Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
Φύλλα πορειας ΙΙΙ
Ο δρόμος των δακρύων
€19.10
“Αυτό που μπορούμε να κάνουμε για να μην υποφέρουμε “περισσότερο”, δεν είναι να αγαπάμε “λιγότερο”, αλλά να μάθουμε, όταν φτάνει η στιγμή του αποχωρισμού ή της απώλειας, να μη μένουμε κολλημένοι σ’ αυτό που δεν υπάρχει πια. Να χαιρόμαστε τη στιγμή, όσο διαρκεί, και να προσπαθούμε να την κάνουμε όσο γίνεται καλύτερη. Να ζούμε ρισκάροντας κάθε λεπτό της ζωής μας. Τέλος, να μη ζήσουμε αύριο με τη σκέψη στη σημερινή μέρα που ήταν τόσο ωραία, γιατί αύριο θα έχουμε την υποχρέωση να κάνουμε ό,τι φέρει το αύριο. Και θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε κι αυτό εξίσου ωραίο.” Η αυτονομία, ο έρωτας, ο πόνος, η ευτυχία και η -πνευματικότητα είναι οι πέντε δρόμοι τους οποίους χαράζει ο Μπουκάι στον χάρτη που οδηγεί στην ολοκλήρωση του ανθρώπου, στη συνειδητοποίηση του εαυτού του. Πέντε διαδρομές που θα πρέπει ο καθένας να διανύσει μέσα από προσωπικές εμπειρίες και με τον δικό του τρόπο. Ο δρόμος των δακρύων είναι, κατά τον Χόρχε Μπουκάι, “ο πιο σκληρός από τους δρόμους αυτούς”. Είναι το μονοπάτι του πόνου, του πένθους και των απωλειών, μα ακόμη κι έτσι, είναι ένας δρόμος απολύτως απαραίτητος. Γιατί δεν μπορούμε να συνεχίσουμε αν δεν αφήσουμε πίσω αυτό που δεν είναι πια εδώ μαζί μας.
Σχετικά προϊόντα
- Γαλλική-Γαλλόφωνη
Γαργαντούας και Πανταγκρυέλ
Του Νίκου Ξένιου
Το βιβλίο Γαργαντούας και Πανταγκρυέλ είναι μια σειρά δύο εκ των πέντε ιστοριών που γράφτηκαν στον 16ον αιώνα από τον François Rabelais (1494-1553). Τα ανθρώπινα όντα παρουσιάζονται με σωματικές μεταμορφώσεις, τα αυτιά, οι ώμοι και η κοιλιά τους διογκώνονται και προσλαμβάνουν γιγαντιαίες διαστάσεις. Έτσι γεννιούνται οι γίγαντες, σαν τον Πανταγκρυέλ, τον γιο του Γαργαντούα.
Κείμενο που γλωσσικά ισορροπεί ανάμεσα σε δύο κόσμους, αυτόν της ανθρωπιστικής κουλτούρας και πολυμάθειας και αυτόν της λαϊκής γιορτής, επιτυγχάνοντας να τις ενώσει σε ένα λυρικό σύμπαν, στα πλαίσια του οποίου γίνεται ανεκτό ακόμη και το «θανάσιμο αμάρτημα» της λαγνείας.
Μπουρλέσκ και φιλοσοφικό ως προς τη διάθεση, το κείμενο απηχεί τον Ουμανισμό αυτού του φραγκισκανού μοναχού, γιατρού και συγγραφέα που υπήρξε ο Φρανσουά Ραμπελαί: κείμενο που γλωσσικά ισορροπεί ανάμεσα σε δύο κόσμους, αυτόν της ανθρωπιστικής κουλτούρας και πολυμάθειας και αυτόν της λαϊκής γιορτής, επιτυγχάνοντας να τις ενώσει σε ένα λυρικό σύμπαν, στα πλαίσια του οποίου γίνεται ανεκτό ακόμη και το «θανάσιμο αμάρτημα» της λαγνείας.
Το Γαργαντούας και Πανταγκρυέλ επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εξάντας («Λευκή σειρά») σε αναθεωρημένη μετάφραση και σχολιασμό του Φίλιππου Δ. Δρακονταειδή, που ήταν και ο πρώτος μεταφραστής του. Πραγματικά αξιόλογη είναι η εκτεταμένη εισαγωγή του μεταφραστή.
