Το αισθησιακό υποχωρεί και τελικά χάνεται μπροστά στο ιδεατό. Τα εξωτερικά στοιχεία γίνονται εσωτερικά. Το ιδανικό θεωρείται όλο και πιό πολύ με τα μάτια της φαντασίας, τα μάτια του νού, παρά με την πραγματική όραση που ο ρόλος της γίνεται καθαρά πρακτικός: Μας βοηθάει να διαβάσουμε τις νότες, ευθύς όμως και ο ήχος γεννηθεί τα μάτια παύουν να έχουν σημασία, όπως παύει να έχει και ο έξω κόσμος.
Αθήνα 1990 .Κατάσταση καλή,μόνο το εξώφυλλο λίγο φθαρμένο στις άκρες
ο ρεμπέτικο, μέσα από τα «ανάγλυφα μιας τέχνης ταπεινής» που μας άφησε, αναγνωρίζεται πλέον ως υπολογίσιμο αισθητικό νεοελληνικό επίτευγμα, όπως μάλιστα αυτό επισφραγίστηκε με τη συμπερίληψή του στον Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO (2017).
Την τελευταία εικοσαετία η σχετική έρευνα έχει προσλάβει μεγάλη έκταση, μέσα από άρθρα, μελετήματα, βιβλία και ακαδημαϊκές εργασίες που αποβλέπουν στην εντελέστερη δυνατή προαγωγή της γνώσης μας για το είδος. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και τα κείμενα που συγκεντρώνονται στον παρόντα τόμο και τα οποία επιχειρούν να φωτίσουν ποικίλες όψεις του ρεμπέτικου.
Εδώ παρουσιάζονται για πρώτη φορά ποιητικά κείμενα εκπροσώπων του γραμματισμού που υιοθέτησαν λαϊκό ύφος και θεματικές. Στο πλαίσιο αυτό εντοπίστηκε η πρωιμότερη μέχρι στιγμής αναφορά του όρου «ρεμπέτικο» σε έντυπο, χρονολογούμενη το 1912.
Στη συνέχεια αναπτύσσεται και αποτιμάται η σημασιολογική και ετυμολογική προβληματική των όρων «ρεμπέτης» και «ρεμπέτικο», ενώ σε άλλο κείμενο διερευνώνται -μέσω των αστυνομικών διατάξεων- οι κατασταλτικές πρακτικές των φορέων της έννομης τάξης έναντι του αστικολαϊκού τραγουδιού.
Στο επόμενο κείμενο αναλύεται και αξιολογείται, για πρώτη φορά, η πολεμική διάθεση με την οποία τα μουσικά σωματεία της χώρας αντιμετώπισαν μεταπολεμικά το ρεμπέτικο. Ο παρών τόμος ολοκληρώνεται, αφενός με νέα τεκμήρια σχετικά με το θεωρούμενο ως πρώτο ελληνικό εργοστάσιο δίσκων, και αφετέρου με πραγματολογική διερεύνηση δύο εξιστορήσεων του Μάρκου Βαμβακάρη μέσα από την Αυτοβιογραφία του.
Σαράντα χρόνια, επτά στούντιο άλμπουμ, δεκάδες κυκλοφορίες, συμμετοχές και συνεργασίες, εκατοντάδες συναυλίες, χιλιάδες φίλοι-οπαδοί-συνταξιδιώτες και μια ασίγαστη ενέργεια που διαχέεται ασταμάτητα.
Το φαινόμενο Last Drive κάνει την εμφάνιση του περιοδικά αλλά άτακτα – και δεν θα μπορούσε να γίνεται αλλιώς, αφού η πορεία του είναι προορισμένη να στρέφεται ενάντια σε κάθε μορφή εφησυχασμού και καταπράυνσης.
Στο “Overloaded”, οι φωτογραφίες του Δημήτρη Μυλωνά και τα λιτά κείμενα που τις συνοδεύουν παίρνουν για
μια στιγμή τη θέση του ιδρώτα και του ηλεκτρισμού και αφηγούνται την γκαζωμένη ιστορία ενός συγκροτήματος που ήταν ανέκαθεν ΑΥΤΟ το συγκρότημα
Bella Figura 1 × €13.50
Η ευτυχία του λύκου 1 × €12.00
Η ΔΙΚΗ 1 × €14.30
Ελίζαμπεθ Φιντς 1 × €15.00
Ναυμαχία 1 × €14.40
Eliminators 1 × €41.00
Το Ημικύκλιο των Αθηνών 1 × €9.00
Η Ηλικία της Λογικής 1 × €15.00
Raptors 1 × €31.00
Η πόλη που δεν ήθελα να θυμάμαι το όνομά της 1 × €13.30
Κρητολογικά 1 × €21.00
Lokhust Heavy Destroyer 1 × €26.50
ΜΠΑΓΙΑΝΤΕΡΑΣ Δημήτρης Γκόγκος 1 × €13.30Υποσύνολο: €239.30
