Ο αναρχο-μυστικισμός του Gustav Landauer και η κριτική της πολιτικής θεολογίας
€10.00 €9.00
Η «μη-πολιτική» σκέψη του Landauer, η οποία εμπνέεται από αυτό που αποκαλώ αναρχο-μυστικισμό και χαρακτηρίζεται από τις ιδέες της μυστικιστικής απόσυρσης, της αρνητικής σκέψης και των νέων μορφών κοινότητας και του συνεταιρίζεσθαι, μας παρέχει πραγματική πνευματική διορατικότητα.
Ξέχωρα από το αν, η πολιτική σκέψη του Landauer, είναι ή δεν είναι μια νέα πτυχή της ριζοσπαστικής πολιτικής θεολογίας -η οποία να στέκεται δίπλα σε άλλες ριζοσπαστικές συναρθρώσεις όπως η θεολογία της απελευθέρωσης, ο Χριστιανικός αθεϊσμός, ο Χριστιανικός αναρχισμός, η οικοθεολογία ή όποια άλλη χειραφετική προσέγγιση στους μετα-κοσμικούς, εσχατολογικούς καιρούς που βρισκόμαστε-
τουλάχιστον ο αναρχο-μυστικισμός είναι ένας τρόπος του σκέπτεσθαι πολιτικά χωρίς κυριαρχία.
Σχετικά προϊόντα
- Δοκίμιο
Το Λιοντάρι Και Ο Μονόκερος
George OrwellΟ Σοσιαλισμός και η Αγγλική Μεγαλοφυΐα€11.00€10.00Απόσπασμα I
Όταν επιστρέφετε στην Αγγλία από οποιαδήποτε ξένη χώρα, αμέσως έχετε την εντύπωση ότι ανασαίνετε αλλιώτικο αέρα. Ακόμα και τα λίγα πρώτα λεπτά, δεκάδες μικροπράγματα συνωμοτούν για να σας δώσουν αυτή την αίσθηση. Η μπύρα είναι πιο πικρή, τα κέρματα πιο βαριά, η χλόη πιο πράσινη, οι διαφημίσεις πιο κραυγαλέες. Τα πλήθη στις μεγάλες πόλεις με τα πράα, όλο γωνίες πρόσωπα, τα χαλασμένα δόντια και τους ευγενικούς τρόπους, διαφέρουν από ένα ευρωπαϊκό πλήθος. Και μετά η απεραντοσύνη της Αγγλίας σας καταπίνει, και χάνετε για λίγο την αίσθησή σας ότι ολόκληρο το έθνος ένα ενιαίο αναγνωρίσιμο χαρακτήρα. Άραγε όντως υπάρχουν έθνη; Μήπως δεν είμαστε 46.000.000 άτομα, όλα διαφορετικά; Άσε πια την ποικιλότητα, το χάος! Το βροντοκόπημα των ξυλοπάπουτσων στις βιομηχανικές πόλεις του Λάνκασαϊρ, το πήγαιν’ έλα των φορτηγών στη Μεγάλη Βόρεια Οδό, οι ουρές έξω από τα Γραφεία Ευρέσεως Εργασίας, ο πάταγος στα φλιπεράκια των παμπ του Σόχο, οι γεροντοκόρες που πηγαίνουν με το ποδήλατο στη Θεία Κοινωνία μέσα στην ομίχλη του φθινοπωρινού πρωινού – όλα αυτά δεν είναι μόνο θραύσματα, αλλά χαρακτηριστικά θραύσματα του αγγλικού τοπίου. Πώς να βγάλεις ένα σαφές σχήμα μέσα σ’ αυτή τη θολούρα;Απόσπασμα II
Όμως συνδέεται με ένα άλλο αγγλικό γνώρισμα που είναι τόσο μεγάλο μέρος μας ώστε σχεδόν δεν το προσέχουμε, κι αυτό είναι ο εθισμός σε χόμπι και ενασχολήσεις του ελεύθερου χρόνου, η ιδιωτικότητα της αγγλικής ζωής. Είμαστε ένα έθνος με ανθρώπους που αγαπούν τα λουλούδια, αλλά επίσης ένα έθνος με συλλέκτες γραμματοσήμων, ερασιτέχνες ξυλουργούς, ανθρώπους που εκτρέφουν περιστέρια, κόβουν κουπόνια, παίζουν βελάκια, λύνουν σταυρόλεξα. Το τμήμα της κουλτούρας που είναι χαρακτηριστικά ντόπιο επικεντρώνεται σε πράγματα που ακόμα και όταν είναι δημόσια, δεν είναι επίσημα – η παμπ, ο ποδοσφαιρικός αγώνας, ο πίσω κήπος, το τζάκι, και το «ωραίο φλιτζάνι τσάι». Ακόμα πιστεύουμε στην ελευθερία του ατόμου, σχεδόν όσο και στον 19ο αιώνα. Αλλά δεν έχει να κάνει με την οικονομική ελευθερία, το δικαίωμα να εκμεταλλεύεσαι άλλους για κέρδος. Είναι η ελευθερία να έχεις ένα δικό σου σπίτι, να διαλέγεις τη δική σου διασκέδαση αντί να σου επιβάλλεται άνωθεν. - Δοκίμιο
Διαλογος για την τέχνη και την πολιτική
Édouard Louis - Ken Loach€8.50€7.65Δύο καλλιτέχνες από διαφορετικές χώρες και διαφορετικές γενιές, ο Άγγλος σκηνοθέτης Κεν Λόουτς και ο Γάλλος συγγραφέας Εντουάρ Λουί, συζητούν για τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία και την πολιτική. Πώς μπορεί η τέχνη να προσεγγίσει το ζήτημα της ταξικής βίας και ποιος είναι ο ρόλος της αριστεράς όταν οι πιο ευάλωτοι στρέφονται προς την άκρα δεξιά; Ο Κεν Λόουτς και ο Εντουάρ Λουί, παρά τις διακριτές και ενίοτε αντιθετικές πορείες και εμπειρίες τους, προσφέρουν μια εξαιρετικά γόνιμη συνομιλία που υπερβαίνει την απλή σύγκρουση ανάμεσα στον εργατισμό και την πολιτική ταυτοτήτων, προς την κατεύθυνση μιας αισθητικής του πολιτικού αγώνα.
