The last drive: overloaded
€25.00 €22.50
Σαράντα χρόνια, επτά στούντιο άλμπουμ, δεκάδες κυκλοφορίες, συμμετοχές και συνεργασίες, εκατοντάδες συναυλίες, χιλιάδες φίλοι-οπαδοί-συνταξιδιώτες και μια ασίγαστη ενέργεια που διαχέεται ασταμάτητα.
Το φαινόμενο Last Drive κάνει την εμφάνιση του περιοδικά αλλά άτακτα – και δεν θα μπορούσε να γίνεται αλλιώς, αφού η πορεία του είναι προορισμένη να στρέφεται ενάντια σε κάθε μορφή εφησυχασμού και καταπράυνσης.
Στο “Overloaded”, οι φωτογραφίες του Δημήτρη Μυλωνά και τα λιτά κείμενα που τις συνοδεύουν παίρνουν για
μια στιγμή τη θέση του ιδρώτα και του ηλεκτρισμού και αφηγούνται την γκαζωμένη ιστορία ενός συγκροτήματος που ήταν ανέκαθεν ΑΥΤΟ το συγκρότημα
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Δοκίμιο
Το παράδοξο με τον ηθοποιό
Denis Diderot€11.20€10.00Το «Παράδοξο…» θεωρείται (και είναι) ένα από τα κυριότερα κείμενα της θεατρικής αισθητικής. Της αισθητικής εν γένει. Αποτελεί, επιπλέον, μια από τις συστηματικότερες απόπειρες προσέγγισης του μυστηρίου της ηθοποιίας. Γι ‘ αυτό και τίθεται κατά καιρούς υπό την κριτική βάσανο των πρακτικών της σκηνής – καλή ώρα -, οι οποίοι καλούνται να απαντήσουν στο ευθέως ή εμμέσως διατυπούμενο ερώτημα: «Είναι έτσι όπως τα λέει ο Diderot; Τι λέτε εσείς που ζείτε τα πράγματα από πρώτο χέρι;». Νομίζω ότι μια τέτοια πρακτική χωλαίνει σε δύο τουλάχιστον σημεία. Πρώτον: αντιμετωπίζει το κείμενο του Diderot ως οιονεί επιστημονική πραγματεία, φιλοδοξώντας να την ελέγξει από τη σκοπιά της βιωματικής εμπειρίας. Δεύτερον: εκλαμβάνει τους ανθρώπους της σκηνής ως ειδήμονες, ή έστω γνώστες, και δη απαραιτήτως, αυτού που κάνουν. […] Πως; Το Παράδοξο… δεν είναι, για σας, επιστημονικό αντικείμενο; – θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος. Σπεύδω να απαντήσω: το Παράδοξο… είναι, κατά τη γνώμη μου, θεωρητικό κείμενο ιδεολογικού χαρακτήρα με φιλοδοξίες επιστημοσύνης.
- Μελέτη
Τέχνη και Τεχνολογία
Μανδηλαρά Ηρώο Ρωσικός Κονστρουκτιβισμός μεταξύ Μαρξ και Μπογκντάνοφ€17.00€15.30Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να αναδείξει και να αξιολογήσει τις θεωρητικές πηγές τόσο των αισθητικών απόψεων όσο και του εικαστικού έργου του καλλιτεχνικού κινήματος του κονστρουκτιβισμού από τη σκοπιά της σχέσης τέχνης και τεχνολογίας. Για τον σκοπό αυτό, ανατρέχει στις θεωρητικές επεξεργασίες για τη σχέση τέχνης και τεχνολογίας του Καρλ Μαρξ και του Αλεξάντερ Μπογκντάνοφ· δύο στοχαστών, στους οποίους αναφέρονται ρητά τα μανιφέστα και τα κείμενα των καλλιτεχνών και των θεωρητικών του κονστρουκτιβισμού. Στο πλαίσιο αυτό, η μελέτη προβαίνει, αρχικά, σε μια επισκόπηση των αναλύσεων για τη σχέση τέχνης και τεχνολογίας του Μαρξ και του Μπογκντάνοφ και, στη συνέχεια, αποπειράται μια κριτική αξιολόγηση των απόψεων και των έργων των κονστρουκτιβιστών υπό το πρίσμα των αναλύσεων των δύο αυτών στοχαστών.
