€20.70
Η μετάφραση της Iλιάδας από τον Γ. Ψυχουντάκη ολοκληρώνει, έπειτα από τη μετάφραση της Οδύσσειας που εξέδωσε το 1979, την απόδοση του ελληνικού έπους το οποίο αποτελεί το αριστούργημα της παγκόσμιας ποίησης όλων των εποχών. Η μετάφραση αυτή είναι η μόνη που διατηρεί την άνεση και τη μαγεία του ομηρικού λόγου εδώ δεν μιλεί ένας λόγιος μεταφραστής, αλλά ο απλός άνθρωπος που διατηρεί ακέραιο το γλωσσικό ένστικτό του και αναδημιουργεί το ομηρικό έπος όπως το ένιωσε και το αφομοίωσε. Μια μετάφραση με ακρίβεια και ευγένεια, όπου ο κρητικός λόγος του Κορνάρου, η μαντινάδα και το ριζίτικο δένουν με το ομηρικό λόγο, και η ρίμα όχι μόνο δεν νοθεύει το κείμενο, αλλά το πλουτίζει, διατηρώντας το ποιητικό στοιχείο, την ψυχή του ομηρικού πρωτοτύπου.
Ποια παράπονα είχε η Πηνελόπη από τον Οδυσσέα που απουσίαζε επί είκοσι συναπτά έτη; Τι περιείχε η επιστολή της Διδώς προς τον Αινεία που την εγκατέλειψε και αναχώρησε για την Ιταλία; Σε ποια γλώσσα ήταν γραμμένο το γράμμα της Βρισηίδας στον Αχιλλέα; Πόση αγάπη ή μίσος περιείχε η επιστολή της Μήδειας προς τον Ιάσονα; Τι έγραψε στο δικό της γράμμα προς τον Ιάσονα η Υψιπύλη, αντίζηλος της Μήδειας; Μήπως το γράμμα της Φαίδρας προς τον Ιππόλυτο του στοίχισε τη ζωή; Γνώριζε άραγε η Λαοδάμεια πως ο νιόπαντρoς Πρωτεσίλαος , στον οποίο έγραφε επιστολή, ήταν ήδη νεκρός ; Πού βρήκε η Αριάδνη γραφική ύλη στην έρημη Νάξο για να γράψει γράμμα στον Θησέα που την εγκατέλειψε;
Απαντήσεις σε αυτά και άλλα πολλά παράξενα και αναπάντεχα ερωτήματα βρίσκει κανείς διαβάζοντας τις Ηρωίδες του Οβίδιου (43 π.Χ. – 17 μ.Χ.) , μια συλλογή δέκα πέντε ευφάνταστων ποιητικών επιστολών που στέλνουν γνωστές γυναίκες του μύθου στους αγαπημένους τους .
Το βιβλίο αυτό αποτελεί την πρώτη έμμετρη νεοελληνική μετάφραση των Ηρωίδων (1- 1 5) στο σύνολό τους , η οποία συνοδεύεται από κατατοπιστική εισαγωγή και αναλυτικά ερμηνευτικά σχόλια.
Στην πρώτη γραμμή του πολέμου, μέσα σ’ ένα αντίσκηνο, κατέγραφε τους συλλογισμούς του, έδινε στον εαυτό του συμβουλές, τον εμψύχωνε με τη δύναμη της φιλοσοφίας. Με σκοπό να σταθεί συνεπής στις ιδέες που ενστερνίστηκε στα νιάτα του, ν’ αντέξει στις δυσκολίες, να μη παρασυρθεί από τον χείμαρρο των γεγονότων και καταλήξει ένας συνηθισμένος άνθρωπος της εξουσίας, αλλά να παραμείνει αυτό που ήταν: ένας φιλόσοφος-αυτοκράτορας.
Δεν σκόπευε να τα δημοσιεύσει. Έγραφε για να κρατηθεί δυνατός. Δεν πίστευε στην υστεροφημία. Δεν πίστευε καν ότι θα τον θυμάται κανείς. Όμως διαψεύστηκε. Δεκαοχτώ αιώνες πέρασαν από τότε, και τα “Εις εαυτόν” ζουν ακόμη. Έχουν γνωρίσει αναρίθμητες εκδόσεις, αγαπήθηκαν και υμνήθηκαν από πάμπολλους συγγραφείς ως η ανεξάντλητη πηγή σοφίας. Ως το “αιώνιο ευαγγέλιο”, όπως τα χαρακτήρισε ο Ρενάν.”
