Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
Ο κρυφός ρόλος της τύχης στη ζωή και τις αγορές
Στην πλάνη του τυχαίου
€18.00
Το “Στην πλάνη του τυχαίου”, που επιλέχτηκε από την Amazon.com και τη Financial Times ως ένα από τα καλύτερα βιβλία μάνατζμεντ της χρονιάς, έγινε αμέσως κλασικό. Έχει ήδη εκδοθεί σε 14 γλώσσες και ο τίτλος του βιβλίου είναι παντού αναγνωρίσιμος. Όταν κανείς διαβάζει ενθουσιώδεις κριτικές για το βιβλίο σαν τις παρακάτω, καταλαβαίνει ότι δεν είναι τυχαίο που έχει γίνει παγκόσμιο μπεστ σέλερ.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Γενικά θέματα
ΤΕΤΑΡΤΟ ΡΑΙΧ
ΑΠΟ ΤΟΝ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ€16.20ΚΩΔΙΚΟΣ ODESSA – Η ΜΑΥΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟΙ ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ Η απόφαση του Φράνκο Φρακάσι να γράψει αυτό το βιβλίο γεννήθηκε από τη συνειδητοποίηση του πόσο λίγα µας είναι γνωστά για τον φασισµό και τον ναζισµό, καθώς και από το πόσο ανεπαρκής είναι η συλλογική επίγνωση ότι αυτά τα ιδανικά βρίσκονται ακόµη ανάµεσά µας και ότι η οργάνωση ODESSA (η Μαύρη ∆ιεθνής) είναι άγνωστη στους περισσότερους ανθρώπους. Επίσης, είναι διαδεδοµένη η άποψη ότι πρόκειται για υποθέσεις του περασµένου αιώνα, ενώ τα γεγονότα καταδεικνύουν ότι το ζήτηµα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Το Τέταρτο Ράιχ είναι η αφήγηση µιας ιστορίας εβδοµήντα έξι ετών, που αποκαλύπτει πώς οι ναζί και οι φασίστες, χάρη στη βοήθεια των µυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και των µεγάλων χρηµατοπιστωτικών ιδρυµάτων της Γουόλ Στριτ, βγήκαν αλώβητοι από τον ∆εύτερο Παγκόσµιο πόλεµο, κατάφεραν να αναδιοργανωθούν και να αφήσουν το αποτύπωµά τους στις πιο σκοτεινές υποθέσεις που σηµάδεψαν τη µεταπολεµική περίοδο. Μέχρι σήµερα. Μέχρι το πραξικόπηµα στην Ουκρανία, την απόπειρα επανάστασης στη Λευκορωσία, τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις της Ουγγαρίας και της Πολωνίας, την επιβολή του νεοφιλελευθερισµού (του µεγάλου συµµάχου της ODESSA) ως µοναδικού παγκόσµιου τρόπου σκέψης. - Γενικά θέματα
Αποδελτίωση 2
€15.30Η Σύγχρονη Εποχή παρουσιάζει τη δεύτερη Αποδελτίωση της Σεμίνας Διγενή, με αρθρογραφία της, πορτρέτα, άγνωστες ιστορίες και συνεντεύξεις σημαντικών προσώπων. Ανάμεσά τους οι: Ειρήνη Παπά, Ιάννης Ξενάκης, Έλλη Λαμπέτη, Στέλιος Καζαντζίδης, Αλέιδα Γκεβάρα, Μάγδα Φύσσα, Τζένη Καρέζη, Τίτος Βανδής, Πάνος Κατσιμίχας, Παύλος Σιδηρόπουλος, Μάνος Λοΐζος, Γιώργος Μαρίνος, Μάγια Αγγέλου, Αλέκος Φα- σιανός και άλλοι πολλοί. Στα προλογικά σημειώματα, μεταξύ άλλων, σημειώνεται: Χάρις Αλεξίου: «Θέλω να είσαι πάντα παρούσα και δημιουργική. Είσαι μια αξία που χρειαζόμαστε. Κάθε επιτυχία στις εξαιρετικές Αποδελτιώσεις σου.» Δημήτρης Παπαδημητρίου: «Η Σεμίνα Διγενή είναι μια δημοσιογράφος από αυτές που σπάνια βγάζει αυτή η χώρα. Τις Αποδελτιώσεις της, όσοι θέλουν ν’ ασχοληθούν με τη δημοσιογραφία θα πρέπει να τις δουν ως εγχειρίδια.» Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος: «Τα κείμενα της Σεμίνας, άλλοτε σκανταλιάρικα και νεανικά, άλλοτε συγκρατημένα και αναλυτικά, ακολου- θούν μια εσωτερική σύνδεση και αλληλεξάρτηση και είναι πάντα to the point. Περιγράφουν, αλλά και δείχνουν τη διέξοδο σ’ εκείνα που ο λαός μας, οι λαοί του κόσμου ζουν σήμερα, όμως με βλέμμα απείθαρχο και με πίστη στους σεισμούς του μέλλοντος.» Ο σχεδιασμός του εξωφύλλου είναι του Κωστή Παύλου και η επιμέλεια της Βούλας Λίτσιου.
