ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ
€85.00
τόμοι: Α,Β,Γ,Δ.
λιγο ταλαιπωριμενο εξώφυλλο αλλά εσωτερικά εξαιρετική κατάσταση.
Σχετικά προϊόντα
- Λαογραφία
Το Φτερό του Σταυραϊτού
Alexander AfanasyevΡούσικα Παραμύθια€5.00€4.50Ρώσικα εικονογραφημένα παραμύθια από το μοναδικό χέρι του Ιβάν Γιάκοβλεβιτς Μπιλίμπιν (1876 – 1942), ο οποίος έχει δημιουργήσει δική του χαρακτηριστική τεχνοτροπία στην εικονογράφηση βιβλίων, που βασίζεται στο λεπτότατο στυλιζάρισμα των στοιχείων της λαϊκής και της μεσαιωνικής ρωσικής τέχνης (χρωμολιθογραφία, κέντημα, ξυλογραφία, μικρογραφία κλπ.).
- Ελληνική πεζογραφία
Με τον ήλιο γείτονα
Νίκος ΓκάτσοςΤραγούδια του Νίκου Γκάτσου φωτισμένα από τον ήλιο του δημοτικού τραγουδιού και σε διάλογο μαζί του€12.20€11.00Αγαπητέ αναγνώστη, το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου –και που ξεφυλλίζοντάς το ίσως σε παρακινήσει να σιγοτραγουδήσεις– περιλαμβάνει στίχους του Νίκου Γκάτσου, οι οποίοι θεματικά και υφολογικά «συνάδουν» με δημώδη άσματα και συνδιαλέγονται μαζί τους. Πρόκειται για στίχους τραγουδιών πασίγνωστων όπως το «Μίλησέ μου» και η «Μπουρνοβαλιά», εμβληματικών όπως ο «Τσάμικος» και το «Στου Διγενή τα κάστρα», θρυλικών όπως σχεδόν όλα του κύκλου Δροσουλίτες ή μη μελοποιημένων όπως ο «Μανιάτικος εσπερινός», οι οποίοι, αποσπασμένοι από τον συγκεντρωτικό τόμο Όλα τα τραγούδια, παρουσιάζονται εδώ με πλούσιο σχολιασμό και αντικριστά με τα δημοτικά τραγούδια αναφοράς.
«Μαύρο μου χελιδόνι, κι απέ την Αραπιά,
άσπρο μου περιστέρι, που πας στον τόπο μου,
χαμήλωσε λιγάκι να γράψω μια γραφή
να στείλω της καλής μου να μη με καρτερεί»
λέει το τραγούδι της ξενιτιάς από τη Βιθυνία.
«Άσπρο περιστέρι
μες στη συννεφιά
μου ’δωσες το χέρι
να ’χω συντροφιά.
Άσπρο περιστέρι
μαύρο μου φτερό
κάθε καλοκαίρι
θα σε καρτερώ»
λένε οι στίχοι του Γκάτσου και μας προτρέπουν να αναζητήσουμε σε κάθε κείμενο τη συγκίνηση που το γέννησε. - Γλώσσα
η γλώσσα, τα λάθη και τα πάθη
ΓΙΑΝΝΗΣ Η. ΧΑΡΗΣ€25.00€22.50Αρχαία και νέα ελληνικά: συγγενείς μα αντίπαλες μορφές, ομοιότητες και διαφορές· η θέση των αρχαίων στην εκπαίδευση και στον καθημερινό γλωσσικό στίβο * Η εξέλιξη της γλώσσας και ο «ολέθριος αττικισμός» (Γ. Ν. Χατζιδάκις) * Η αλλαγή και η εξέλιξη της γλώσσας μέσα από δάνεια, αποκλίσεις και λάθη, σημασιολογικά και συντακτικά * Το γλωσσικό αίσθημα και η “λογική” που διέπει, υποστηρίζει και καθιερώνει τις αποκλίσεις * Η ιστορία των τόνων: το