Νεώτερη ιστορία του Ελληνικού Έθνους – Πλήρης
€120.00
Ή ιστορία πρέπει να ξαναγράφεται από κάθε γενεά. Το αξίωμα τούτο, πού επικρατεί ήδη στην διεθνή ιστοριογραφία, δεν έχει για κανένα άλλο έθνος καi για καμμιά άλλη γενεά, τόση Ισχύ, όση έχει αποχτήσει, κατά τα τελευταία ιδίως χρόνια, για το Νεοελληνικό Έθνος και για την σύγχρονη ελληνική γενεά. Όχι μόνο γιατί τα ντοκουμέντα και λοιπά έγγραφα και στοιχεία, πού έχουν έλθει εις φως εσχάτως και κατά συρροήν, για να μας αποκαλύψουν πράγματα τα οποία αγνοούσαμε για την ίδια μας την χώρα, έχουν ρίξει ένα εντελώς νέο και πλούσιο φως στίς εθνικές, πολιτικές και κοινωνικές μας περιπέτειες, στα δράματα και τα πάθη του ελληνικού λαού, στις φωτεινές εξάρσεις του και τις βαρειές συμφορές του, αλλά και διότι ή σκληρότατη πείρα των τελευταίων δεκαετιών ήλθε, και έρχεται, να μας βοηθήσει να δούμε δια μέσου αυτής της πικρής εμπειρίας, σαφέστερα και ρεαλιστικότερα την βαθύτερη έννοια των όσων έχουμε υποστεί από τις ξένες δυνάμεις, αλλά και από τις δικές μας αδυναμίες. Μέσα από αυτό το πρίσμα, ακριβώς, και με την βοήθεια όλων των στοιχείων πού υπάρχουν τώρα πια στην διάθεση ενός ιστορικού, ό Γεώργιος Ρούσσος συνέθεσε το έργο πού δίνουμε σήμερα στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, έπειτα από την γνωστή επταετή απαγόρευσή του από την τυραννία. Γραμμένη ή “Ιστορία” του Γ. Ρούσσου με το γλαφυρότατο, το συναρπαστικό συχνά ύφος του, απευθύνεται στούς πολλούς και όχι αποκλειστικά σε μια μικρή μερίδα μελετητών, κατατοπισμένων ήδη επί των ιστορικών πραγμάτων. Και έχει επί πλέον την φιλοδοξία όχι μόνο να διαβασθή από τα ευρύτερα στρώματα του λαού μας, αλλά και να κατανοηθή από αυτά πλήρως. Δεν συντελεί διόλου στην επιμόρφωση των Ελλήνων μια Ιστορία γραμμένη είτε στην απροσπέλαστη συνήθως καθαρεύουσα, είτε σε ύφος ερμητικό, με το οποίο ό συγγραφέας επιτηδεύεται ενίοτε τον σπουδαιοφανή, ή το χειρότερο, προσπαθεί, συχνά, να καλύψη όσα δεν συμφέρουν σε αυτόν προσωπικά, ή στην κομματική παράταξη στην οποίαν ανήκει. Πρόσθετο προσόν της Ιστορίας του Γεωργίου Ρούσσου είναι ή μεθοδική, επίμονη και εις βάθος έρευνα των γεγονότων, τα οποία είναι φυσικά, γνωστά ακόμα και από τις Εγκυκλοπαίδειες, αλλά άγνωστα σχεδόν εξ ολοκλήρου όσον άφορα το αληθινό νόημα, πού κρύβεται κάτω από την επιφάνεια αυτών των γεγονότων. Νόημα, το οποίον έχει συχνά κατακαλύψει επίτηδες ή καθιερωμένη ιστοριογραφία, υπηρετούσα άλλες σκοπιμότητες, ξένες προς την αλήθεια. Θεραπαινίδα ενίοτε ή ιστοριογραφία αυτή πολιτικών παρατάξεων και κομμάτων ή ακόμα και οικονομικών συγκροτημάτων έχει επιβάλει μύθους πλαστούς γύρω από πράγματα και πρόσωπα της Νεοελληνικής Ιστορίας σε τρόπο ώστε να παρουσιάζεται ή όλη διαδρομή του εθνικού μας βίου τόσο παραποιημένη, ώστε να δικαιούται κανείς να μιλήση για μια ουσιαστικά παραχαραγμένη και παραπλανητική ιστορία του τόπου μας.
