Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Σχετικά προϊόντα
- Δοκίμιο
Πολιτική Οικονομία
Ακαδημία Επιστημών της ΕΣΣΔ€10.00Τούτο το εγχειρίδιο πολιτικής οικονομίας το έγραψε μια ομάδα οικονομολόγων αποτελούμενη από τους: Κ. Β. Οστροβιτιάνοφ, ακαδημαϊκό, Ντ. Γ. Σεπίλοφ, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, Α. Α. Λεόντιεφ, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, Ι. Ντ. Λάπτεφ, ταχτικό μέλος της Πανενωσιακής Ακαδημίας Γεωργικών Επιστημών “Λένιν>, Ι. Ι. Κουζμινόφ, καθηγητή, Α. Μ. Γκατόφσκι, διδάκτορα των οικονομικών επιστημών, Π. Φ. Γιούντιν, ακαδημαϊκό, Α. Ι. Πασκόφ, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, Β. Ι. Περεσλέκιν, δόκιμο διδάκτορα των οικονομικών επιστημών. Στην επιλογή και στην επεξεργασία των στατιστικών στοιχείων, που περιέχονται στο εγχειρίδιο, πολλοί μέρος ο Β. Ν. Σταρόφσκι, διδάκτωρ των οικονομικών επιστημών.
- Δοκίμιο
Το πείραμα της Φιλαδέλφειας
€8.00Ήδη στο περίφημο βιβλίο του, «Το μυστήριο του τριγώνου των Βερμούδων», ο Charles Berlitz, αναφέρθηκε σ’ ένα απόρρητο σχέδιο, που βαρύνει εδώ και 35 χρόνια τη συνείδηση του Αρχηγείου του Πολεμικού Ναυτικού των Η.Π.Α.: αναφορά σ’ ένα μυστικό πείραμα, που απέβλεπε στα 1943 να κάνει ένα ολόκληρο αντιτορπιλικό αόρατο, χρησιμοποιώντας τα τελειότερα επιστημονικά μέσα της εποχής. Μια φανταστική προσπάθεια, που λες και ξεπήδησε κατευθείαν από τα μυθιστορήματα του Ουέλς. Ο ερευνητής και συνεργάτης του Berlitz, William L. Moore, χρειάστηκε χρόνια για να διασπάσει τον κλοιό του στρατιωτικού απόρρητου και της φήμης. Μια έρευνα που τον οδήγησε σε φανταστικές εκδοχές των θεωριών του Αϊνστάιν, σε αινιγματικές επιστολές, σε ανώνυμες μαρτυρίες, σε αναφορές παρουσίας UFO, σε μυστηριώδεις αυτοκτονίες
- Δοκίμιο
Γυρεύοντας στην εξορία την πατρίδα σου
€8.00Εξορία: να είσαι ξένος στον κόσµο που φτιάχνεται γύρω σου και στον ίδιο σου τον τόπο. Σήµερα περισσότερο παρά ποτέ. Και να γυρεύεις, µέσα σ’ αυτή την εξορία, µια πατρίδα: έναν τόπο –ή µήπως µια ουτοπία;– για να δώσεις στη ζωή σου νόηµα. Ένα ανθρώπινο πρόσωπο. Σήµερα περισσότερο παρά ποτέ, όταν όλα σε υποχρεώνουν να γυµνωθείς από τις αυταπάτες σου και να κοιτάξεις κατάµατα τον εαυτό σου. Να σκεφτείς από πού έρχεσαι και πού πηγαίνεις, για να καταλάβεις το πώς και το γιατί της εξορίας σου.
Τότε ίσως γεννηθούν µέσα σου κάποια απρόσµεναερωτήµατα για σένα και για όλους τους εξόριστους σαν εσένα: Μήπως µπορούµε να ανακαλύψουµε, µέσα στην παρακµή και στην απελπισία µας, την ευλογία να είµαστε Έλληνες – να είµαστε άνθρωποι;
Μήπως το σηµερινό οικουµενικό δράµα θα µπορούσε να αναστήσει τη νεκρή ελπίδα για µιαν άλλη Ελλάδα, µιαν άλλη Ευρώπη, έναν άλλον κόσµο;
Μήπως πλησιάζει η ώρα να χτίσουµε πάνω στα ερείπια της οικονοµίας, της κοινωνίας και της πολιτικής έναν ανθρώπινο πολιτισµό ικανό να αναζωογονήσει την κοινή ζωή;
- Δοκίμιο
Φιλελευθερισμός
Μια πολύ σύντομη εισαγωγή€10.80είναι άκρως αμφιλεγόμενα: όσοι φρονούν ότι ο φιλελευθερισμός αφορά ως επί το πλείστον τη δίχως φραγμούς ιδιωτική δραστηριότητα, κι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο φιλελευθερισμός έχει να κάνει με την ικανοποιητική ανάπτυξη του ατόμου μέσα σε μια κοινωνία αμοιβαίας υποστήριξης και συλλογικών στόχων, δεν έχουν και πολλά κοινά μεταξύ τους.
Ο Michael Freeden, ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους θεωρητικούς των ιδεολογιών, αναλύει την τόσο σύνθετη αλλά και συχνά κακοποιημένη έννοια του φιλελευθερισμού συνδυάζοντας στην πυκνή αυτή εισαγωγή την ιστορική και τη συγχρονική οπτική. Προτείνει ένα ιδιαίτερα χρήσιμο σχήμα «στρωμάτων» αντί διαδοχικών σταδίων στην ιστορία του φιλελευθερισμού, τονίζοντας ότι οι φιλελεύθερες ιδέες εμφανίστηκαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, εκπορεύονταν από ετερόκλητες πηγές και εξυπηρετούσαν ποικίλες στοχεύσεις. Αυτό το σχήμα το συνδυάζει ωστόσο με την ιδέα της «μορφολογίας», δηλαδή ένα βασικό σύνολο ιδεών τις οποίες μοιράζονται όλα τα μέλη μιας ιδεολογικής οικογένειας και χωρίς τις οποίες, ή χωρίς κάποιον συνδυασμό τους, η έννοια του φιλελευθερισμού είναι αδιανόητη: έλεγχος και λογοδοσία της εξουσίας, ελευθερία, ορθολογικότητα, πίστη στην πρόοδο, ατομικότητα, αμοιβαία αλληλεξάρτηση και κοινωνικότητα, δημόσιο συμφέρον. Θέτει, τέλος, ένα σημαντικό ερώτημα: μήπως θα έπρεπε να μιλάμε για «φιλελευθερισμούς» και όχι για «φιλελευθερισμό»;
