«ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ»
€18.00 €16.20
ΑΛΕΞΗΣ ΚΥΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
«ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ»
Ο κατάλογος της αναδρομικής έκθεσης του Αλέξη Κυριτσόπουλου,
στην Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων
(9 Δεκεμβρίου 2023 έως 11 Φεβρουαρίου 2024).
Επιμέλεια: Χριστόφορος Μαρίνος
Σχεδιασμός: Αλέξης Κυριτσόπουλος
Σελιδοποίηση: Πόπη Αλεξίου
Με κείμενα των:
Χριστόφορου Μαρίνου
Διονύση Σαββόπουλου
Αλεξάνδρας Κοροξενίδη
Αλέκου Λεβίδη
Δημήτρη Νόλλα
Στέλιου Ράμφου
Περιέχει ζωγραφικά έργα του καλλιτέχνη, καθώς και έργα του
για αφίσες και εξώφυλλα βιβλίων και δίσκων.
Σχετικά προϊόντα
- ΚΡΗΤΙΚΑ
Η γλυπτική στη Βενετική Κρήτη (1211-1669)
Συλλογικό[Σετ 2 τόμων σε κασετίνα] Τόμος Α: Μελέτες, Τόμος Β: Lapidarium€60.00€54.00Η έκδοση αυτή, καρπός συνεργασίας του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας με τις Εφορείες Αρχαιοτήτων της Κρήτης και την Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών, αποτελεί την πρώτη συστηματική μελέτη των έργων γλυπτικής της βενετικής περιόδου που σώζονται στην Κρήτη. Σε συνολικά 584 σελίδες, με 800 και πλέον φωτογραφίες, σχέδια και χάρτες, τεκμηριώνονται γλυπτά που φυλάσσονται σε μουσεία και αρχαιολογικές συλλογές του νησιού ή βρίσκονται ακόμη στην αρχική τους θέση ως αρχιτεκτονικός διάκοσμος ή ως κατάλοιπα συμβόλων μιας αλλοτινής εξουσίας.
Οι δύο τόμοι του βιβλίου, διαφορετικοί στη δομή τους, αντικατοπτρίζουν τις διαδρομές που απαίτησε η έρευνα ενός παραγνωρισμένου υλικού το οποίο έφτασε ώς τις μέρες μας με μεγάλες απώλειες και φθορές. Στον πρώτο τόμο, μετά την εισαγωγή για το ιστορικό της έρευνας, ακολουθούν μελέτες που, ταξινομημένες σε τρεις ενότητες, επιχειρούν να ανιχνεύσουν τις περιπέτειες των βενετικών μνημείων στην Κρήτη και να διαφωτίσουν την αποσπασματικότητα των σωζόμενων έργων γλυπτικής, να παρουσιάσουν μεγάλες κατηγορίες γλυπτών που διατηρούνται κατά χώραν και τις ιδιαιτερότητές τους και τελικά να αναδείξουν την καλλιτεχνική και ιστορική σημασία της τέχνης αυτής. Κάθε ενότητα συμπληρώνεται με αντίστοιχο υλικό τεκμηρίωσης. Ο δεύτερος τόμος τιτλοφορείται Lapidarium, από τον λατινικό όρο που δηλώνει τη συλλογή λίθινων τεχνέργων τα οποία, αποσπασμένα από την αρχική τους θέση, έχουν χάσει τη χρήση και τη σημασία που είχαν άλλοτε. Αυτή η έννοια του όρου εκφράζει με ακρίβεια τον χαρακτήρα των 376 μουσειακών γλυπτών που καταλογογραφούνται στον τόμο και συγχρόνως αποτυπώνει τη συστέγαση έργων που είναι διασκορπισμένα σε διάφορα μουσεία της Κρήτης σε ένα έντυπο «φανταστικό μουσείο».
- Τέχνες
Χαρακτική
ΒΑΡΛΑΜΟΣ ΓΙΩΡΓΗΣΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ, ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗΣ, ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ, ΕΡΓΑ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗΣ€30.00€20.00Η χαρακτική άνοιξε το δρόμο προς τη μόρφωση του ανθρώπου με τη γέννηση της τυπογραφίας και κατά συνέπεια με την ευρεία κυκλοφορία του βιβλίου, απρόσιτου μέχρι τότε στο λαό, γιατί το βιβλίο ήταν χειρόγραφο και προσιτό μόνο στην ολιγαρχία…Εκείνο που κάνει το έργο τέχνης δεν είναι η τεχνική αλλά η συγκίνηση που εκπέμπει. Γιατί η τέχνη (η καθεμιά από τις καλές τέχνες) έχει το μεγάλο προσόν να αγγίζει το θεατή – αναγνώστη – ακροατή με άπειρα συναισθήματα και συγκινήσεις, που αν ο κόσμος είχε ευαισθητοποιηθεί και προσπαθούσε να «διαβάζει» τις καλές τέχνες θα ήταν σίγουρα καλύτερος… Η τεχνική όσο τέλεια και να ’ναι –και πρέπει να ’ναι– έρχεται δεύτερη. Στην αξία του έργου τέχνης, δε θα ’ταν υπερβολή να πούμε πως ένα έργο χωρίς τη μαγική δύναμη που εκπέμπει για να συγκινήσει τον άνθρωπο, είναι απλώς «εργόχειρο».
Το έργο τέχνης είναι κατάθεση ψυχής!…Τα σχετικά, λοιπόν, με την τυπογραφία φιλοξενεί αυτό το λεύκωμα, παράλληλα με έργα που φιλοτέχνησε από την εποχή των σπουδών μου μέχρι σήμερα. - Δοκίμιο
Το παράδοξο με τον ηθοποιό
Denis Diderot€11.20€10.00Το «Παράδοξο…» θεωρείται (και είναι) ένα από τα κυριότερα κείμενα της θεατρικής αισθητικής. Της αισθητικής εν γένει. Αποτελεί, επιπλέον, μια από τις συστηματικότερες απόπειρες προσέγγισης του μυστηρίου της ηθοποιίας. Γι ‘ αυτό και τίθεται κατά καιρούς υπό την κριτική βάσανο των πρακτικών της σκηνής – καλή ώρα -, οι οποίοι καλούνται να απαντήσουν στο ευθέως ή εμμέσως διατυπούμενο ερώτημα: «Είναι έτσι όπως τα λέει ο Diderot; Τι λέτε εσείς που ζείτε τα πράγματα από πρώτο χέρι;». Νομίζω ότι μια τέτοια πρακτική χωλαίνει σε δύο τουλάχιστον σημεία. Πρώτον: αντιμετωπίζει το κείμενο του Diderot ως οιονεί επιστημονική πραγματεία, φιλοδοξώντας να την ελέγξει από τη σκοπιά της βιωματικής εμπειρίας. Δεύτερον: εκλαμβάνει τους ανθρώπους της σκηνής ως ειδήμονες, ή έστω γνώστες, και δη απαραιτήτως, αυτού που κάνουν. […] Πως; Το Παράδοξο… δεν είναι, για σας, επιστημονικό αντικείμενο; – θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος. Σπεύδω να απαντήσω: το Παράδοξο… είναι, κατά τη γνώμη μου, θεωρητικό κείμενο ιδεολογικού χαρακτήρα με φιλοδοξίες επιστημοσύνης.