Queer αισθήματα
€21.20 €19.00
Το Queer αισθήματα παρουσιάζει μια σειρά από σύγχρονες, καινοτόμες και ριζοσπαστικές ιδέες και προσεγγίσεις που ακόμη απουσιάζουν από τα πτυχία ψυχολογίας και τις ψυχοθεραπευτικές εκπαιδεύσεις, διερευνώντας θέματα όπως: η χρήση της queer θεωρίας στη θεραπευτική πρακτική, η ομοφυλοφιλία και το coming out, η τρανς επιθυμία, ο ρόλος της θεραπείας και των θεραπευτριών BDSM, οι θεωρητικές συζητήσεις σε θέματα HIV, οι queer μεθοδολογίες.
Το Queer αισθήματα αμφισβητεί κατεστημένες ιδέες στον χώρο της ψυχολογίας και της ψυχοθεραπείας όσον αφορά το σεξ, τη σεξουαλικότητα και το φύλο, και αποτελεί ένα απαραίτητο ανάγνωσμα για τα προγράμματα ψυχοθεραπευτικής εκπαίδευσης, καθώς και πολύτιμο εργαλείο για όλες τις ψυχοθεραπεύτριες, συμβούλους, ψυχιάτρους και κλινικές ψυχολόγους, οι οποίες θα αντλήσουν ενδιαφέρουσες κατευθύνσεις πάνω σε θέματα σεξουαλικότητας με τα οποία έρχονται αντιμέτωπες στην καθημερινή τους πρακτική.
Σχετικά προϊόντα
- Αγγλική-Αγγλόφωνη
Η θεραπεία του Σοπενάουερ
Irvin D. Yalom€25.74€23.20Το περιεχόμενο της “Θεραπείας του Σοπενάουερ” είναι ξανά μια ψυχοθεραπευτική περιπέτεια, η οποία όμως δεν εκτυλίσσεται πια στο κλειστό σύστημα της ατομικής ψυχοθεραπείας. Ο συγγραφέας ξεναγεί εδώ τον αναγνώστη σ’ ένα νέο θεραπευτικό χώρο. Αν στο “Όταν έκλαψε ο Νίτσε” μάς άνοιγε ένα παράθυρο στην προ-ψυχαναλυτική Βιέννη, αν “Στο ντιβάνι” μάς παρουσίαζε την κοινότητα της ατομικής ψυχοθεραπείας στην Αμερική, εδώ μας βάζει πίσω από τον μονόδρομο καθρέφτη να παρακολουθήσουμε τον μικρόκοσμο της ομαδικής ψυχοθεραπείας.
– Από το εισαγωγικό σημείωμα των μεταφραστών Ευαγγελίας Ανδριτσάνου – Γιάννη Ζέρβα«Ο Γιάλομ αποκαλεί συχνά τα βιβλία του “διδακτικά μυθιστορήματα”, κι εδώ η ανάπλαση μιας ψυχοθεραπευτικής ομάδας εν δράσει είναι απόλυτα πειστική.[…] Μια παράλληλη περιγραφή της ζωής του Σοπενάουερ φωτίζει τους διανοητικούς θριάμβους και τις συναισθηματικές δυσκολίες του φιλοσόφου»
Publlishers Weekly, Νοέμ. 2004“Ο Γιάλομ συνεχίζει τη λογοτεχνική του περιδιάβαση στο χώρο της φιλοσοφίας και της ψυχοθεραπείας στήνοντας μια υπέροχη ιστορία γύρω απ’ τον τελευταίο χρόνο μιας ομαδικής ψυχοθεραπείας. […] Είναι μια συγκινητική επιχειρηματολογία γύρω απ’ το τέλος της ζωής, γερά θεμελιωμένη τόσο στην εμπειρία της μυθοπλασίας όσο και στη γνώση της φιλοσοφίας”
Kirkus, 15 Νοέμ 2004“Η συγχώνευση φιλοσοφίας, σχολαστικισμού, ψυχιατρικής και λογοτεχνίας παράγει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και απολαυστικό μυθιστόρημα ιδεών. Ο Γιάλομ μας οδηγεί προς την αναπόφευκτη -και ασυνήθιστα συγκινητική- ψυχική απελευθέρωση με συναρπαστικά και πειστικά βήματα. Η καθαρότητα με την οποία παρουσιάζει τις διάφορες έννοιες είναι αξιοθαύμαστη, εκεί όμως που ξεπερνά κάθε προηγούμενο, είναι η περιγραφή των συγκινησιακών ιδιαιτεροτήτων”
San Francisco Chronicle, 23 Ιαν. 2005«Θαύμασα τη χάρη της γραφής του Γιάλομ, το κουράγιο με το οποίο κριτικάρει και σαρκάζει τον εαυτό του, τον υπέροχο τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει τις σοφές του παρατηρήσεις γύρω απ την εμμονή, την ενοχή, το άγχος και τη θλίψη, και την ικανότητά του ν αποκαλύπτει την -κάποτε δύσκολα ανιχνεύσιμη- ανθρωπιά των χαρακτήρων του»
Washington Post, 23 Ιαν. 2005 - Ψυχανάλυση
Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο
Oliver Sacks€22.50€20.50Ο Όλιβερ Σάκς έχει γίνει ο πιο γνωστός νευρολόγος παγκοσμίως. Οι μελέτες του για τις περιπτώσεις ανθρώπων με τσακισμένο μυαλό διεισδύουν με λαμπρό τρόπο στα μυστήρια του συνειδητού”.
