Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
Ονειρικά Τραγούδια
€22.50
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ από τον ΠΡΟΛΟΓΟ του ΑΝΤΩΝΗ ΖΕΡΒΑ
Ήρωας των Ονειρικών τραγουδιών είναι ο Ερρίκος, ο οποίος δεν πρέπει να ταυτίζεται με τον ποιητή, όπως τόνιζε θυμωμένος πάντα ο Μπέρρυμαν. Ερρίκος: ένας μεσήλικας λευκός αμερικάνος της μεταπολεμικής περιόδου· είναι μορφωμένος, πολυταξιδεμένος, με όλα τα κουσούρια του κόσμου, πάσχει όμως από μια ανεπανόρθωτη ψυχική βλάβη, από ένα διαρκές και ανολοκλήρωτο πένθος. Οι σκοτεινές, ανεξέλεγκτες, δυσάρεστες ψυχικές διεργασίες καθιστούν τη ζωή του αβίωτη. Προσπαθεί να κατανοήσει τί του συμβαίνει, «πού στράβωσε το πράγμα» (ΟΤ 4). Πρόκειται δηλαδή για ένα είδος προσωπείου, όχι με την έννοια του Πεσσόα φερ’ ειπείν, όπου η συνείδηση κάθε προσωπείου είναι αυτόνομη και συμπαγής στην ταυτότητά της, αλλά με την έννοια των δυνατοτήτων μιας απελευθερωμένης προβολής στο εσωτερικό του ίδιου λυρικού Εγώ.
Η φωνή του αφηγητή δίνει τον λόγο στον μεμψίμοιρο, μέθυσο, πεισιθάνατο, και σαρκολάτρη Ερρίκο. Με τη σειρά του, ο Ερρίκος ακούει τη φωνή της συνείδησης εν είδει άλλου, του ανώνυμου φίλου της κοινής γνώμης, της κοινής λογικής, του απρόσωπου «εμείς». Ακούει και απαντά στις ενστάσεις, στις συμβουλές και παροτρύνσεις για προσαρμογή, θεραπεία, κοινωνική ένταξη. Προσηλωμένος στις εμμονές του, δηλαδή στο υπαρξιακό πρόβλημα της «ανεπανόρθωτης βλάβης» από την οποία πάσχει, ο Ερρίκος έχει την τάση να αψηφά τις αντιρρήσεις και προτροπές της συνείδησης, να παραδίδεται στις ακατάσχετες μοιχικές του ορέξεις, να συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλα, να νοιώθει διαρκώς ένοχος.
Τα Ονειρικά Τραγούδια είναι η εξιστόρηση των περιπετειών μιας ατομικότητας που αναζητεί τον αληθινό εαυτό της και που εκ των πραγμάτων είναι απολύτως αδύνατο να επιβιώσει εκτός του ισοπεδωτικού «εμείς».
Το πιο χαρακτηριστικό έργο του Αμερικανού ποιητή. Τα πιο κρυπτικά, τα πιο γριφώδη ποιήματα της αγγλόφωνης ποίησης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι δεν μεταφράστηκαν ποτέ σε άλλη γλώσσα. Πλήν των ελληνικών πλέον. Χάρη στον Αντώνη Ζέρβα (Πρόλογος-Εκλογή-Μετάφραση).
Αφού απέκτησε την κοσμική φήμη που τόσο επιθυμούσε, ο Μπέρρυμαν επέστρεψε στους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας και αμέσως μετά αυτοκτόνησε.
Σχετικά προϊόντα
- Ποίηση
ΒΑΡΔΑ ΦΟΥΡΝΕΛΟ
Πόνημα μετανεωτερικής οντολογικής προσέγγισης αποκλινουσών κατηγοριών.€18.009 έμμετρα αμετροεπή τραγουδιηγήματα και 1 ταινία τυφλού κινηματογράφου (βιβλίο και 2 CD)
Η μουσική συναντά την ποίηση, τη φιλοσοφία, το σινεμά. Και οι τέσσερις διώκονται για παράνομη συνάθροιση εν μέσω καραντίνας, διατάραξη της κοινής ησυχίας, διασάλευση της κοινωνικής έννομης τάξης, σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης με σκοπό την κατάλυση του πολιτεύματος και πλείστα άλλα κακουργήματα. Όσες καρδιές συλληφθούν να κρύβουν τους εν λόγω επικηρυγμένους παρανόμους, θα καταδικάζονται διά συνοπτικών διαδικασιών σε ισόβια παιδικότητα.
