέγγιχτες θυγατέρες πέφτουν ξέπνοοι σαν να κατρακυλούν αθόρυβα από τον ουρανό. Τους σηκώνουν άρον άρον και τους τραβούν στα νεκροτομεία, τους βάζουν στα άθλια συρτάρια του ψυκτικού νεκροθαλάμου, για να τους φυτέψουν την άλλη μέρα στη νεκρούπολη της ενορίας τους. Μελλοντικός νεκρός ο καθένας μας, κυκλοφορεί ανάμεσα σε τωρινούς και αβοήθητους νεκρούς.
Διαθεσιμότητα: 1 σε απόθεμα
Σχετικά προϊόντα
- Παλαιά-Μεταχειρισμένα
Γνωσιολογία
Cornforth Maurice€6.00Η Γνωσιολογία ασχολείται με τα προβλήματα των ιδεών, με την προέλευσή τους, με τον τρόπο που αντανακλούν την πραγματικότητα, με τον τρόπο που επιβεβαιώνονται και αναπτύσσονται και με το ρόλο τους στην κοινωνική ζωή. Όλα αυτά τα προβλήματα αποτελούν σημαντικό τμήμα της φιλοσοφίας. (. . .) Το έργο αυτό ασχολείται με το πώς πραγματικά δημιουργείται η ανθρώπινη συνείδηση και πως αναπτύσσεται. Προσπαθεί να δώσει αυτή τη διαδικασία βήμα προς βήμα, από το ξεπήδημά της, σαν απλό εξαρτημένο αντανακλαστικό, που είναι ο βασικός τρόπος με τον οποίο οι ζωικοί οργανισμοί έρχονται σε σχέση με τον εξωτερικό κόσμο, μέχρι την διαμόρφωση της ανθρώπινης γνώσης και της ανθρώπινης ελευθερίας
- Δοκίμιο
Η εξέγερση των μαζών
Jose Ortega y Gasset€12.00Ο Χοσέ Ορτέγκα υ Γκασσέτ δεν φιλοσοφούσε από το σπουδαστήριό του, αλλά καθώς βάδιζε στα πεζοδρόμια των σύγχρονων πόλεων. Κατ’ εξοχήν φιλόσοφος της εποχής του, αφιέρωσε όλες τις πνευματικές του δυνάμεις για να κατανοήσει τα ιστορικώς δρώμενα. Και παρατήρησε πως το μεγαλύτερο γεγονός της εποχής μας είναι η “εξέγερση των μαζών”. Δηλαδή η έλευση στο προσκήνιο της ιστορίας όλου εκείνου του πλήθους, που μέχρι τώρα ήταν κρυμμένο στο βάθος της ιστορικής σκηνής. Το γεγονός αυτό αλλοιώνει ποιοτικά τον πολιτισμό μας και ανατρέπει τις μέχρι τώρα προοπτικές του. Δημιουργούνται νέες δυνατότητες ευτυχίας, αλλά και δυστυχίας, προόδου αλλά και οπισθοδρόμησης, δημιουργίας αλλά και καταστροφής. Ωστόσο, όσο και να θέλει κανείς να παραμείνει αμερόληπτος παρατηρητής, δεν μπορεί εν τέλει να μην εκφράσει τους φόβους του για τους κινδύνους που εγκυμονεί αυτή η μαζοποίηση του συνόλου της σύγχρονης ιστορικής ζωής. Ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου με σαφήνεια, γλαφυρότητα και σοφία εισάγει τον αναγνώστη σ’ αυτά τα προβλήματα, που τον αφορούν προσωπικώς.
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή
- Παλαιά-Μεταχειρισμένα
Ρολάν Μπαρτ απο τον Ρ. Μπ.
Roland Barthes€10.00έκδοση του 1977
Να, για ν’ αρχίσουμε, μερικές εικόνες: είναι το μερίδιο της τέρψης που ο συγγραφέας προσφέρει στον εαυτό του τελειώνοντας το βιβλίο του. Πρόκειται για μια τέρψη γοητείας (και κατά συνέπεια αρκετά εγωιστική). Έχω κρατήσει μόνο τις εικόνες που με συγκλονίζουν, χωρίς να ξέρω το γιατί (η άγνοια αυτή είναι χαρακτηριστικό της γοητείας, κι ό,τι πω για κάθε εικόνα δεν θα είναι παρά φανταστικό).
Ωστόσο, θα πρέπει να το παραδεχτώ, μόνον οι εικόνες της νιότης μου με γοητεύουν. Η νιότη μου δεν ήταν δυστυχισμένη, κι αυτό χάρη στη στοργή που με περιέβαλλε. Ήταν όμως αρκετά άχαρη, εξαιτίας της μοναξιάς και της υλικής σφίξης. Δεν είναι λοιπόν η νοσταλγία κάποιας ευτυχισμένης εποχής που με κάνει να στέκομαι μαγεμένος μπροστά σ’ αυτές τις φωτογραφίες, αλλά κάτι πιο συγκεχυμένο.