- Γερμανική-Γερμανόφωνη
Θραύσματα από τη ζωή τριών φίλων
€12.15Τρεις φίλοι συναντιούνται και χωρίζουν μέσα στη δίνη των ναπολεόντειων πολέμων αλλά και στο βάθος της μεγάλης πάλης, όπου φωλιάζουν τα φαντάσματα μιας πραγματικότητας καταναγκασμών. Ο Έλις Φρέμπομ εγκαταλείπει τους ωκεανούς για να καταδυθεί στην επικράτεια των μετάλλων, την οποία διαφεντεύει μια ανεξιχνίαστη, δαιμονική Αφροδίτη. Δύο νουβέλες στις οποίες ο “σκεπτικιστής ονειροπόλος” Ε.Τ.Α. Χόφμαν μεταγράφει -με διαφορετικούς τρόπους- το “παραμύθι της πραγματικότητας”, όπου το μονήρες άτομο είτε υποκύπτει στην αλλοτριωτική συνθήκη του “φιλισταϊσμού” είτε διαλύεται στη χοάνη μιας υπέρμετρα πληθωρικής φαντασίας. Στα “Θραύσματα από τη ζωή τριών φίλων” ένας φανταστικά αντεστραμμένος κόσμος ξεπηδάει αίφνης από τη ρεαλιστικά σκιαγραφημένη πραγματικότητα, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τη συνηθισμένη τάξη κι αποκαλύπτοντας κρυμμένες ερωτικές επιθυμίες. Με αφορμή αυτή τη νουβέλα ο Γιούλιους Ρόντενμπεργκ και ο Βάλτερ Μπένγιαμιν ανάγουν την αρχή του “βερολινέζικου μυθιστορήματος” στον Χόφμαν. Τα “Ορυχεία στη Φάλουν” αντλούν από ένα πραγματικό γεγονός, το οποίο έγινε αγαπημένο θέμα του ρομαντισμού. Στην αξεδιάλυτη πολυσημία του κειμένου, ασυμφιλίωτες αντιθέσεις συγχωνεύονται στη ροϊκότητα του ονείρου με τεχνικές που μοιάζουν βγαλμένες από τον κινηματογράφο. Οι δύο νουβέλες αποτελούν συγχρόνως κομβικά σημεία εισόδου στον συναρπαστικό κόσμο του Χόφμαν, για τον οποίο η κοινωνία της εποχής του υφίσταται σαφώς ως ιστορικό πρόβλημα, ακόμα κι αν (ή επειδή) οι δυνάμεις που την κινούν λανθάνουν μέσα στο παράδοξο. Στο έργο του Χόφμαν προσέφυγε, άλλωστε, κι ο Φρόιντ για να ορίσει και να ονοματίσει το ανοικειωτικά παράδοξο, το Unheimlich, που βίαια ανασύρθηκε στην επιφάνεια του ιστορικού χρόνου και σκόρπισε τη σκόνη της φρίκης του στο φως, όπως το απολιθωμένο σκήνωμα του Έλις Φρέμπομ.
- Αγγλική-Αγγλόφωνη
England England
€12.00Αυτό που αναζητούσαν ήταν σωτηρία, όχι ευτυχία. Μάλιστα, θα θεωρούσαν τη σύγχρονη ιδέα περί ευτυχίας ως κάτι που προσεγγίζει την αμαρτία, και ασφαλώς ως εμπόδιο για τη σωτηρία. Τουναντίον… Απόσπασμα από το βιβλίο Ο ιδιόρρυθμος μεγιστάνας σερ Τζακ Πίτµαν συλλαμβάνει την εξαιρετική ιδέα να μεταφέρει εικονικά την Αγγλία στη Νήσο Γουάιτ και να επωφεληθεί επιχειρηματικά από αυτό. Για την υλοποίηση του σχεδίου του επιστρατεύει τη Μάρθα Κοχρέιν ως Επαγγελματία Κυνική για να συνεργαστεί µε τον Υπεύθυνο Έργου, τον Καταγραφέα Ιδεών και τον Επίσημο Ιστορικό. Η Νήσος Γουάιτ μετατρέπεται σε ένα κολοσσιαίο πάρκο –κέντρο εθνικής κληρονομιάς– όπου υπάρχουν από τον Ροµπέν των Δασών και την αγαπημένη του Μάριον, μέχρι τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαµ, το Στόουνχεντζ, τα µαύρα ταξί, η βασιλική οικογένεια, οι πράκτορες της Σκότλαντ Γιαρντ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τα Βράχια του Ντόβερ. Η Νήσος Γουάιτ μετονομάζεται σε England, England και το Σχέδιο, τερατώδες, ριψοκίνδυνο και εφιαλτικό γνωρίζει απόλυτη επιτυχία. Τόση που το England, England ανταγωνίζεται την αληθινή Αγγλία και απειλεί να την εκτοπίσει. Ένα ανελέητο μυθιστόρημα από τον σπουδαίο Julian Barnes. Αιχμηρό και διεισδυτικό τόσο στους χαρακτήρες όσο και στη μυθοπλασία του, το England, England είναι το ευαγγέλιο του σύγχρονου κόσμου.
- Γαλλική-Γαλλόφωνη
Ο πρίγκιπας με το φλιτζανάκι
€13.50Μια μέρα είπα: “Εκατομμύρια κοιμούνται έξω. Δεν θα μπορούσε κάποιος να μείνει σπίτι μας;”.
Και ο Φαμπρίς είπε: “Ναι, μόνο ν’ αγοράσουμε κρεβάτι”.
Και ο γιος μας, ο Μάριος, είπε: “Πριν έρθει, πρέπει να μάθουμε τη γλώσσα του”.
Και ο μικρός του αδελφός, ο Νοέ, πρόσθεσε: “Πρέπει οπωσδήποτε να τον μάθουμε να παίζει χαρτιά, γιατί εμάς μας αρέσουν πολύ τα χαρτιά!”.
Επί εννέα μήνες, η Εμιλί, ο Φαμπρίς και τα δυο τους παιδιά φιλοξενούσαν στο διαμέρισμά τους στο Παρίσι έναν νεαρό Αφγανό, τον Ρεζά, ο οποίος, σε ηλικία δώδεκα ετών, έφυγε από τη χώρα του, που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση. Αυτό το ευαίσθητο και τρυφερό, αλλά χωρίς συγκαταβατικότητα, ημερολόγιο αφηγείται μια θαυμαστή περιπέτεια πολλών μηνών ενδοσκόπησης, αναγνώρισης του “άλλου”, και ανάκτησης δύο αισθημάτων που χάθηκαν καθ’ οδόν: της ελπίδας και της αδελφοσύνης.
