€9.00
«…Μια φράση του Καμύ με στοιχειώνει από καιρό. Είναι από τον Πρόλογό του, το 1958, στην επανέκδοση του πρώτου του βιβλίου, των δοκιμίων Η καλή και η ανάποδη, που είχε τυπωθεί στην Αλγερία το 1957. Τούτος ο Πρόλογος είναι ένα ώριμο καταστάλαγμα για κείμενα που ο συγγραφέας τους τα θεωρεί ως «τη μοναδική πηγή που τροφοδοτεί σε όλη τη διάρκεια της ζωής του αυτό που είναι και αυτά που λέει» ? κείμενα «για τον κόσμο της φτώχειας και του φωτός», όπου ο ίδιος έζησε πολλά χρόνια και που η ανάμνησή του τον προφυλάσσει «από τους δυό εντελώς διαφορετικούς κινδύνους που απειλούν κάθε καλλιτέχνη: τη μνησικακία και την ικανοποίηση…».
Μαρία Στεφανοπούλου
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Πώς οραματιζόμαστε την κοινωνία που θέλουμε να ζούμε;
Μια από τις σημαντικότερες οικονομολόγους της εποχής μας θέτει τις βάσεις για το νέο κοινωνικό συμβόλαιο που αρμόζει στον 21o αιώνα.
Είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι, όλοι μας στηρίζουμε το κοινωνικό συμβόλαιο μέσα από τις αμοιβαίες δεσμεύσεις μας στην οικογένεια, την κοινότητα, τον χώρο εργασίας. Η μέριμνα για τους άλλους, η πληρωμή φόρων, τα οφέλη από τις δημόσιες παροχές ορίζουν το συμβόλαιο που μας ενώνει ως κοινωνία. Σήμερα, όμως, το συμβόλαιο αυτό καταρρέει…
Οι επιταχυνόμενες αλλαγές στην τεχνολογία, η γήρανση του πληθυσμού και η κλιματική αλλαγή αναδιαμορφώνουν τον κόσμο μας. Σε αυτή τη μελέτη-ορόσημο η Minouche Shafik, αξιοποιώντας παραδείγματα από διαφορετικά σημεία της υφηλίου και εστιάζοντας στους τομείς της εκπαίδευσης, της υγειονομικής περίθαλψης, της εργασίας και της φροντίδας των ηλικιωμένων, αναλύει τις βασικές αρχές ενός κοινωνικού συμβολαίου που αναγνωρίζει την αλληλεξάρτηση των ανθρώπων, τους στηρίζει και επενδύει περισσότερα σε αυτούς, ενώ ταυτόχρονα περιμένει περισσότερα από τα άτομα ως αντάλλαγμα. Βαθυστόχαστο και ελπιδοφόρο, το βιβλίο αυτό προσφέρει ρεαλιστικές λύσεις και δείχνει πώς μπορούμε να χτίσουμε μια καλύτερη κοινωνία – όλοι ΜΑΖΙ.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί επιλογή των σημαντικότερων, κατά τη γνώμη του επιμελητή του, κριτικών κειμένων που γράφτηκαν για το έργο του Oδυσσέα Eλύτη από την πρώτη εμφάνισή του έως σήμερα. Mέσα από την ανάγνωση αυτών των κειμένων ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει καλύτερα την εξέλιξη ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές του αιώνα μας και συγχρόνως να μελετήσει την πορεία της πρόσληψης του έργου του από τους Έλληνες κριτικούς. H εκτενής εισαγωγική μελέτη του Mάριο Bίττι, που περιγράφει και σχολιάζει αυτή την πορεία, μπορεί να διαβαστεί και ως υποκεφάλαιο μιας ιστορίας της νεοελληνικής λογοτεχνικής κριτικής.
Σε επτά ενότητες που δεν είναι αυστηρά χωρισμένες, γιατί εκ των πραγμάτων συχνά διεισδύουν θεματικά η μία στην άλλη, παρουσιάζονται εκατόν τριάντα επιλεγμένα αποσπάσματα πεζού λόγου του Ελύτη: α) η Ελλάδα, β) η ιστορία του ελληνισμού, γ) η ελληνική γλώσσα, δ) η ελληνική θάλασσα – το Αιγαίο, ε) η ελληνική φύση, στ) η ελληνική τέχνη, ζ) η ελληνική πραγματικότητα.
Ο Οδυσσέας Ελύτης αποσαφηνίζει, προτρέπει, καταγγέλλει και μας δίνει το μίτο μιας νοητής περιπλάνησης στα μονοπάτια ιδεών και αισθήσεων της χώρας μας, όπως την είδε και την έζησε ο ίδιος, που δεν φοβήθηκε να δηλώσει Έλληνας «οργανικά, ψυχολογικά, αισθησιακά, ακατανίκητα!».
Τι φυλακές που είναι για μένα όλες οι νύχτες μου και όλες οι μέρες μου, και πόσο σκοτεινές ακόμα, και πόσο τις φοβάμαι, είναι τόσο παιδί ακόμα η ψυχή μου, και είναι η ζωή τόσο πρόστυχια και τόσο κακιά. . . Γιατί να δειχτώ, αφού δεν ακούνε και δεν βλέπουν. Κ’ έπειτα πήρα τόσο σοβαρά την φιλολογία. Άλλη συνείδηση κι αυτή – σχεδόν δεν σκέπτομαι τίποτ’ άλλο όλη τη μέρα, γυρεύω, γυρεύω το δρόμο τον απάτητο, και θα τον βρω, γιατί πρέπει, και άμα θα γράψω θα είμαι ο καλύτερος, μα και πάλι πόσα ματώματα… […] Πόσο γυρεύω την ξεκούραση… τη θάλασσα την ήσυχη, τους ορίζοντες τους απέραντους. Να ησυχάσω, να ναρκωθώ λιγάκι μέσα στην αγάπη, κι έπειτα ξαναρχίζω, μα πριν περάσω όλους τους μεσημεριάτικους ήλιους, λίγο νερό, λίγο νερό, για το όνομα του Θεού.
Αυτά γράφει από το Παρίσι τον Μάιο του 1921, ο Γιώργος Σεφέρης προς την αδερφή του Ιωάννα Τσάτσου, σε μια από τις πολλές επιστολές του που δημοσιεύονται στο βιβλίο της μετά το θάνατό του.
Ο αδελφός μου Γιώργος Σεφέρης (1974) είναι μια θερμή αγαπητική βιογραφία ή, καλύτερα, ψυχογραφία του ποιητή από το 1912, όταν ο Σεφέρης ήταν δωδεκάχρονο παιδί στη Σμύρνη, μέχρι το 1941, όταν φεύγει από την Αθήνα μαζί με την ελληνική κυβέρνηση με προορισμό τη Μέση Ανατολή. Το βιβλίο της Ιωάννας Τσάτσου είναι πολύτιμη μαρτυρία και για έναν πρόσθετο λόγο: μαζί με τον Σεφέρη παρουσιάζεται και όλη η πατρική οικογένειά του, ο τρόπος της ζωής της και οι σχέσεις μεταξύ των μελών της.
Τo κουδούνι του τρόμου 1 × €15.00
Άπαντα τα Πεζά,ΙΙ 1 × €16.90
ΒΑΡΔΑ ΦΟΥΡΝΕΛΟ 1 × €18.00
Όταν έκλαψε ο Νίτσε 1 × €20.70
Η ιστορία της τέχνης σε 21 γάτες 1 × €16.20
Σαίξπηρ 1 × €13.00
Το Κρασί των Δειλών 1 × €10.00
Ο Δίας το σόι του και η τρελοπαρέα 1 1 × €9.00
Επιδρασεις της αρχαιας ελληνικης γραμματειας στο εργο του Τζ. Ρ. Ρ. Τολκιν 1 × €20.00Υποσύνολο: €138.80