Από το αρχαίο ελληνικό μυθιστόρημα ως τα σύγχρονα λαϊκά παραμύθια, τις ταινίες του Χόλιγουντ και ορισμένους από τους διασημότερους τίτλους βιντεοπαιχνιδιών, η πλοκή σύμφωνα με την οποία ένα αγόρι σώζει ένα κορίτσι (το οποίο συχνά συμπράττει καίρια στην κοινή σωτηρία) για να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, βρίσκεται πάντα πολύ ψηλά στις προτιμήσεις του κοινού. Φαίνεται πως ο Ευριπίδης είναι ένας εκ των διαμορφωτών του συγκεκριμένου δραματικού είδους και η Ιφιγένεια στη χώρα των Ταυρίων αποτελεί το πρώτο σωζόμενο φανέρωμά του.
Πρόκειται για μια σπουδή στην προσμονή, την καρτερία, αλλά και την επινοητικότητα, με τη σκηνή να στήνεται σε έναν χωρόχρονο «όπου το θαύμα λειτουργεί ακόμη». ο δε ρυθμός της δράσης εμπεριέχει το παιγνιώδες, το γνήσια τραγικό, την κωμική ελαφράδα, αλλά και την τρομώδη αγωνία. τα ειδολογικά του «ημιτόνια» -τα στιγμιαία περάσματα από την ειρωνεία στη συντριβή αλλά και οι εκτενέστερες μεταπτώσεις από τον πανικό στη θυμηδία- καθιστούν μια παράσταση του μάλλον ακατάτακτου αυτού έργου (που να ανταποκρίνεται στον πλούτο του κειμένου) ένα δύσκολο στοίχημα για τους συντελεστές.
Η παρούσα έκδοση φωτίζει μέσω της εκτενούς εισαγωγής όλες τις πτυχές του έργου (ιστορική, υφολογική, πραγματολογική κ.λπ.), ενώ μέσω της μετάφρασης επιχειρεί να συστήσει εκ νέου στο κοινό την πολύτιμη «μουσική» του πρωτοτύπου.
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΥΤΟ περιλαμβάνει οκτώ μιμιάμβους (δηλαδή μίμους σε ιαμβικό μέτρο), γραμμένους στο α΄ μισό του 3ου αιώνα π.Χ. Οι μίμοι συνήθως αποτυπώνουν, σε πεζό ή έμμετρο λόγο, σκηνές της καθημερινής ζωής και αναδεικνύουν τυπικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το ταπεινό είδος του μίμου, που ποτέ δεν αξιώθηκε τη θεσμική αναγνώριση των μεγάλων δραματικών ειδών, στο πέρασμα των αιώνων αποδείχθηκε το μακροβιότερο όλων και έφτασε να μονοπωλεί το θέατρο, όταν τα άλλα είδη αποτελούσαν παρελθόν.
Οι μιμίαμβοι του Ηρώνδα κατά κανόνα έχουν διαλογική μορφή. Διαδραματίζονται σε αστικό περιβάλλον και αντλούν την ύλη τους προεχόντως από όχι ιδιαιτέρως ευυπόληπτες περιοχές του ανθρώπινου βίου. Η πλοκή είναι υποτυπώδης, ενώ το κύριο βάρος πέφτει στη διαγραφή των χαρακτήρων – η γριά μαστροπός, ο αγοραίος πορνοβοσκός, η υστερική μητέρα με τον άτακτο και ανεπίδεκτο μαθήσεως γιο, οι ευλαβείς και συνάμα φιλότεχνες και φλύαρες κυράδες, η δεσποτική κυρία που συνουσιάζεται με τον δούλο της, οι ηδονοχαρείς «κολλητές», ο δαιμόνιος τσαγκάρης. Τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα είναι συνήθως γυναίκες, ωστόσο οι δύο πιο ολοκληρωμένοι χαρακτήρες είναι άντρες.
Πρόκειται για θεατρικά κείμενα που εντυπωσιάζουν με την αμεσότητα του ύφους, τον σφριγηλό λόγο και την κωμική αιχμηρότητα ή την ειρωνεία.
*
Το Μυθιστόρημα της Φεράρας, τόμος Β΄ 1 × €25.20
Ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος 1 × €15.00
ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΜΟΥ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ 1 × €15.12
Καρλ Μαρξ 1 × €12.00
Ερωτικά αντιφάρμακα 1 × €8.10
Έντεκα συναντήσεις 1 × €16.00
Άρωμα πάγου 1 × €16.20
Πολιτική Οικονομία 1 × €10.00Υποσύνολο: €117.62