7 τόμοι – πλήρης
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή , κουβερτούρες ταλαιπωρημένες .
Διαθεσιμότητα: 1 σε απόθεμα
Σχετικά προϊόντα
- Δοκίμιο
Δοκίμιον ιστορικόν περί της φιλικής εταιρείας
Ιωάννης Φιλήμων€14.00€12.60Φιλήμων, Ιωάννης (1799-1874). Αγωνιστής του 1821, δημοσιογράφος και εκδότης εφημερίδων. Ιστορικός της Ελληνικής Επανάστασης και της Φιλικής Εταιρίας. Στήν έκρηξη της Επανάστασης μετά από πολλές περιπέτειες, ήρθε στην Πελοπόννησο όπου διετέλεσε γραμματέας. Επί μακρόν εξέδιδε την εφημερίδα Αιών, όργανο του Ρωσικού κόμματος τότε. Έργα του είναι το Δοκίμιον ιστορικόν περί της Φιλικής Εταιρίας, και το Δοκίμιον ιστορικόν περί της Ελληνικής Επανάστασης, το οποίον παρέμεινε ατελές
- Ελληνική Ιστορία
Η ελληνική Επανάσταση του 1821, τόμος Γ΄
Καργάκος Σαράντος Ι.€33.00€29.70Οι πολιτικοί δημιουργοί του ’21, παρά τις συχνά αρνητικές πράξεις τους, «…δημιούργησαν κάτι μεγαλειώδες: πρώτοι αυτοί μέσα σ’ ένα αναπόσπαστο επί τέσσερις αιώνες τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας έθεσαν τα θεμέλια ενός νέου κράτους, πάνω στο οποίο έχτισαν -καλά ή κακά- οι μεταγενέστεροι. Αν εκείνοι τότε στη Νέα Επίδαυρο δεν έβαζαν τον πρώτο λίθο, η Ελλάς, για να το πω λατινικά, θα παρέμενε sine nomime truncus, ένας γεωγραφικός κορμός χωρίς όνομα. Γι’ αυτό δεν πρέπει να είμαστε αγνώμονες προς το παρελθόν. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που λέμε σήμερα παρόν θα είναι το παρελθόν του μέλλοντος. Δεν θα μας δικάσουν μόνον οι νεκροί, όπως γράφει ο Παλαμάς, αλλά και οι αγέννητοι. Και θα είναι θλιβερό να μας κατηγορήσουν ως γενιά που ξέγραψε την ιστορία της».
- Ελληνική Ιστορία
Με το σπαθί εις το χέρι και με το ντουφέκι: Στο πολιορκημένο Μεσολόγγι
Νικόλαος Κ. Κασομούλης€12.00€10.80ΑΛΕΞΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ. Η προσωπική εμπειρία ως Ιστορία.
Από τα πιο κεντρικά γεγονότα της Επανάστασης, η περίφημη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου άρχισε τον Απρίλη του 1825 και έληξε στις 11 Απριλίου 1826 (ξημερώνοντας η Κυριακή των Βαΐων) με την ηρωική Έξοδο της φρουράς και τις σφαγές και τις αιχμαλωσίες όσων παρέμειναν (άρρωστοι και πληγωμένοι στρατιώτες, γυναίκες, γέροντες, παιδιά).
«Άρχισα τα παρόντα σημειώματα από τους 1832 Νοεμβρίου 15», σημειώνει ο Νικόλαος Κασομούλης (1795 1872)• η αφήγηση των όσων έζησε μέσα στο πολιορκημένο Μεσολόγγι αποτελεί ένα από τα πρωιμότερα απομνημονεύματα αγωνιστή, και σίγουρα ένα κείμενο όπου η προσωπική εμπειρία αποτυπώθηκε με τον αμεσότερο και γνησιότερο τρόπο. Το αγωνιστικό ήθος και οι αρνητικές συμπεριφορές, η καθημερινότητα και οι συγκρούσεις, οι βρισιές και τα αστεία που εξακόντιζαν οι πολιορκημένοι στους πολιορκητές και αντίστροφα, οι προσπάθειες του Κιουταχή και του Ιμπραΐμ να πετύχουν κάποια συνθηκολόγηση, η αγωνία των πολιορκημένων μήπως δεν φανούν τα υδραίικα ή τα σπετσιώτικα καράβια, οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους Σουλιώτες και τους Ρουμελιώτες, οι κανονιές και οι αδιάκοπες επισκευές του τείχους.