- Γενικά θέματα
Αγωγή του λόγου
Ορθοφωνία€24.00Το βιβλίο αυτό, που έχει τον τίτλο “Αγωγή του Λόγου”, καρπός μιας ολάκερης τριακονταετίας αντιπροσωπεύει την ερευνητική δουλειά του συγγραφέα πάνω στη φωνή, τόσο σα φυσιολογικό φαινόμενο, όσο και σα φορέα του προφορικού λόγου (για την ελληνική γλώσσα). Εξετάζει τα θέματα από τη θεωρητική και πρακτική τους πλευρά (με ειδικές ασκήσεις για κάθε περίπτωση) και αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη εργασία στον τομέα της ορθοφωνίας στον τόπο μας.
Απαραίτητο για ηθοποιούς, δασκάλους, ομιλητές, εκφωνητές, δικηγόρους, πολιτικούς, ιερείς, ιεροψάλτες και όλους εκείνους, που η ορθή εκφορά του λόγου, αποτελεί βασικό παράγοντα της επιτυχίας τους, αλλά και της ίδιας της επαφής τους με το κοινό.
- Γενικά θέματα
Ποιος ακυρώνει τι; Σκέψεις για την cancel culture
€10.00Eκ των υστέρων επανόρθωση εξόφθαλμων αδικιών. Δύσκολο να συνοψίσει κανείς καλύτερα σε μια φράση τα επίδικα που πυροδοτούν την πολεμική γύρω από την cancel culture. Συμπυκνώνονται σε κάθε λέξη αυτής της πρότασης. Πράγματι, δεν αισθάνεται όλος ο κόσμος την ανάγκη να «επανορθώσει» (γιατί; με ποιον τρόπο;), πόσο μάλλον να επανορθώσει τις «αδικίες» που κρίνονται ως «εξόφθαλμες» (με βάση ποια κριτήρια;) και που από ορισμένους θεωρούνται ως τυχαία περιστατικά ή ως ιστορικό fatum, και επιπλέον όλα αυτά να γίνουν «εκ των υστέρων», ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για τη διεξαγωγή μιας αναδρομικής και παραπλανητικής δίκης. Παρότι η cancel culture δεν είναι απαλλαγμένη από υπερβολές και ελαττώματα, οι αντιδράσεις που προκαλεί στη Γαλλία, ύποπτες καθότι συστηματικές, παραμορφώνουν τα επίδικα ζητήματα έως ότου η συζήτηση να ενταφιαστεί πλήρως. Έγραψα αυτό το κείμενο σε μια προσπάθεια να κατανοήσω την ουσιαστική προβληματική πίσω από τις κραυγές, τις a priori κρίσεις και τις λήψεις του ζητουμένου. Διότι, στον αντίποδα των αγανακτισμένων αντιδράσεων, προσωπικά κάτι διδάχθηκα κάθε φορά που η cancel culture εμφανίστηκε κάπου.
Ας αρχίσουμε δίνοντας έναν απλό ορισμό, φροντίζοντας να διακρίνουμε τη λέξη από το πράγμα, την έκφραση καθεαυτήν από την πραγματικότητα στην οποία αντιστοιχεί. Η cancel culture ή, σε μια κατά λέξη απόδοση, η κουλτούρα της ακύρωσης, είναι ουσιαστικά ένας πολεμικός, υποτιμητικός όρος, μια «έκφραση της αμερικανικής Δεξιάς που υιοθετήθηκε από τους γάλλους νεοσυντηρητικούς προκειμένου να απαξιώσουν περαιτέρω τα προοδευτικά αιτήματα», σύμφωνα με τη διατύπωση του Andre Gunthert. Ορίζει ένα σύνολο διεκδικήσεων που προέρχονται από τη ριζοσπαστική Αριστερά και αφορούν την απτή αλλαγή των πρακτικών σε μια κοινωνία που κατηγορείται ότι διαιωνίζει μια ρατσιστική και σεξιστική κουλτούρα, η οποία αγνοεί τους καταπιεσμένους πληθυσμούς. Η κουλτούρα της ακύρωσης, κριτικό εργαλείο των μειονοτήτων που εξασκούν την ελευθερία έκφρασής τους, συνίσταται κυρίως στην αποκάλυψη θεμάτων ή πράξεων εκ μέρους προσώπων, εταιρειών ή θεσμών που κρίνονται απαράδεκτες ή προσβλητικές και στην απόσυρση κάθε υποστήριξης προς αυτά τα πρόσωπα, τις εταιρείες και τους θεσμούς, ιδίως μέσω των κοινωνικών δικτύων. Η cancel culture είναι λοιπόν πάνω απ’ όλα ένας τρόπος έκφρασης και διαμαρτυρίας, ο οποίος συντίθεται από συντονισμένους λόγους και πράξεις που αφορούν τα πολιτικά δικαιώματα: διαδήλωση, μποϊκοτάζ, προειδοποίηση (ή whistle-blowing).
