Ο άνθρωπος πλάθει τον εαυτό του
€10.00
Ἐδῶ καὶ 340.000 χρόνια ὁ ἄνθρωπος κατόρθωσε να ανάψει φωτιά καὶ νὰ τὴ συντηρήσει,
καὶ νὰ κατασκευάσει ἀπὸ τὴ σκληρὴ πέτρα τὰ πρῶτα ἐργαλεία του.
Εφοδιασμένος μὲ τὶς δυὸ αὐτὲς κατακτήσεις τῆς ἀνθρώπινης » εὐφυΐας καὶ ἐπιδεξιότητας,
ὁ ἄνθρωπος μπόρεσε νὰ ἐπιζήσει ανάμεσα στὰ ἄγρια θηρία καὶ στὶς ἐχθρικὲς κλιματολογικές συνθῆκες τῆς ἐποχῆς τῶν Παγετώνων.
Αποκεῖ κ᾿ ὕστερα, ὁ ἄνθρωπος προχωρεῖ μὲ γοργὸ βῆμα στὴ δημιουργία τοῦ πολιτισμού του καὶ στὸ πλάσιμο τοῦ ἑαυτοῦ του.
Ὁ καθηγητὴς Βὴρ Γκόρντον Τσάιλντ ἀρχίζοντας ἀπὸ τὰ προϊστορικὰ
αὐτὰ χρόνια διαγράφει τὴν πορεία ποὺ ἀκολούθησε ὁ ἀνθρώπινος πολιτισμὸς ὥς τὰ πρῶτα ἱστορικά χρόνια,
οπότε αρχίζουν τὰ γραφτὰ ντοκουμέντα γιὰ τὴν ἐξελικτική πορεία τοῦ ἀνθρώπινου πολιτισμοῦ.
Ὁ Τσάιλντ ἐπισημαίνει καὶ ἀναλύει τις δεκαεννιά βασικὲς ἀνακαλύψεις, ἐφευρέσεις καὶ ἐπιστημονικὲς ἐφαρμογές ποὺ πέτυχε ὁ ἄνθρωπος στα προϊστορικά χρόνια καὶ ποὺ ἐσημείωσαν
τὴν εἴσοδό του στὴν ἱστορία: ἡ τεχνητὴ ἄρδευση, τὸ ἀλέτρι, ἡ χαλιναγώγηση τῆς δύναμης τῶν ζώων,
τὸ ἱστιοφόρο, τὸ τροχοφόρο, ἡ κηπευτική γεωργία, οἱ ζυμώσεις, ἡ παραγωγὴ καὶ χρησιμοποίηση τοῦ χαλκοῦ, τὰ τοῦβλα, το τόξο,
τὸ σμάλτωμα, ἡ σφραγίδα, τὸ ἡλιακὸ ἡμερολόγιο, ή γραφή, ἡ ἀριθμητική σημειολογία,
ὁ μπρούντζος, τὸ λιώσιμο τοῦ σιδήρου, τὸ ἀλφάβητο καὶ τὸ ὑδραγωγείο γιὰ τὸν ἀστικὸ ἐφοδιασμό με πόσιμο νερό. Μετὰ ἀπὸ αὐτὴ
τὴν ἐξαίσια ἀνάλυση, ὁ Τσάιλντ περιγράφει πῶς ὁ ἄνθρωπος ἀνέπτυξε τις παραδόσεις, ποὺ τὸν βοήθησαν ἀλλὰ συγχρόνως καὶ
ἀνέστειλαν τὴν πολιτισμική του πορεία, ὅπως ἔγινε μὲ τὴν παράλληλη ανάπτυξη τῆς ἐπιστήμης καὶ τῶν δεισιδαιμονιών.
Πρόσκειται γιὰ μιὰ γοητευτική «ξαναανακάλυψη» τοῦ μικροῦ δρόμου
ποὺ ἀκολούθησε ὁ ἄνθρωπος ὥς νὰ φτάσει στο σημερινό ἐκθαμβωτικό στάδιο ἀνάπτυξής του, καὶ γιὰ ἕνα μπούσουλα γιὰ μᾶς πῶς
νὰ ἀποφύγουμε τὴν ἐξαφάνιση τοῦ ἀνθρώπινου γένους, ποὺ φαίνεται νὰ ἀποτελεῖ σήμερα μιὰ ἄμεση καὶ πολύπλευρη ἀπειλή.
Σειρά “Προβλήματα του καιρού μας”
Εκδόσεις Ράππα
Σχετικά προϊόντα
- Ελληνική Ιστορία
Η ελληνική επανάσταση του 1821,τόμος Β΄
Καργάκος Σαράντος Ι.€33.00€29.70Το έτος 2021 είναι η επέτειος των 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως. Εκτός από τη μέριμνα της πολιτείας για να προσλάβει η επέτειος τη λαμπρότητα που της ταιριάζει, οφείλει και ο λαός να είναι πλήρως κατατοπισμένος σχετικά με το πολύπλευρο και πολύπτυχο έπος του ’21. Ο καλύτερος εορτασμός ενός μεγάλου γεγονότος είναι η ακριβής γνώση του γεγονότος. Ο Σαράντος Ι. Καργάκος, πιστός στην αρχή του Λεοπόλδου φον Ράνκε (1795 – 1886), μόχθησε να καταγράψει ό,τι στην πραγματικότητα έγινε («Wie es eigentlich gewesen ist»). Απέφυγε αυτό που είναι τώρα του συρμού: την κατασκευή γεγονότων κατά το δοκούν. Ο δαιμόνιος Ταλλεϋράνδος είχε πει: «Τίποτε δεν φτιάχνεται τόσο εύκολα όσο τα γεγονότα». Ναι, αλλά τίποτε δεν γράφεται τόσο δύσκολα, όταν σέβεσαι τα γεγονότα. Και αυτό ο ελληνικός λαός άρχισε να το εκτιμά. Τούτο είναι η καλύτερη ανταμοιβή για μας.