ΒΑΡΔΑ ΦΟΥΡΝΕΛΟ!
- Ελληνική
Επέτειοι της λήθης
€8.60Η λέξη γη διαθέτει τόσο εύρος
που επί αιώνες οι άνθρωποι τη θεωρούσαν επίπεδη.
Γελασμένοι, λένε,
από εκείνο τον πρώιμο, αζύμωτο ουρανό
που δεν είχε φως
ούτε για τα μάτια του κόσμου.
[…] - Ελληνική
Αντιγόνη, μια κόρη μια χώρα
€10.50
ήταν εκείνο το στροβίλισμα
η ζωή έμοιαζε εύκολη γελοία ρευστή
αμέτρητα ζευγάρια πόδια χάραζαν
πλέγματα από φιγούρες ξέφρενες
χωρίς αρχή
χωρίς τέλος
χωρίς τελειωμό
και τα θύματα του χορού
οι σπρωγμένοι οι πατημένοι
οι διαμελισμένοι
σκόνη ψιλή που κατακάθιζε στις γωνίες
Η καρδιά μου φτερούγιζε κάθε ώρα
σαν πουλί πιασμένο που ψάχνει να ξεφύγει
έτρεχα να κρυφτώ σε σκοτεινά δωμάτια
σε τραβούσα απ’ το χέρι
πώς να με καταλάβεις
η διέγερση είναι το στοιχείο σου
ήθελες να με σύρεις πάλι πίσω
το ίδιο κι η αδελφή μου
μεταξύ σας ματιές γεμάτες νόημα
– Δεν ξέρεις να χαίρεσαι, ΑντιγόνηΟ Πατέρας στο υπόγειο
στον τόπο της αυτοτιμωρίας του
– Φύγε μακριά!
ούρλιαζε όταν πλησίαζα
πετούσε καταπάνω μου
το πιάτο του μ’ ό,τι είχε μέσα
τον έπιανε βήχας, πνιγόταν
προτιμούσε να μείνει στον τόπο
παρά να πιει απ’ το χέρι μου νερό
Η Μητέρα τον είχε εγκαταλείψει
οριστικά - Ελληνική
Άκουσε τη φωνή σου κι έλα
τραγούδια και ποιήματα€22.50ΦΡΟΝΤΙΔΑ: ΘΑΝΟΣ ΦΩΣΚΑΡΙΝΗΣ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ Ι. ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ
Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης είχε μια μακροχρόνια σχέση με τον εύρυθμο λόγο, το τραγούδι γενικά. Πρώτ’ απ’ όλα με τα τραγούδια που άκουγε στο σπίτι του και στο νησί του, τη Νάξο, αλλά και μετά, κυρίως με το έντεχνο λαϊκό, που άκουγε όταν το 1932 ήρθε με την οικογένειά του στην Αθήνα.
Έναν συνδυασμό αυτών των δύο υπηρέτησε με συνέπεια για πενήντα περίπου χρόνια.
Η συγκεντρωτική συλλογή Άκουσε τη φωνή μου κι έλα περιλαμβάνει, για πρώτη φορά, όλα τα ποιήματα και τα τραγούδια του, που πολλά μάλιστα ακούμε και τραγουδάμε μέχρι σήμερα. Όσα συμπεριλαμβάνονται σε θεατρικά του έργα αναδημοσιεύονται στην αυτοτελή μορφή τους, δεδομένου ότι αρκετά από αυτά δεν έχουν μελοποιηθεί, παρά μόνο κάποιες στροφές ή ενίοτε κάποιοι στίχοι τους, περιμένοντας τον συνθέτη που θα τα μελοποιήσει ολόκληρα.
Τη συλλογή συνοδεύουν χαιρετισμός του Μίκη Θεοδωράκη, χαιρετισμός του Σταύρου Ξαρχάκου, πρόλογος, επίμετρο και σημειώσεις του θεατρολόγου Θάνου Φωσκαρίνη, εκτενές βιογραφικό, δισκογραφία και εργογραφία του Iάκωβου Καμπανέλλη, καθώς και σχέδιά του, φιλοτεχνημένα στη δεκαετία του 1960.
