Μικρή Πατρίδα
€10.80
Σε μία περίοδο ρευστότητας και ανθιστάμενος σε διάφορους -ισμούς, -ο Ίων Δραγούμης τόλμησε νέες συνθέσεις σχετιζόμενος εκ του σύνεγγυς με την, εκτός χαρβαλωμένης Ελλάδος, Ελλάδα – την ιδιοκυβέρνητη Ελλάδα. Από αυτή τη σχέση ζυμώθηκε και πλάστηκε το «νέο ιδανικό». Και όλα αυτά που συναντούμε στις Προκηρύξεις κατασταλάζουν, χωρίς διόλου να καταλαγιάζουν, στον Ελληνικό πολιτισμό. Νιώθει ο συγγραφέας τους ότι η γνωριμία με τον βαθύτερο εαυτό μας θα μας στυλώσει στα πόδια μας κι όχι οι λογιών λογιών πατερίτσες των εγχώριων ή εξωχώριων καλοθελητών. Ο συγκερασμός εθνικού και κοινωνικού ζητήματος δεν είναι προγραμματική θέση αλλά πραγματικότητα που η αγνόησή της δεν ζημιώνει την πραγματικότητα, μα όσους την παραβλέπουν. Οι κοινότητες είναι ο αρχαίος τρόπος των Ελλήνων και αυτές μπορούν να διασώσουν, να περιθάλψουν, να καλλύνουν και να μεγαλύνουν την ύπαρξή μας, βάζοντάς μας εκ νέου στην Ιστορία όχι ως παρακολουθήματα αλλά ως πρωταγωνιστές.
Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα όλα φάνταζαν πιθανά -κι ας ήταν λίγοι και λιγοστοί οι συνομιλητές του Δραγούμη που, μάλλον, σπαταλήθηκε γυρεύοντάς τους. Σήμερα γνωρίζουμε ότι δεν πήραμε τον δρόμο των κοινοτήτων. Προτιμήσαμε να πορευτούμε και να εμπορευτούμε ως παρακοιμώμενοι έτερων δυνάμεων.
Και κάπως έτσι, μην ξέροντας τί γυρεύουμε, ξεμείναμε «στην αγορά συναθροισμένοι».
Στον Ίωνα Δραγούμη, πάντως, ήταν ολότελα σαφές και το ποιοι είμαστε και το τί γυρεύουμε. Στο κάπως φτηνό ερώτημα αν είναι εθνικιστής ή κοινωνιστής, με ακρίβεια ξεκαθάρισε ότι είναι «όλα αυτά, αλλά προπαντός άνθρωπος».
Εμείς, προφανέστατα, απαντήσαμε διαφορετικά στο ερώτημα και σήμερα μας καταπίνει αμάσητους κι ανυποψίαστους η απανθρωπιά την Αγορών.