- Αρχιτεκτονική
Διάκοσμος και έγκλημα / Αρχιτεκτονική
Adolf Loos€9.60€8.70Εκατόν πενήντα χρόνια μετά τη γέννησή του, ο Άντολφ Λόος παραμένει επίκαιρος και συνάμα αινιγματικός, τόσο ως αρχιτέκτονας όσο και ως κριτικός εισηγητής του μοντερνισμού σε κάθε πτυχή της σύγχρονης ζωής. Στην ανά χείρας έκδοση παρουσιάζονται δύο από τα σύντομα μεν, ωστόσο εξαιρετικά επιδραστικά δοκίμιά του, στα οποία αποτυπώνονται κομβικοί σχηματισμοί της σκέψης του. Η εισαγωγή του Παναγιώτη Τουρνικιώτη αναδεικνύει τις πολλαπλές πτυχές του έργου του, ενώ το επίμετρο του Γιώργου Σαγκριώτη επικαιροποιεί τη “διαφωτιστική αποστολή” της σκέψης του Λόος.
- Μουσική
ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΜΟΙΡΟΛΟΙ (+CD)
KING C. CHRISTOPHERΟδοιπορικό στην αρχαιότερη ζωντανή δημώδη μουσική της Ευρώπης€25.00€22.50Συνηθίζουμε ν’ αντιλαμβανόμαστε τη μουσική σαν μια μορφή ψυχαγωγίας – σαν μια πολυτέλεια, τελικά σαν κάτι το περιττό. Και πράγματι η μουσική που συνήθως ακούμε αυτόν το σκοπό έχει: να διασκεδάσει. Ποια ήταν όμως η πρωταρχική λειτουργία της μουσικής; Για ποιο λόγο άρχισαν κάποτε οι άνθρωποι να τραγουδούν και να χορεύουν;
Ο Κρίστοφερ Κινγκ, βραβευμένος μουσικός παραγωγός και μανιώδης συλλέκτης δίσκων γραμμοφώνου, υποστηρίζει ότι η μουσική στην πρωταρχική της μορφή είναι ένα γιατρικό για τις πληγές της ψυχής – κάτι εξίσου απαραίτητο με τον αέρα και την τροφή.
Σταδιακά η μουσική έπαψε να έχει αυτή τη λειτουργία. Τα εύθραυστα πολιτισμικά οικοσυστήματα μες στα οποία η μουσική επιτελούσε το ιαματικό της έργο καταστράφηκαν.
Μ’ εξαίρεση μια απόμερη γωνιά της Ελλάδας, στις εσχατιές της Ευρώπης – την Ήπειρο. Εδώ, σαν από θαύμα, κρατήθηκε ζωντανός ένας πανάρχαιος τρόπος ζωής που επέτρεψε στη μουσική να διατηρήσει το θεραπευτικό της ρόλο. Ο Κινγκ αναλαμβάνει να μας ξεναγήσει σ’ αυτόν το σκληρό μα μαγικό τόπο, όπου η μουσική γίνεται ένα με την ποίηση, το χορό και τη γιορτή.
Ο Κινγκ γράφει για την ιστορία της Ηπείρου και το μεγαλείο του τοπίου, για τα πανηγύρια, τα τσίπουρα και τους Τσιγγάνους οργανοπαίχτες, για τα συλλογικά βιώματα και τις κοινές αναμνήσεις. Μας μιλά για τη μουσική σαν θρήνο, σαν νανούρισμα και σαν παρηγοριά. Μας μιλά γι’ ανθρώπους που ξέρουν να πενθήσουν και ξέρουν να γλεντήσουν.
Συνδυάζοντας το φιλοσοφικό στοχασμό με την ιστορική περιγραφή, τη μουσικολογική ανάλυση με την ανθρωπολογική ματιά, η παθιασμένη και παιγνιώδης αυτή αφήγηση παίρνει τελικά τη μορφή ενός ερωτικού γράμματος στη μουσική και τους ανθρώπους της Ηπείρου.https://youtu.be/Lh0W9hvgnb4