Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ από την ιστορία στη λογοτεχνία
€15.00
Στυλ. Αλεξίου, Γ. Μαυρομάτης, Θεοχ. Δετοράκης, Αναστ. Μαρκομιχελάκης,
Στεφ. Κακλαμάνης, Χρ. Τζομπανάκης, Ηλ. Κολοβός – Μαρ. Σαρηγιάννης
Μελέτες από το Επιστημονικό Συμπόσιο «Κρητικός Πόλεμος – Από την ιστορία στη λογοτεχνία.ε
Σχετικά προϊόντα
- Ελληνική Ποίηση
Λευτέρης Αλεξίου, ο ποιητής
Αλεξίου ΛευτέρηςΟι Λησμονημένοι του Τόπου€15.00Εισαγωγή, επιμέλεια: Δημήτρης Δασκαλόπουλος
Μία από τις μεγάλες και ξεχασμένες μορφές των γραμμάτων και των τεχνών της Κρήτης των αρχών του 20ου αιώνα. Η ιδιότητα του ποιητή, ως μοναδικός και αποκλειστικός χαρακτηρισμός της δημιουργικότητας του Λευτέρη Αλεξίου, ασφαλώς τον αδικεί. Γιατί, η ευρύτητα της παιδείας και των ενδιαφερόντων του δεν εκφράστηκε μόνο με την ποίηση, αλλά και με την πεζογραφία, το θέατρο, τις μεταφράσεις και τη μουσική. Η φροντίδα της επιμέλειας της έκδοσης ανήκει στον Δημήτρη Δασκαλόπουλο. Μια εξαιρετική εργασία που αναδεικνύει τον άνθρωπο Λευτέρη Αλεξίου αλλά και την εποχή και τον τόπο που έζησε.
- ΚΡΗΤΙΚΑ
Λες και ήταν χθες! Μνήμες… από το παλιό Ηράκλειο
Σάββας Δημήτριος€15.00€13.00Δεν έχουν μόνο οι άνθρωποι ιστορίες, έχουν και οι πόλεις τη δική τους που καταγράφεται στα μνημεία τους, αποτυπώνεται στην μνήμη των ανθρώπων, προσδιορίζει την πορεία και την εξέλιξή τους στο χρόνο. Η ιστορία συνήθως καταγράφει ηρωικά γεγονότα και, κατά κανόνα πράξεις σπουδαίων ανδρών. Είναι απρόσωπη και απαλλαγμένη από συναισθηματισμούς. Υπάρχει όμως και η λεγόμενη “μικρή ιστορία ” ο ηρωισμός των μικρών πράξεων, ο αγώνας της καθημερινής ζωής. Η πόλη μας έχει το προνόμιο να διαθέτει πλούσια ιστορία και στις δυο της εκδοχές. Έχει μακρά διαδρομή και μέσα από τις πολυποίκιλες μεταβολές της τύχης, γνώρισε στιγμές θριάμβου αλλά και ώρες δύσκολες. Περιόδους εξαιρετικής άνθησης των γραμμάτων και των τεχνών και διαδρομές σε σκοτεινές περιόδους.
- Ιστορία
Οικόπεδο Πανταχόθεν Ελεύθερο.
Γήσης Παπαγεωργίου€19.00€17.10“Τους Κρητικούς στην Κρήτη δεν τους έβανε ο Θεός ούτε ξεφυτρώσανε απ’ το χώμα όπως το σταμναγκάθι κι οι αβρονιές. Απ’ αλλού ξεκινήσανε κι αλλού πηγαίνανε και πετύχανε στον δρόμο τους την Κρήτη και την εκάτσανε. […] Πιάσανε όλοι μαζί και κοιτάζανε την Κρήτη. Και τότε ανακαλύψανε πως, εκεί που ήτανε φουνταρισμένη στη Μεσόγειο, έμοιαζε με αεροπλανοφόρο. – Τα αεροπλάνα όμως δεν έχουνε εφευρεθεί ακόμα. – Θα ‘ρθει κι η ώρα τους. Διότι, σου λέει ο πάσα ένας ο ενδιαφερόμενος για τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου, σιγά μην κάθομαι να περιμένω την εφεύρεση. Ας έχω εγώ το αρμόδιο εργαλείο κι όταν εφευρεθούνε τα ιπτάμενα να ‘χω πού να τα βάλω”. “Στην Ιστορία μπαίνεις, άμα ποτέ σου δοθεί η ευκαιρία, με δυο τρόπους. Ο ένας είναι να μπεις από την πόρτα την καλή, όρθιος, καμαρωτός και να σου βαράνε και παλαμάκια. Ο άλλος είναι να στηθείς όξω από την πόρτα υπηρεσίας, να περιμένεις να σκοτεινιάσει κι όταν θα βγάλουνε τον ντενεκέ με τα σκουπίδια για να τον αδειάσουνε, να σαλτάρεις στον άδειο σκουπιδοντενεκέ κι εκεί να μείνεις. […] Τι να την κάνω τη νίκη σου, ρε κακομοίρη, όταν δε νοιώθεις να βάνεις και μια στάλα μεγαλείο δίπλα της; Η νίκη για να μετρήσει θέλει μεγαλείο. Ψυχής μεγαλείο, βουβό. Όχι καραμούζες, τούμπανα, παράτες και νάιλον στεφάνια. Νίκη χωρίς μεγαλείο είναι έγκλημα”.