€7.60
“Ο φεμινισμός δεν σκότωσε ποτέ κανέναν”. Αυτή η φράση έχει διατυπωθεί εδώ και δεκαετίες από την πλειοψηφία του φεμινιστικού λόγου. Λες και οι φεμινίστριες προσπαθούσαν να καθησυχάσουν μια αγχωμένη πατριαρχία ή να υποστηρίξουν την ιδέα -που είναι ήδη ευρέως διαδεδομένη- ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να είναι τρομακτική, ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να είναι επικίνδυνη. Αλλά είναι αλήθεια ότι ο φεμινισμός δεν έχει σκοτώσει ποτέ κανέναν; Τα ονόματά τους είναι Μαρία, Νούρα, Ιουδήθ, Ντιάνα, Κρίσταμπελ. Έχουν χρησιμοποιήσει βία κατά της πατριαρχίας. Έχουν αγγίξει το μεγάλο ταμπού. Για να θρέψει έναν προβληματισμό σχετικά με τη θέση της βίας στον αγώνα κατά της πατριαρχίας, η IRENE μας διηγείται την ιστορία αυτών των βίαιων γυναικών.
Οι συγγραφείς βάζουν σε τάξη αυτά που μισοξέρουμε ή μαντεύουμε για μια ευρεία σύγχρονη θεματολογία, τα συμπληρώνουν, τους δίνουν ιστορικό και κοινωνικο-οικονομικό-πολιτικό πλαίσιο και τα παρουσιάζουν ολοκληρωμένα ως τις μεγάλες τάσεις που συνοδεύουν το πέρασμά μας σε μια νέα εποχή (χωρίς όμως να διεκδικούν τον τίτλο του προφήτη όπως συχνά κάνουν οι Αμερικανοί). Δεν ξέρω ποια από τα ζητήματα να πρωτοδιαλέξω: τον νέο φεμινισμό; Τη μόδα βίγκαν; Τον άνθρωπο-μηχανή; Την αποανάπτυξη; Τα κρυπτονομίσματα; Κάθε κεφάλαιο είναι και μία σχεδόν πλήρης εισαγωγή σε μια ιδέα-τάση-πρωτοβουλία-πρόβλημα που προσφέρει μια εκλαϊκευμένη αποτύπωσή της (με παραπάνω βιβλιογραφία για όσους ενδιαφέρονται). Τελειώνοντάς το διαπιστώνεις ότι ακόμα και αν κάποιες από τις ιδέες αυτές αποδειχθούν ουτοπίες, τα προβλήματα που τις ενέπνευσαν είναι υπαρκτά και ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στο μέλλον με τα εργαλεία σκέψης και δράσης του παρελθόντος αφού πια δεν εκφράζουν τις σύγχρονες κοινωνίες και ιδιαίτερα τις νέες γενιές. Ο πρώτος που θα του χαρίσω το βιβλίο είναι ο γιος μου κι αν ήταν στο χέρι μου θα το έκανα σχολικό εγχειρίδιο (με την καλή έννοια). (Βάλια Καϊμάκη, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
“Κάθε πολίτης οφείλει να διαβάσει αυτό το βιβλίο, αν θέλει να κατανοήσει την εποχή του” (Liberation)
“Ένα εγκυκλοπαιδικό έργο με την ευγενέστερη σημασία του όρου, που είναι ταυτόχρονα συναρπαστικό στην ανάγνωσή του” (France Inter)
“Μια διαυγής παρουσίαση των σύγχρονων ιδεών, και των συζητήσεων που αυτές προκαλούν” (L’Obs)
είναι άκρως αμφιλεγόμενα: όσοι φρονούν ότι ο φιλελευθερισμός αφορά ως επί το πλείστον τη δίχως φραγμούς ιδιωτική δραστηριότητα, κι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο φιλελευθερισμός έχει να κάνει με την ικανοποιητική ανάπτυξη του ατόμου μέσα σε μια κοινωνία αμοιβαίας υποστήριξης και συλλογικών στόχων, δεν έχουν και πολλά κοινά μεταξύ τους.