Όταν ο ρεμβασμός (η έκπληξη) συνθέτει την εικόνα σαν κάτι το ξεχωριστό, όταν τη μετατρέπει σε αντικείμενο μιας άμεσης απόλαυσης, δεν έχει πια καμιά σχέση με τη σκέψη -ακόμα κι αν αυτή είναι ονειροπόλα- μιας ταυτότητας. Ταράζεται και μαγεύεται από ένα όραμα που δεν είναι καθόλου μορφολογικό (δεν μοιάζω ποτέ με τον εαυτό μου), αλλά μάλλον οργανικό. Καθώς περικλείνει όλο το γονεϊκό πεδίο, η εναλλαγή των εικόνων δρα σαν ένα μέντιουμ και με βάζει σ’ επαφή με το «Εκείνο» του σώματός μου. Γεννά μέσα μου κάτι σαν χαύνο όνειρο, που οι ενότητές του είναι δόντια, μαλλιά, μύτη, λιγνάδα, γάμπες με κάλτσες μακριές, που δεν είναι δικές μου, χωρίς όμως και να ανήκουν σε κανέναν άλλον εκτός από μένα: να με λοιπόν σε κατάσταση ανησυχητικής οικειότητας: βλέπω τη ρωγμή του υποκειμένου (εκείνο ακριβώς για το οποίο το ίδιο το υποκείμενο δεν μπορεί να πει τίποτε). Έτσι η φωτογραφία της νιότης είναι συγχρόνως πολύ αδιάκριτη (είναι το μέσα σώμα μου που παραδίδεται για ανάγνωση) και πολύ διακριτική (δεν μιλάει για «μένα»).
Δεν πρόκειται, επομένως, να βρούμε εδώ παρά μόνο τις εικονίσεις μιας προϊστορίας του σώματος -ανακατεμένες με το οικογενειακό μυθιστόρημα- του σώματος αυτού που πορεύεται προς την εργασία, την απόλαυση της γραφής. - Δοκίμιο
Η έννοια της αγωνίας
Søren KierkegaardΑπλή ψυχολογική µελέτη µε αναφορά στο δογµατικό πρόβληµα του προπατορικού αµαρτήµατος€12.00Αυτή εδώ η μελέτη έχει σκοπό να πραγματευτεί την έννοια «αγωνία» ψυχολογικά, έχοντας πάντα in mente [κατά νου] και κατάντικρύ της το δόγμα του προπατορικού αμαρτήματος. Κατά κάποιον τρόπο θα την απασχολήσει, αν και σιωπηλά, η έννοια «αμαρτία». Κι όμως η αμαρτία δεν προσφέρεται για ψυχολογικό ενδιαφέρον, κι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πως αυτός που θέλει να την πραγματευτεί έτσι, αφήνεται να υπηρετεί έναν παρανοημένο αισθητισμό. Η αμαρτία έχει την καθορισμένη της θέση, ή μάλλον δεν έχει καμία θέση, γιατί αυτό ακριβώς είναι και ο ορισμός της. Κι αν την πραγματευτείς έξω απ’ την δικαιοδοσία της, την αλλοιώνεις, μιας και ρίχνεις πάνω της ένα φως που δεν την φωτίζει ουσιαστικά. Εκφυλίζεις την έννοια και ταυτόχρονα καταστρέφεις την ατμόσφαιρα, γιατί υπάρχει μια αλήθεια ατμόσφαιρας που αντιστοιχεί σε κάθε αλήθεια έννοιας, και αντί για μια αληθινή ατμόσφαιρα που θα διαρκέσει, προτιμάς την παροδική γοητεία ατμόσφαιρας ψεύτικης.
Αν λοιπόν τραβήξης την αμαρτία μέσα στην Αισθητική, θάχης ατμόσφαιρα επιπολαιότητας ή μελαγχολίας γιατί η κατηγορία όπου ανήκει η αμαρτία είναι η αντίφαση, κ’ η αντίφαση δεν μπορεί νάναι τίποτ’ άλλο έξω από κωμική ή τραγική. Η ατμόσφαιρα λοιπόν της αμαρτίας αλλοιώνεται, γιατί η ατμόσφαιρα που αντιστοιχεί σ’ αυτήν είναι η σοβαρότητα. Όμοια αλλοιώνεται και η έννοιά της γιατί είτε κωμική είτε τραγική η αμαρτία μπορεί και τα δύο: και να διατηρηθή πραγματική και να καταργηθή μ’ ένα ασήμαντο τέχνασμα ενώ η έννοιά της την θέλει να υπερνικηθή. Στο βάθος η κωμικότητα και η τραγικότητα δεν έχουν εχθρό, έξω από ένα μπαμπούλα που μας κάνει να κλαίμε ή να γελάμε.ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή