Θεωρία του κινηματογράφου
€14.00
Η ειλικρίνεια επιβάλλει να προειδοποιήσω τον αναγνώστη ότι το βιβλίο που κρατάει στα χέρια του δεν περιέχει όλα όσα ενδεχομένως περιμένει αυτός να του δώσει. (. . .) Αποκλειστικό αντικείμενό του είναι η μαυρόασπρη ταινία, όπως εξελίχθηκε από τη φωτογραφία. Ο λόγος που περιορίζομαι σ’ αυτό το θέμα είναι μάλλον προφανής: Επειδή ο κινηματογράφος δεν είναι ένα μέσο πολύ περίπλοκο, η καλύτερη μέθοδος για να διεισδύσει κανείς στον πυρήνα του είναι ν’ αντιπαρέλθει, τουλάχιστο προσωρινά, τις λιγότερο ουσιώδεις ιδιότητες και παραλλαγές του. (. . .) Με λίγα λόγια, το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να φανερώσει στον αναγνώστη την εσώτερη φύση της κινηματογραφικής ταινίας.
Σχετικά προϊόντα
- Κινηματογράφος
Η τελευταία μου πνοή
Λουίς Μπουνιουέλ€22.00€20.00Μπορεί να γεννήθηκε σ’ έναν τόπο όπου ο μεσαίωνας κράτησε μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά από πολύ νωρίς ο Λουίς Μπουνιουέλ συνδέθηκε με την πνευματική και καλλιτεχνική πρωτοπορία της εποχής του· πρώτα στη Μαδρίτη, μαζί με τον Λόρκα, τον Νταλί, κι ύστερα στο Παρίσι της δεκαετίας του ’20, με την ομάδα των σουρεαλιστών.
Στο σουρεαλισμό ο Μπουνιουέλ βρήκε την αγάπη για το παράλογο, το αμφίσημο, το βαθιά κρυμμένο, το επικίνδυνο, συνδυασμένη με την αυθάδικη διάθεση για πρόκληση, σκανδαλισμό, για βεβήλωση των ιερών και γκρέμισμα των παραδεδομένων αξιών, όπως η κοινωνική ειρήνη, η εργασία, η θρησκεία, η οικογένεια.
Ο Μπουνιουέλ γράφει για τη ζωή του με παιχνιδιάρικη ειρωνεία και με μια παράδοξη νηφαλιότητα, έχοντας επίγνωση ότι αυτή υπήρξε χορταστική. Σαν ήρωας σε πικαρέσκο μυθιστόρημα, ξεστρατίζει αμέριμνος σε αλλεπάλληλες παρεκβάσεις, καθώς μιλά για τα μεγάλα πάθη και για τα όνειρά του, για τους αγαπημένους φίλους και τους πολέμιούς του, για τα έργα τα δικά του και για εκείνα που τον καθόρισαν - Ευρωπαϊκή Ιστορία
Ιστορία της Γαλλίας, Α+Β
André Maurois€25.00«Εγράψατε», μου είπαν οι αμερικανοί και άγγλοι εκδότες μας, «μια Ιστορία της Αγγλίας και μια Ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Τώρα πρέπει να συμπληρώσετε την τριλογία των μεγάλων φιλελευθέρων εθνών, και να μας δώσετε και μια Ιστορία της Γαλλίας». Απάντησα πως υπάρχουν πολλές Ιστορίες της Γαλλίας. «Και μήπως έλειπαν οι Ιστορίες των δικών μας τόπων;» μου είπαν. «Δε σας ζητούμε να φέρετε καινούργια πράματα στο φως, αλλά μονάχα να γράψετε, καθαρά και απλά, αυτά που ξέρετε», δίστασα. Βρισκόμαστε ακόμα στον πόλεμο και είχα ο ίδιος ανάγκη να στρέφομαι προς το παρελθόν της Γαλλίας, για ν’ αναζητώ εκεί την πίστη μου στο μέλλον της. Επιθυμούσα ακόμα να γνωρίσουν καλύτερα τη Γαλλία στο εξωτερικό. Έτσι, αποφάσισα να κάνω αυτό που μου ζητούσαν. Ένα μέρος του βιβλίου γράφτηκε στην Αφρική, και το τελευταίο (όσα αναφέρονται στην Τρίτη Δημοκρατία) στο Perigored και στο Neuilly. Τί άραγε ν’ αξίζει αυτή η εργασία τόσων χρόνων; Δεν είμαι εγώ αυτός που θα μπορούσε να το κρίνει. Μπορώ όμως να πω τι θέλησα να δώσω.
Θέλησα να νιώσει ο αναγνώστης γιατί η Γαλλία έγινε η Γαλλία. Πόσες φορές ακολούθησε τον ίδιο δρόμο με τη γειτονική της την Αγγλία. Κι’ όμως τα δύο έθνη ξεμάκρυναν. Γιατί; Έπρεπε οι γενικές ιδέες να βγαίνουν ως συμπεράσματα των γεγονότων, γιατί έγραφα Ιστορία και όχι πραγματεία.
Προσπάθησα να κρατήσω τις αναλογίες σωστές, και να μη δώσω στην Ιστορία της εποχής μας περισσότερη θέση απ’ όσην έπρεπε. Προσπάθησα να μην παραμορφώσω τα γεγονότα, σ’ όλες αυτές τις σελίδες του βιβλίου και να μην τα προσαρμόσω στις πεποιθήσεις και συμπάθειές μου. Αλλά η προκατάληψη υπάρχει και στην πιο ευσυνείδητη εργασία, και όσο κι’ αν ζύγισα κάθε μου φράση, δεν ξέρω αν το πέτυχα.
Ανάμεσα στον Taine και στον Michelet, στον Aulard και στον Mathiez, κοίταξα μ’ όλη μου την καρδιά να βρω την αλήθεια. Αλλά αυτό δε θα πει ότι τη βρήκα πάντοτε. Αυτό το βιβλίο δε θάχει βιβλιογραφία. Πώς θα την κατάστρωνα; Από παιδάκι διάβαζα βιβλία για την Ιστορία της Γαλλίας, βιογραφίες, απομνημονεύματα. Έτσι ο κατάλογός μου θα ήταν ατελείωτος και θα φαινόταν απίστευτος, αν και θάτανε αληθινός. Όλ’ αυτά τα βιβλία, άλλωστε, αναφέρονται στον Lavisse, στους Halphen και Saguac, στους τόμους της σειράς της Synthese Historique και της συλλογής Clio.
Αλλά θάθελα νάλεγα την ευγνωμοσύνη μου για τα βιβλία και τους ανθρώπους που φώτισαν στα μάτια μου ορισμένες εποχές.
Για να λιγοστέψω τα πιθανά λάθη, παρακάλεσα τον καθηγητή της ιστορίας Henri Guillemain, να διαβάσει τα χειρόγραφά μου. Ο Robert Lacour-Gayet είχε την καλοσύνη να κοιτάξει τα μέρη τα σχετικά με τα οικονομικά ζητήματα. Η γυναίκα μου, τέλος, ήταν πιο πολύ από κάθε άλλη φορά μέτοχος στην εργασία μου. - Κινηματογράφος
Κείμενα για τη Φωτογραφία και τον Κινηματογράφο
Walter Benjamin€13.00€11.70Η φωτογραφία και ο κινηματογράφος, πέρα από τις πρακτικές τους συνέπειες, θα ανοίξουν ένα νέο πεδίο αντιληπτικότητας για την ανθρώπινη συνείδηση. Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει τα σχετικά, διάσπαρτα σε διάφορα έργα, κείμενα του Μπένγιαμιν, καθώς και ανέκδοτα κείμενά του. Οι ιδιοσυγκρασιακές ερμηνείες δεν εμποδίζονται από την οπτική του διαλεκτικού υλισμού που υιοθετεί ο συγγραφέας. Κάτι που τονίζει ο Τέοντορ Αντόρνο, συνοδοιπόρος του γερμανοεβραίου φιλοσόφου, ως εξής: “Η αντίληψη του Μπένγιαμιν για την τεχνική δεν είναι κριτική, αλλά ουτοπική. Αυτό που επικρίνει είναι η προδοσία που έγινε κατά την υλοποίηση της ιδέας της τεχνικής. Ως εκ τούτου η προσοχή του Μπένγιαμιν δεν στρέφεται στις δυνατότητες της τεχνικής-αυτές που υπάρχουν σήμερα συνιστούν απλώς μια κάμψη της-αλλά στον χρόνο, στην εποχή που η τεχνική εκπροσωπούσε ακόμη μια δυνατότητα, στην εποχή που το αυθεντικό της ιδεώδες […] πρόβαλλε ακόμη στον ορίζοντα του μέλλοντος”.
“[…] η συζήτηση περιστράφηκε κυρίως γύρω από το ζήτημα της αισθητικής της φωτογραφίας ως τέχνης, ενώ, για παράδειγμα, το πολύ λιγότερο αμφισβητήσιμο κοινωνικό δεδομένο της τέχνης ως φωτογραφίας συγκέντρωσε μόνο ελάχιστο ενδιαφέρον. Κι όμως, η επίδραση των φωτογραφικών αντιγράφων των έργων τέχνης είναι πολύ σπουδαιότερη για τη λειτουργία της τέχνης από το αν η σύνθεση μιας φωτογραφίας είναι λιγότερο ή περισσότερο καλλιτεχνική […]”.
Walter Bεnjamin