πολυτονικό, επιστημονική ανορθογραφία στα νέα ελληνικά * Νέες τάσεις στη χρήση της γλώσσας και στη γραφή: αρχαϊκοί ρηματικοί τύποι: ηρνείτο και συνεπήγετο· λογιόμορφη, λανθασμένη σύνταξη: ρήματα που συντάσσονται, αντίθετα και από το αρχαϊκό παρελθόν τους, με γενική, όπως μετέρχομαι, διαφεύγω, αποποιούμαι * Σύμφυρση αλφαβήτων: chic-άτη και media-κός· αρχαίες ή νεότερες λέξεις που τώρα χωρίζονται σε δύο: «εξ απίνης», «κι όλας», «δι ό»· νεότερες σύνθετες λέξεις που γράφονται με ενωτικό ή σαν δύο λέξεις: «αλαφρο-ίσκιωτη», «πολυ-μιλάω», «ετσι-θελισμός», «ξανά φεύγω», «παλιο χαρακτήρας» κ.ά. * Η παλινόρθωση της αρχαϊκής Κλειούς, που από τον 1ο αιώνα μ.Χ. είχε εξομαλυνθεί σε Κλειώς, και η επέκτασή της σε σύγχρονα λαϊκά υποκοριστικά: της Ζωζούς, της Γωγούς κ.ά. * Η ακλισία που προχώρησε από τα ξένα τοπωνύμια: του Πεκίνο, της Ατλάντα¸ του Αννόβερο, στα ελληνικά προσωπωνύμια: της Λυδία, της Ρεβέκκα κ.ά., και κυρίως σε κοινές, καθημερινές λέξεις: τα γιαπί, του πασατέμπο, τα παλτό και τα μπουφέ * Ευρύτερος γλωσσικός καθαρισμός, που συγχέεται με έναν γενικότερο νεοσυντηρητισμό, ή παροδικές τάσεις; * Άγονες, αντιεπιστημονικές προσπάθειες για ορθογραφική, μορφοφωνολογική κτλ. ρύθμιση της γλώσσας, όταν ανέκαθεν η γλώσσα, όπως όλες οι γλώσσες, αυτορυθμίζεται και προχωρεί.
- Γλώσσα
Πρακτικά ζητήματα της Νεοελληνικής Γλώσσας
Θεοδόσης Π. Τάσιος€18.00€16.20Η χρήση του αγαθού της γλώσσας είναι τόσο γενική και τόσο “αυτόματη”, όσο ίσως είναι κι η ανάσα. Κι όπως δεν σκεπτόμαστε πόσο πολύτιμη είναι η περίπλοκη φυσιολογία της Αναπνοής, άλλο τόσο δεν μας απασχολεί το πόσο θεμελιώδης για την ύπαρξή-μας είναι η Γλώσσα.
Όμως, χάρις στους ακάματους Γλωσσολόγους μας, διατίθενται τόσο πολλές και βαθειές γνώσεις γι’ αυτήν, ώστε μπορούμε κι εμείς να απολαύσομε ένα μέρος απ’ αυτή τη γνώση.
Εμείς οι απλοί Χρήστες της γλώσσας έχομε κι ένα πρόσθετο πρακτικό ενδιαφέρον: αφενός είμαστε καλλιεργητές της γλώσσας (στον καθημερινό, τον επιστημονικό και τον καλλιτεχνικό λόγο), αφετέρου πολύ συχνά έχομε ειδικές εκφραστικές ανάγκες, τις οποίες θέλομε και να τις περιγράφομε.
Σκέφθηκα λοιπόν να συμμερισθώ μαζί-σας τις δικές-μου γλωσσικές αντιλήψεις, όπως τις διδάχθηκα απ’ τους ειδικούς, αλλά κι όπως τις απόχτησα από πείρα πολύχρονη.
Επομένως, το βιβλίο αυτό έχει κυριότατα πρακτικούς σκοπούς – λέει όμως και τον πόνο μου: για παράδειγμα, δεν αντέχω άλλο να με βάζουνε να γράφω “κατά νουν”, ενώ εγώ σωστά διαβάζω “κατα νούν”…