– GuardianΣτο καταπληκτικό αυτό βιβλίο που ξανακυκλοφορεί σε αναθεωρημένη μετάφραση, ο Όλιβερ Σάκς αφηγείται τις ιστορίες ασθενών που χάθηκαν στον παράξενο κόσμο των νευρολογικών διαταραχών από όπου αδυνατούν καταπώς φαίνεται να δραπετεύσουν. Πρόκειται για μελέτες ανθρώπων που έχασαν τη μνήμη τους και συνάμα το μεγαλύτερο κομμάτι από το παρελθόν τους· που δεν μπορούν πλέον να αναγνωρίσουν άτομα και κοινά αντικείμενα· που τα μέλη του σώματός τους τους μοιάζουν ξένα· που πάσχουν αλλά είναι μολαταύτα προικισμένοι με ανυπέρβλητο καλλιτεχνικό ή μαθηματικό ταλέντο. Στην έξοχη και συμπονετική αφήγηση του δρα Σάκς, κάθε ιστορία είναι μια μοναδική και βαθιά ανθρώπινη μελέτη της ζωής που παλεύει ενάντια σε απίστευτες αντιξοότητες.
Το να μιλάς για αρρώστιες είναι μια διασκέδαση που θυμίζει τις “Χίλιες και μια νύχτες”.
– William Osler” Ο γιατρός (αντίθετα από τον φυσιοδίφη) ασχολείται… με έναν και μοναδικό οργανισμό: τον άνθρωπο ως υποκείμενο, ενώ κάτω από αντίξοες συνθήκες αγωνίζεται να διατηρήσει την ταυτότητά του”.
-Ivy McKenzie“Το διπλό μόττο και η αντίθεση ανάμεσα στα δύο αποσπάσματά του -και τελικά η αντίθεση που ο Ivy McKenzie επισημαίνει ανάμεσα στον γιατρό και στον φυσιοδίφη- αντιστοιχεί σε μια προσωπική μου διττότητα: στο ότι εγώ ο ίδιος αισθάνομαι ταυτόχρονα γιατρός και φυσιοδίφης· και στο ότι ενδιαφέρομαι εξίσου για τις αρρώστιες και για τους ανθρώπους· ίσως, επίσης, γιατί είμαι εξίσου, αν και ατελώς, θεωρητικός και δραματουργός, είμαι φτιαγμένος εξίσου για το επιστημονικό και το ρομαντικό, και βρίσκω συνεχώς και τα δύο στην ανθρώπινη κατάσταση, όσο και στην αρρώστια, η οποία αποτελεί την πεμπτουσία της ανθρώπινης κατάστασης· και τα ζώα αρρωσταίνουν, αλλά μόνο ο άνθρωπος πέφτει ολόκληρος μέσα στην αρρώστια”.
Oliver S
- Ψυχανάλυση
Διατυπώσεις για τις δύο αρχές της ψυχικής λειτουργίας / Η αποποίηση
Sigmund Freud€10.60€9.60Οι “Διατυπώσεις για τις δύο αρχές της ψυχικής λειτουργίας” αποτελούν περαιτέρω ανάπτυξη των διακρίσεων που ήδη είχαν παρουσιαστεί, μέσα από μία σχεδόν νευρολογική ορολογία, στο Σχεδίασμα επιστημονικής ψυχολογίας. Οι έννοιες της πρωτογενούς και δευτερογενούς διαδικασίας που παρουσιάστηκαν σε αυτά τα κείμενα, παίρνουν την οριστική τους σημασία μέσα από τη διάκριση που εισάγεται: αρχή της ηδονής και αρχή της πραγματικότητας.