Ο Κασομούλης διαθέτει το χάρισμα της αφήγησης και, παρά την ένταση των όσων έζησε μέρα με τη μέρα, τόσους μήνες, κατόρθωσε να εικονογραφήσει αντικειμενικά και ψύχραιμα και τα πράγματα και τα πρόσωπα.Τα επιλεγόμενα του Αλέξη Πολίτη επιδιώκουν να εισχωρήσουν στις φανερές αλλά και στις πιο δυσδιάκριτες πτυχές της αφήγησης και της ιδεολογίας του κειμένου, να σχολιάσουν και να συμπληρώσουν τα περιστατικά, να παρουσιάσουν τον τόπο, το ίδιο το Μεσολόγγι και την ευρύτερη περιοχή. Επικεντρώνονται στο κεντρικό, ίσως, διακύβευμα της πολιορκίας – και, βέβαια, της Επανάστασης. Πώς δηλαδή, μέσα από ποιες διαδικασίες αναπτύχθηκε ή κατά καιρούς συμπτύχθηκε η νεωτερική αίσθηση του συλλογικού «εμείς», μ’ άλλα λόγια η νεοελληνική εθνική συνείδηση.
- Ιστορία
Η Αθήνα τον 19ο αιώνα
Θανάσσης Γιοχάλας - Ζωή ΒαΐουΕικόνες μιας οδοιπορίας μέσω του Τύπου€21.00€19.00Οία κεφαλή και εγκέφαλον ουκ είχε
Το εξής νοστιμώτατον εξεδικάσθη εν τω ενταύθα πταισματοδικείω. Ο κ. Α. Πετσάλης κατεμήνυσε τους κρεοπώλας Γ. Παπαδόπουλον ή Ντιρίκον και Νικόλ. Κακόν πωλήσαντας αυτώ κεφαλήν αρνίου άνευ μυελού, ον είχον υπεξαιρέσει κλείσαντες το κρανίον τεχνηέντως κατόπιν! Το πταισματοδικείον κατεδίκασεν αυτούς ερήμην εις κράτησιν τριών εβδομάδων εκάτερον.
– Νέα Εφημερίς
ΕΤOΣ ΙΒ΄, ΑΡΙΘ. 169
Παρασκευή 18 Ιουνίου 1893
Η εφημερίδα Ραμπαγάς τον Ιούνιο του 1882 ανακοινώνει ότι λόγω του πολλαπλασιασμού των λωποδυτών πολίτες αποφάσισαν να συστήσουν Σύλλογον αντιλωποδυτικόν. Κάθε μέλος φέρει επί της ράχης του πινακίδα όπου ευκρινώς αναγράφεται η φράση Απαγορεύεται η προσέγγισις. Οι λωποδύτες απαντούν με τη σύσταση δικού τους σωματείου. Κάθε μέλος φέρει επί του στήθους την επιγραφή: Άρπαξε να φας και κλέψε νάχης.
Οι άνθρωποι διασταυρώθηκαν στους δρόμους και στις συνοικίες, έδωσαν τον παλμό της καθημερινότητας, ζωγράφισαν με τα θερμά και ψυχρά χρώματα των συναισθημάτων τους, ξανά και ξανά, το μεταβαλλόμενο τοπίο της πόλης. Έπαιξαν ρόλους πρωταγωνιστών ή βουβών προσώπων, δυναμικών ή απαθών θεατών, ενορχηστρώθηκαν στο ανώνυμο πλήθος των επωνύμων μελών της κοινότητας. […]
Το πρόσωπο της Αθήνας θα ήταν άχρωμο, με το βλέμμα κενό, χωρίς την παρουσία τους, τις ιστορίες τους, τις ζωές τους. Η Ιστορία έχει ανάγκη τη μικροϊστορία, πτυχές της οποίας αποτυπώνονται εν θερμώ στις στήλες των εφημερίδων και εγγράφονται στη συλλογική μνήμη· τη μνήμη της πόλης.