- Δοκίμιο
Το θαύμα και η τραγωδία
Κιουρτσάκης ΓιάννηςΤο Εικοσιένα από τον κόσμο του Ομήρου στην παγκόσμια επαρχία€18.00€16.20Δεν έχω την αξίωση να πω κάτι καινούργιο για την Ελληνική Επανάσταση – τα περισσότερα έχουν ειπωθεί και θα ειπωθούν από άλλους, ασύγκριτα αρμοδιότερους. Αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να στοχαστώ, λιγότερο με τις μετρημένες ιστορικές μου γνώσεις και πιο πολύ με την παράδοξη γνώση την οποία χαρίζει η λογοτεχνία, τι είναι αυτό το θαύμα μέσα στο οποίο φωλιάζει εξαρχής το σπέρμα της τραγωδίας: αίφνης η πιο αρχαία χώρα της Ευρώπης, που τη νόμιζαν νεκρή, ανασταίνεται από τις στάχτες της. Κι ωστόσο, το θαύμα δεν θα πάψει να υπονομεύεται, να ματαιώνεται –αλλά και να ξαναγεννιέται– πάλι και πάλι στα διακόσια χρόνια τού ελεύθερου νεοελληνικού βίου. Τι σημαίνει για εμάς, τούς σημερινούς Έλληνες, τούτη η ριζική τομή στην τρισχιλιόχρονη πορεία αυτής της χώρας; Τι αντιπροσωπεύει για τη διαχρονική Ελλάδα μια τόσο συνταρακτική ρήξη στον αρχέγονο τρόπο του κοινού μας βίου; Πόσο βαθιά αυτή μάς μεταμόρφωσε μέσα σε δύο αιώνες; Τι κερδίσαμε και τι χάσαμε από τη στιγμή που ενταχθήκαμε κατ’ ανάγκην στη χορεία των εθνών της νεωτερικής Ευρώπης; Άραγε οι εντυπωσιακές πρόοδοι πού πετύχαμε από τότε, μέσ’ από μύριες δοκιμασίες, διαψεύσεις, αντιφάσεις και καταστροφές, δικαιώνουν την ύπαρξή μας στον σημερινό κόσμο; Και τι μπορεί να μάθει τούτη η ιστορία στην Ευρώπη για τον ίδιο της τον εαυτό;
- Ελληνική Ιστορία
Η ελληνική επανάσταση του 1821 και η παγκόσμια σημασία της
Beaton Roderick€11.00€10.00Αποκαλείται «η εποχή των επαναστάσεων» και η κορύφωσή της ήρθε στις δεκαετίες πριν και μετά το 1800. Όμως διήρκεσε έναν ολόκληρο αιώνα: από την Αμερικανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας το 1776 ως τις μεγάλες εθνικές «ενοποιήσεις» της Γερμανίας και της Ιταλίας τη δεκαετία του 1860. Η Ελληνική Επανάσταση, που ξέσπασε την άνοιξη του 1821, βρίσκεται ακριβώς στο μέσον αυτής της μακράς «εποχής των επαναστάσεων» — και, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, αποτέλεσε το σημείο καμπής της. Οι ιστορικοί άργησαν να αναγνωρίσουν τον καίριο ρόλο που έπαιξε η ελληνική εξέγερση και η διεθνής αναγνώριση της Ελλάδας ως κυρίαρχου, ανεξάρτητου κράτους εννέα χρόνια αργότερα, το 1830, σε αυτή τη διαδικασία, η οποία αναδιαμόρφωσε το γεωπολιτικό σκηνικό της ευρωπαϊκής ηπείρου ή, μάλλον, για την ακρίβεια, μεγάλου μέρους του κόσμου. Αυτό το βιβλίο φιλοδοξεί να εξηγήσει όσα συνέβησαν στη διάρκεια αυτών των εννέα ετών, με τις ευρύτατες –και σίγουρα απρόβλεπτες– συνέπειές τους, καθώς και τους λόγους για τους οποίους η πλήρης σημασία αυτών των γεγονότων αρχίζει να εκτιμάται μόλις σήμερα, διακόσια χρόνια αργότερα.
- Ελληνική Ιστορία
Η ελληνική Επανάσταση του 1821, τόμος Γ΄
Καργάκος Σαράντος Ι.€33.00€29.70Οι πολιτικοί δημιουργοί του ’21, παρά τις συχνά αρνητικές πράξεις τους, «…δημιούργησαν κάτι μεγαλειώδες: πρώτοι αυτοί μέσα σ’ ένα αναπόσπαστο επί τέσσερις αιώνες τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας έθεσαν τα θεμέλια ενός νέου κράτους, πάνω στο οποίο έχτισαν -καλά ή κακά- οι μεταγενέστεροι. Αν εκείνοι τότε στη Νέα Επίδαυρο δεν έβαζαν τον πρώτο λίθο, η Ελλάς, για να το πω λατινικά, θα παρέμενε sine nomime truncus, ένας γεωγραφικός κορμός χωρίς όνομα. Γι’ αυτό δεν πρέπει να είμαστε αγνώμονες προς το παρελθόν. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που λέμε σήμερα παρόν θα είναι το παρελθόν του μέλλοντος. Δεν θα μας δικάσουν μόνον οι νεκροί, όπως γράφει ο Παλαμάς, αλλά και οι αγέννητοι. Και θα είναι θλιβερό να μας κατηγορήσουν ως γενιά που ξέγραψε την ιστορία της».