Μέσα από τις λέξεις
€13.80 €12.40
Ποια είναι τα όρια του κόσμου μου;
Υπήρχε δημοκρατία πριν το 1974;
Ποιο είναι το θηλυκό του “εαυτός”;
Ποιο είναι το αντίθετο του “όλοι”;
Τι αποκαλύπτει ο μπακλαβαδογλύκι;
Υπάρχουν ανύπαντροι κλαρινογαμπροί;
Θα προσγειωθούμε ποτέ στον Άρη;
Γιατί τα γαριδάκια δεν είναι μικρές γαρίδες;
Ποια είναι η διαφορά καυσίμου και κάψιμου;
Παίζει τίποτα;
Τελικά να λέμε “επίλεξε” ή “επέλεξε”;
Όταν όλα είναι έτοιμα, είναι όλα άνθρωποι;
Αν έρθει ένα πούλμαν προκυνητών, σημαίνει ότι ήρθε κι ένα πούλμαν προσκυνητές;
Σε αυτά και σε άλλα καυτά ερωτήματα απαντάει το Μέσα από τις λέξεις. Κάθε κεφάλαιο εξετάζει κι από μία ερώτηση για τη γλώσσα. Στο πρώτο μέρος οι ερωτήσεις είναι πιο γενικές, ενώ στο δεύτερο καθεμία από αυτές φωτίζει και από ένα γραμματικό μυστήριο το οποίο αφορά φαινομενικά απλές λέξεις.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Λεξικό
Φιλοσοφικό Λεξικό
Dictionary€20.00Γνωσιολογία (γνώση-λόγος). Θεωρία της γνώσης, η φιλοσοφική διδασκαλία για την ανάπτυξη της ικανότητας του ανθρώπου να κατανοήσει την πραγματικότητα και να φτάσει στην αλήθεια. Η διδασκαλία για τις πηγές της γνώσης (αισθήσεις, λογικό) και για τις μορφές που παίρνει (αίσθημα, παράσταση, έννοια, κρίση, συλλογισμός κλπ). Αφετηρία για κάθε γνωσιολογία είναι η υλιστική ή ιδεαλιστική αντιμετώπιση του προβλήματος: τι σχέση έχει η γνώση μας για τον κόσμο που μας περιβάλλει, με τον ίδιο κόσμο.
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή
- Γλώσσα
Εισαγωγή στη Φωνολογία
Ρεβυθιάδου Ανθή€21.20€19.10Το βιβλίο απευθύνεται πρωτίστως σε φοιτητές και φοιτήτριες γλωσσολογίας που επιθυμούν να λάβουν είτε εισαγωγικές είτε πιο εξειδικευμένες γνώσεις για το επιστημονικό πεδίο της φωνολογίας. Θα μπορούσε, επίσης, να αποτελέσει χρήσιμο ανάγνωσμα για εκπαιδευτικούς που ασχολούνται με θέματα γλώσσας, για τους ειδικούς σε φωνολογικές διαταραχές και για όσους έχουν ευρύτερο ενδιαφέρον για το πεδίο της φωνολογίας. Αναμφίβολα, το εύρος των φωνολογικών δεδομένων είναι αρκετά μεγάλο και τα θεωρητικά μοντέλα που έχουν προταθεί για την ανάλυσή τους ποικίλα και πολυσχιδή. Επιλέξαμε ωστόσο να εστιάσουμε σε φαινόμενα και διαδικασίες, η μελέτη των οποίων συνετέλεσε να οριστεί τι συνιστά φωνολογικό πρόβλημα και οδήγησε στην ανάπτυξη εμπνευσμένων θεωρητικών πλαισίων για την ερμηνεία και ανάλυσή τους.
Παρότι το επίκεντρο σε αρκετά κεφάλαια είναι η ελληνική, με αναφορά συχνά και στις διαλεκτικές της ποικιλίες, η κύρια επιδίωξη του βιβλίου είναι να αναδείξει και να συζητήσει τις σημαντικότερες πτυχές της φωνολογικής γραμματικής των φυσικών γλωσσών, φέρνοντας τον αναγνώστη σε επαφή με ένα ευρύ τυπολογικά φάσμα γλωσσικών συστημάτων. Από τους πρωταρχικούς επίσης στόχους του βιβλίου είναι να εξοικειώσει τον αναγνώστη με τους βασικούς φωνολογικούς όρους, με τις φωνολογικές διαδικασίες που απαντούν διαγλωσσικά και με τα θεωρητικά μοντέλα που καθόρισαν τον χαρακτήρα και την εξέλιξη του κλάδου.
Η συγγραφέας είναι καθηγήτρια Γλωσσολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του ΑΠΘ.