Την έκδοση συνοδεύει επίμετρο του Θανάση Καμπαγιάννη. - Δοκίμιο
Το όπιο του λαού
Πέτρος ΤατσόπουλοςΜια ανορθόδοξη προσέγγιση€14.39€13.00Ο Πέτρος Τατσόπουλος εκλαμβάνει τις θρησκείες ως θεσμοθετημένες θεωρίες συνωμοσίας. «Φανταστείτε», γράφει, «μια κοινωνία να πιστεύει ότι ελέγχουν την ανθρωπότητα εξωγήινες σαύρες -μια θεωρία συνωμοσίας πολύ της μόδας αυτόν τον καιρό στις Ηνωμένες Πολιτείες- και όποιον δεν συμμερίζεται αυτή την κοινή πίστη να τον στέλνει κατευθείαν στο τρελάδικο. Πριν σπεύσετε να καγχάσετε με τον εν λόγω παραλογισμό, αναλογιστείτε ότι οι συντριπτικά περισσότερες θρησκείες, τόσο οι πολυθεϊστικές όσο και οι μονοθεϊστικές, δεν υπερτερούν σε αληθοφάνεια ούτε υστερούν σε τερατολογίες».
Σε έναν κόσμο όπου τα «διαπιστευτήρια παραλογισμού» είναι πλέον απαραίτητα προκειμένου να λάβεις μέρος σε οιαδήποτε δημόσια συζήτηση «κοινής λογικής», εν προκειμένω επιχειρείται μια παράτολμη όσο και ανορθόδοξη προσέγγιση στο «τελευταίο μεσαιωνικό κατάλοιπο»: την πολυπλόκαμη διείσδυση της θρησκείας στη σύγχρονη κοινωνία. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον επιθανάτιο ρόγχο του σκοταδισμού ή με τη θριαμβευτική επιστροφή του ύστερα από την ορθολογική αναδίπλωση; Άλλοτε με βιτριολικό χιούμορ και άλλοτε με βλάσφημη διάθεση, σταθερά απέναντι στην πολιτική ορθότητα των ημερών, ο συγγραφέας δίνει απρόβλεπτες απαντήσεις σε ενοχλητικές ερωτήσεις. Όπως σκωπτικά σημειώνει ο ίδιος: «Επαφίεμαι στην καλή πίστη του αναγνώστη και, εάν σκεφτείτε την ειρωνεία του πράγματος, είναι μάλλον και η μοναδική πίστη στην οποία επαφίεμαι». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) - Δοκίμιο
Αν θέλεις την ισότητα, γιατί είσαι τόσο πλούσιος;
Cohen Gerald Allan€18.00€16.20Πώς επιτυγχάνεται η κοινωνική δικαιοσύνη; Θα επέλθει νομοτελειακά μέσα από την αυτοκατάργηση του καπιταλισμού, όπως υποστηρίζει ο μαρξισμός; Αρκούν για τη διασφάλισή της οι κατάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως ισχυρίζεται ο πολιτικός φιλελευθερισμός;
Στο βαθύτατα προσωπικό αυτό βιβλίο, ο Τζ. Α. Κοέν -ο διαπρεπέστερος εκπρόσωπος του αναλυτικού μαρξισμού και ένας από τους κορυφαίους αγγλοσάξονες πολιτικούς φιλοσόφους του 20ού αιώνα- ασκεί κριτική και στις δύο αντιλήψεις, κινούμενος ανάμεσα στην ιστορία των ιδεών και την πολιτική φιλοσοφία.
Ο Κοέν απορρίπτει τη μαρξιστική πίστη στο αναπόφευκτο της ισότητας αλλά και τον φιλελεύθερο ισχυρισμό ότι η δικαιοσύνη είναι τελικά νομικό ζήτημα. Πιστεύει πως μια αλλαγή στο ήθος, στον τρόπο που οι άνθρωποι παίρνουν τις καθημερινές τους αποφάσεις, είναι απαραίτητη για την επίτευξη της ισότητας και την πραγμάτωση της δικαιοσύνης.
Δεν αρκεί ούτε η ιστορία ούτε γενικώς η πολιτική – απαιτείται πρώτα απ’ όλα μια ηθική επανάσταση, μια επανάσταση στην ανθρώπινη ψυχή. Αν θέλεις την ισότητα, καταλήγει ο Κοέν, δεν μπορείς να είσαι τόσο πλούσιος.