Ο Michael Freeden, ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους θεωρητικούς των ιδεολογιών, αναλύει την τόσο σύνθετη αλλά και συχνά κακοποιημένη έννοια του φιλελευθερισμού συνδυάζοντας στην πυκνή αυτή εισαγωγή την ιστορική και τη συγχρονική οπτική. Προτείνει ένα ιδιαίτερα χρήσιμο σχήμα «στρωμάτων» αντί διαδοχικών σταδίων στην ιστορία του φιλελευθερισμού, τονίζοντας ότι οι φιλελεύθερες ιδέες εμφανίστηκαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, εκπορεύονταν από ετερόκλητες πηγές και εξυπηρετούσαν ποικίλες στοχεύσεις. Αυτό το σχήμα το συνδυάζει ωστόσο με την ιδέα της «μορφολογίας», δηλαδή ένα βασικό σύνολο ιδεών τις οποίες μοιράζονται όλα τα μέλη μιας ιδεολογικής οικογένειας και χωρίς τις οποίες, ή χωρίς κάποιον συνδυασμό τους, η έννοια του φιλελευθερισμού είναι αδιανόητη: έλεγχος και λογοδοσία της εξουσίας, ελευθερία, ορθολογικότητα, πίστη στην πρόοδο, ατομικότητα, αμοιβαία αλληλεξάρτηση και κοινωνικότητα, δημόσιο συμφέρον. Θέτει, τέλος, ένα σημαντικό ερώτημα: μήπως θα έπρεπε να μιλάμε για «φιλελευθερισμούς» και όχι για «φιλελευθερισμό»;
«Δεν ανήκω σε κανένα κόµµα και σε καµιά πολιτική οργάνωση. Δεν είµαι µέλος καµιάς εκκλησίας. Δεν είµαι οπαδός καµιάς θρησκείας. Όπως το ’χω ξαναπεί, Δεσµώτης τήδε ίσταµαι τοις ένδον ρήµασι πειθόµενος. Έχοντας περάσει από τα ξερονήσια και τις φυλακές, νιώθω πως είµαι συγκρατούµενος όχι µόνο µε όσους υποφέρουν στα φασιστικά στρατόπεδα, µα και µε όσους βασανίζονται στο Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ. Νιώθω αλληλέγγυος και συνυπεύθυνος µε όσους αγωνίστηκαν, αγωνίζονται και θα αγωνιστούν εναντίον όλων των τυράννων, εστεµµένων και τραγιασκοφόρων, εναντίον όλων των δεσποτών, γαλονάδων και ρασοφόρων». Από τα «Ένδον ρήµατα»
Δεκατρία κείµενα µε σκέψεις και απόψεις. Για την ορθογραφία, για την έκφραση και το θέµα στη λογοτεχνία, για τις µεταφράσεις, για τους ποιητές και τα βραβεία· για τον Μαγιακόβσκι και τον Έρενµπουργκ, για τη σοβιετική σκέψη· για την πολιτική. Κείµενα δηµοσιευµένα σε διάστηµα σαράντα χρόνων (1937-1975), στα περιοδικά «Νεοελληνικά Γράµµατα», «Καλλιτεχνικά Νέα», «Καινούρια Εποχή», «Επιθεώρηση Τέχνης», «Εποχές» κ.ά., στα οποία ο συγγραφέας του Κιβωτίου συµπεριέλαβε ένα θεατρικό έργο και ένα σενάριο, όλα παραδείγµατα της αδογµάτιστης σκέψης του.
Δύο καλλιτέχνες από διαφορετικές χώρες και διαφορετικές γενιές, ο Άγγλος σκηνοθέτης Κεν Λόουτς και ο Γάλλος συγγραφέας Εντουάρ Λουί, συζητούν για τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία και την πολιτική. Πώς μπορεί η τέχνη να προσεγγίσει το ζήτημα της ταξικής βίας και ποιος είναι ο ρόλος της αριστεράς όταν οι πιο ευάλωτοι στρέφονται προς την άκρα δεξιά; Ο Κεν Λόουτς και ο Εντουάρ Λουί, παρά τις διακριτές και ενίοτε αντιθετικές πορείες και εμπειρίες τους, προσφέρουν μια εξαιρετικά γόνιμη συνομιλία που υπερβαίνει την απλή σύγκρουση ανάμεσα στον εργατισμό και την πολιτική ταυτοτήτων, προς την κατεύθυνση μιας αισθητικής του πολιτικού αγώνα.
Την έκδοση συνοδεύει επίμετρο του Θανάση Καμπαγιάννη.
Η βλάβη – Το τούνελ – Ο σκύλος 1 × €10.00
Ο κύκλος 1 × €14.40
Το σπίτι της σιωπής 1 × €18.00
Οι Κορυφές Της Ζωής 1 × €18.00
Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα 1 × €9.60
Έντεκα συναντήσεις 1 × €16.00
Φράνσις Μπέικον Η Λογική της Αίσθησης 1 × €16.20
Μαρξισμός 1 × €10.00Υποσύνολο: €112.20