Ήδη από το παρόν κείμενο, η πραγματικότητα μετατρέπεται, όχι μόνο σε μία “αληθινά αυτόνομη δύναμη”, αλλά και σε έναν κεντρικό νοσογραφικό παράγοντα. Η αρχή της πραγματικότητας παρουσιάζεται να ακολουθεί χρονικά την αρχή της ηδονής, όταν εγκαταλείπεται η προσπάθεια ικανοποίησης μέσα από την ψευδαίσθηση. Τότε δεν αναζητείται το ευχάριστο, αλλά το πραγματικό, ακόμα κι αν δεν είναι ευχάριστο.
Η “Αποποίηση” είναι από τα πιο μικρά και πιο πυκνά κείμενα του Φρόιντ. Παρόλο που διαπραγματεύεται, κατά κύριο λόγο, ένα ειδικό πρόβλημα της μεταψυχολογίας, άπτεται, από την αρχή μέχρι το τέλος, ερωτημάτων για την ψυχαναλυτική τεχνική. Η “Αποποίηση” αποτελεί μία διεργασία κατά την οποία το υποκείμενο, εκφράζει υλικό (σκέψεις, συναισθήματα) που μέχρι τότε ήταν απωθημένο, παράλληλα, όμως, αρνείται να το αναγνωρίσει ως δικό του. Η αποποίηση είναι ένας τρόπος να λάβει κανείς υπόψη του το απωθημένο· είναι ουσιαστικά ήδη μια αναίρεση της απώθησης, όχι όμως και μια παραδοχή του απωθημένου. - Αγγλική-Αγγλόφωνη
Θα φωνάξω την αστυνομία
Irvin D. Yalom - Robert L. BergerΜια ιστορία απώθησης και ανάκτησης€8.90€8.00Καθώς το αποχαιρετιστήριο δείπνο έφτανε στο τέλος του, ο Μπόμπ Μπέργκερ, ο φίλος μου από τα παλιά, έκανε νόημα ότι είχε ανάγκη να μου μιλήσει. Είχαμε ακολουθήσει διαφορετικές επαγγελματικές κατευθύνσεις, εκείνος χειρουργούσε καρδιές, εγώ θεράπευα ραγισμένες καρδιές μέσα από τη συζήτηση, κι όμως μεταξύ μας υπήρχε ένας στενός σύνδεσμος που το νιώθαμε κι οι δύο πως θα διαρκούσε όλη μας τη ζωή. Όταν με πήρε απ’ το μπράτσο για να με τραβήξει παράμερα, κατάλαβα πως συνέβαινε κάτι εξαιρετικό. Ο Μπόμπ πολύ σπάνια με άγγιζε. Κάτι τέτοια τα παρατηρούμε εμείς οι ψυχίατροι. Έσκυψε στο αυτί μου και είπε βραχνά: “Μου συμβαίνει κάτι πολύ βαρύ… ξεσπάει το παρελθόν… οι δύο ζωές μου, της νύχτας και της μέρας, γίνονται ένα. Έχω ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον “.
Κατάλαβα. Μετά τα παιδικά του χρόνια, που τα πέρασε στην ΟΥΓΓΑΡΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ, ο Μπομπ ζούσε δύο ζωές: μία το πρωί, σαν ένας γλυκομίλητος, αφοσιωμένος και ακούραστος καρδιοχειρουργός, και μια άλλη τη νύχτα, όπου στα όνειρά του περιφέρονταν θραύσματα από φρικτές αναμνήσεις. Για την πρωινή του ζωή γνώριζα τα πάντα, για τη νυχτερινή όμως στα πενήντα χρόνια της φιλίας μας δεν είχε αποκαλύψει τίποτα. Ούτε ποτέ είχα ακούσει απ’ το στόμα του ένα ξεκάθαρο αίτημα για βοήθεια: ήταν κλειστός, μυστηριώδης, αινιγματικός. […] Δημοσίευε πυρετωδώς, δίδασκε και χειρουργούσε ακαταπόνητα. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που εμφύτευσε τεχνητή καρδιά μερικής υποβοήθησης, εξασφαλίζοντας μακρόχρονη επιβίωση. Και όλ’ αυτά απόλυτα μόνος στον κόσμο – είχε χάσει όλους τους δικούς του στο ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ.
Για το παρελθόν του όμως δεν έλεγε τίποτα. Μ’ έτρωγε η περιέργεια, γιατί δεν είχα γνωρίσει άλλον άνθρωπο που να έζησε από πρώτο χέρι τη φρίκη των στρατοπέδων, ο Μπομπ όμως απόδιωχνε τις ερωτήσεις μου και με κατηγορούσε για ηδονοβλεψία. […]