Βιολέτες για μια εποχή
€12.70 €11.50
Η φτωχή Ραχήλ, ωχρή, με ανίατα όνειρα, θεραπευόταν τώρα ανάμεσα στα μαύρα δέντρα, όπως ένας τυφλός που με το φλάουτο κάνει ν’ ανθίζει το σκοτάδι ή όπως τα παιδικά παιχνίδια που μια μέρα εξαφανίζονται άξαφνα σα να τα πήρε μαζί του το παιδί – καθώς πέθαινε, περίλυπο, μέσα στον άντρα.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Ελληνική Ποίηση
Χωρίς μετρήσιμα ίχνη
Μανόλης Νταγιαντάς€5.00παλιά δελτάρια με σημειώσεις
ποντικοφαγωμένα τεφτέρια
χαρτιά
κηλίδες του καφέ
διάχυτο μελάνι απ’ τη σταγόνα του οινοπνεύματος
διάδρομοι κυκλικοί
καμπουριασμένοι
διανυσματικές κυρτώσεις
σε βαθουλωμένα πλέγματα
κορμιά γεμάτα αδιάτρητα
έτσι
μονάχος πύκνωσααπό το ποίημα “πυκνότητ
- Ελληνική Ποίηση
Ο τυφλός με τον λύχνο
Τάσος Λειβαδίτης€12.80€11.50Eρχομαι απο μέρες που πρέπει ν’ αποσιωπηθούν, απο νύχτες που θέλω να τις ξεχάσω…
… μπήγω την μύτη της ομπρέλας μου στο χώμα και συνομιλώ με τις εποχές
ή καθισμένος στο πάτωμα περιμένω μιαν απερίγραπτη επίσκεψη
ακριβώς γιατί η πόρτα είναι χρόνια Eρχομαι απο μέρες που πρέπει ν’ αποσιωπηθούν, απο νύχτες που θέλω να τις ξεχάσω…… μπήγω την μύτη της ομπρέλας μου στο χώμα και συνομιλώ με τις εποχές
ή καθισμένος στο πάτωμα περιμένω μιαν απερίγραπτη επίσκεψη
ακριβώς γιατί η πόρτα είναι χρόνια κλειδωμένη.Kαι τώρα που ξεμπερδέψαμε πιά με τα μεγάλα λόγια, τους άθλους, τα όνειρα, καιρός να ξαναγυρίσουμε στη ζωή μας…
… ελευθερώνοντας έτσι όρκους αλλοτινούς και τίς πιό ωραίες χειρονομίες του μέλλοντος.
… εξάλλου άνθρωπος είμαι κι εγώ, χρειάζομαι λίγη μέριμνα: ένα όνειρο ή μια μητέρα ή έστω μια ξαφνική περιφρόνηση…
Kάποτε θα ξανάρθω. Eίμαι ο μόνος κληρονόμος.
Kι η κατοικία μου είναι παντού όπου κοιτώ. - Ελληνική Ποίηση
Επέτειοι της λήθης
Δημήτρης Παρθύμος€9.50€8.60Η λέξη γη διαθέτει τόσο εύρος
που επί αιώνες οι άνθρωποι τη θεωρούσαν επίπεδη.
Γελασμένοι, λένε,
από εκείνο τον πρώιμο, αζύμωτο ουρανό
που δεν είχε φως
ούτε για τα μάτια του κόσμου.
[…] - Ελληνική Ποίηση
Μερακλίνα Κουκιμπιμπέρισσα Ομπλαντί
Ευά Παπαδάκης€12.00€10.80Το δέχομαι
Αν το δεχτώ και απλώσω
τα πόδια μου ξαπλώσω
στην αγκαλιά σου αν δώσω
δίκιο θα με παρηγορήσεις
που γεννήθηκα λάθος;
[Από την έκδοση]Ένας διάλογος-παρτιτούρα, μια κουήρ ελεγεία απόσχισης και αποχωρισμού.