- Γλώσσα
Κοινωνική Διγλωσσία Και Γλωσσική Ιδεολογία
Χρήστος ΚαρβούνηςΣυμβολή στην ιστορία της κοινής νεοελληνικής (1783–1941)€30.00€27.00Η παρούσα μελέτη επιδιώκει αφενός να φωτίσει ορισμένα βασικά σημεία της διαδικασίας (προ)τυποποίησης και γλωσσικού προγραμματισμού της νέας ελληνικής στα συμφραζόμενα της κοινωνικής διγλωσσίας (diglossia), ενός φαινομένου (παρά την κρατούσα άποψη) εντέλει αποκλειστικά συνυφασμένου με την ίδρυση και τις κοινωνικο-ιδεολογικές συνιστώσες του ελληνικού κράτους, αφετέρου να διερευνήσει τις γραπτές ποικιλίες που ήταν σε χρήση, τη μεταξύ τους σχέση και τις (γλωσσικές) προϋποθέσεις για την επικράτηση / εδραίωση της δημώδους / δημοτικής — προϋποθέσεις που φαίνεται πως υπήρχαν ήδη από την εποχή του Νεοελληνικού Διαφωτισμού. Επίσης, είναι απαραίτητο να δούμε αυτή τη διαδικασία χειραφέτησης και (προ)τυποποίησης της δημώδους / δημοτικής όχι μόνο συγκριτικά με άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, αλλά πρωτίστως έχοντας ως αφετηρία τις υπάρχουσες πηγές και τα γλωσσικά τεκμήρια καθαυτά, όχι την πρόσληψή τους ή τα όποια αφηγήματα των πρωταγωνιστών και των ερευνητών. Το εξαιρετικά σύνθετο αντικείμενο μελέτης απαιτεί και έναν σημαντικό βαθμό διεπιστημονικότητας, την αξιοποίηση μεθοδολογικών εργαλείων και δεδομένων κυρίως από την ιστορική (κοινωνιο)γλωσσολογία, τη νεοελληνική φιλολογία και την ιστορία. Η αναφορά μεταξύ άλλων σε απόψεις εντελώς αβάσιμες από γλωσσικο-ιστορική σκοπιά, όπως λ.χ. ότι η καθαρεύουσα είναι δημιούργημα του Α. Κοραή, ότι η διγλωσσία ή / και το γλωσσικό ζήτημα ανάγονται στην Αρχαιότητα, ότι η δημοτική εμφανίζεται και (προ)τυποποιείται από τη γενιά του Μ. Τριανταφυλλίδη ή ότι η κοινή νεοελληνική διαμορφώθηκε κυρίως μεταπολεμικά, επιβεβαιώνει την πολυπλοκότητα της νεοελληνικής γλωσσικής ιστορίας και την ανάγκη να ερευνηθεί συστηματικά, σε αντιδιαστολή με μια ροπή προς γλωσσικούς μύθους ή έστω με ένα πλήθος στερεότυπων αντιλήψεων που εξακολουθούν να την περιστοιχίζουν.
- Γλώσσα
η γλώσσα, τα λάθη και τα πάθη
ΓΙΑΝΝΗΣ Η. ΧΑΡΗΣ€25.00€22.50Αρχαία και νέα ελληνικά: συγγενείς μα αντίπαλες μορφές, ομοιότητες και διαφορές· η θέση των αρχαίων στην εκπαίδευση και στον καθημερινό γλωσσικό στίβο * Η εξέλιξη της γλώσσας και ο «ολέθριος αττικισμός» (Γ. Ν. Χατζιδάκις) * Η αλλαγή και η εξέλιξη της γλώσσας μέσα από δάνεια, αποκλίσεις και λάθη, σημασιολογικά και συντακτικά * Το γλωσσικό αίσθημα και η “λογική” που διέπει, υποστηρίζει και καθιερώνει τις αποκλίσεις * Η ιστορία των τόνων: το πολυτονικό, επιστημονική ανορθογραφία στα νέα ελληνικά * Νέες τάσεις στη χρήση της γλώσσας και στη γραφή: αρχαϊκοί ρηματικοί τύποι: ηρνείτο και συνεπήγετο· λογιόμορφη, λανθασμένη σύνταξη: ρήματα που συντάσσονται, αντίθετα και από το αρχαϊκό παρελθόν τους, με γενική, όπως μετέρχομαι, διαφεύγω, αποποιούμαι * Σύμφυρση αλφαβήτων: chic-άτη και media-κός· αρχαίες ή νεότερες λέξεις που τώρα χωρίζονται σε δύο: «εξ απίνης», «κι όλας», «δι ό»· νεότερες σύνθετες λέξεις που γράφονται με ενωτικό ή σαν δύο λέξεις: «αλαφρο-ίσκιωτη», «πολυ-μιλάω», «ετσι-θελισμός», «ξανά φεύγω», «παλιο χαρακτήρας» κ.ά. * Η παλινόρθωση της αρχαϊκής Κλειούς, που από τον 1ο αιώνα μ.Χ. είχε εξομαλυνθεί σε Κλειώς, και η επέκτασή της σε σύγχρονα λαϊκά υποκοριστικά: της Ζωζούς, της Γωγούς κ.ά. * Η ακλισία που προχώρησε από τα ξένα τοπωνύμια: του Πεκίνο, της Ατλάντα¸ του Αννόβερο, στα ελληνικά προσωπωνύμια: της Λυδία, της Ρεβέκκα κ.ά., και κυρίως σε κοινές, καθημερινές λέξεις: τα γιαπί, του πασατέμπο, τα παλτό και τα μπουφέ * Ευρύτερος γλωσσικός καθαρισμός, που συγχέεται με έναν γενικότερο νεοσυντηρητισμό, ή παροδικές τάσεις; * Άγονες, αντιεπιστημονικές προσπάθειες για ορθογραφική, μορφοφωνολογική κτλ. ρύθμιση της γλώσσας, όταν ανέκαθεν η γλώσσα, όπως όλες οι γλώσσες, αυτορυθμίζεται και προχωρεί.