Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
Μαντόνα Σιξτίνα κ η αιώνια ανάπαυση
€9.50
Ο Γκρόσσμαν εμπνεύστηκε τη “Μαντόνα Σιξτίνα” από μια Μαντόνα του Ραφαήλ που οι σοβιετικές αρχές την είχαν μεταφέρει στη Μόσχα από τη Δρέσδη το 1945. Ο Γκρόσσμαν είδε τον πίνακα το 1955, στο διάστημα που εκτέθηκε στο Μουσείο Πούσκιν προτού επιστραφεί στην Πινακοθήκη της Δρέσδης. Επί σχεδόν 150 χρόνια η Μαντόνα Σιξτίνα του Ραφαήλ απολάμβανε στη Ρωσία μια αφοσίωση που άγγιζε τα όρια της λατρείας. Ο Ντοστογιέφσκι, λόγου χάρη, την έβλεπε ως το σύμβολο της πίστης και της ομορφιάς που θα ήταν η σωτηρία του κόσμου, και είχε κρεμάσει πίσω από το γραφείο του ένα μεγάλων διαστάσεων αντίγραφο της Μαντόνας. Το κείμενο του Γκρόσσμαν έχει λοιπόν διττή σημασία. Αποτελεί και αυτό μια ομολογία πίστεως, ενώ ταυτόχρονα η ιδιαίτερη διάρθρωσή του σηματοδοτεί τη μετάβαση στα πιο ελεύθερα μεταγενέστερα έργα του συγγραφέα, που δεν υπακούν πιστά στους κανόνες κάποιου λογοτεχνικού είδους – όπως το μυθιστόρημα Όλα περνούν, το ταξιδιωτικό σκαρίφημα Ευχές, το πεζογράφημα “Αιώνια ανάπαυση” και τα τελευταία του διηγήματα. Στη “Μαντόνα Σιξτίνα” ο Γκρόσσμαν αναμετριέται με τεράστια ερωτήματα. Πραγματεύεται απίστευτες τραγωδίες, όπως η κολεκτιβοποίηση και ο μεγάλος λιμός και αμφισβητεί -σε μια εποχή που διακυβευόταν όσο ποτέ άλλοτε η ίδια η επιβίωση της ανθρωπότητας- τη φύση και το σκοπό της τέχνης. Ο Γκρόσσμαν έγραψε τη “Μαντόνα Σιξτίνα” στο δεύτερο εξάμηνο του 1955, πιθανόν μέσα στον Νοέμβριο ή τον Δεκέμβριο, εάν υπολογίσουμε πόσες φορές αναφέρει στο κείμενο τη βόμβα υδρογόνου -οι δοκιμές για την πρώτη αμερικανική θερμοπυρηνική βόμβα είχαν γίνει το 1952 και η πρώτη σοβιετική δοκιμή έγινε τον Νοέμβριο του 1955. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)
Ο Γκρόσμαν γεννήθηκε στην Ουκρανία το 1905 από πατέρα Εβραίο, εγκαταστάθηκε στη Μόσχα το 1933 και τα γραπτά του εκτιμήθηκαν ενθουσιαστικά, αλλά στη συνέχεια ήρθε μοιραία οε σύγκρουση με το σοβιετικό κατεστημένο. Η αιτία; Αποτόλμησε μια σύγκριση ανάμεσα στα συστήματα των ναζί και σε εκείνα του σταλινισμού. Τα χειρόγραφα του θα κατασχεθούν από την Κα Γκε Μπε και ο συγγραφέας θα γνωρίσει διώξεις και απογοητεύσεις. Το μυθιστόρημά του “Ζωή και πεπρωμένο” θα θεωρηθεί απολεσθέν παρά ταύτα, μετά το θάνατο του, θα διασωθεί για να εκδοθεί στην Ελβετία τη δεκαετία του ’80, ενώ στη Ρωσία το 1988. Και στα δύο κείμενα του τόμου το δεσπόζον στοιχείο είναι μια θρηνητική διάθεση που άλλοτε, όπως στη “Μαντόνα Σιξτίνα”, προσλαμβάνει χαρακτήρα ορατόριου, ενώ στην “Αιώνια ανάπαυση” στην οποία περιγράφονται τα ρώσικα νεκροταφεία- n διάθεση του μεταλλάσσεται σε μια θερμή προσευχή ενός άθεου που δεν του είναι ξένη n προσευχητική διάθεση. “Ο Στάλιν, μ’ ένα αργό, μαλακό βήμα, παπούτσια σεβρό με χαμηλά τακούνια, πλησίασε τον πίνακα, ώρα, ώρα πολλή κοίταζε τα πρόσωπα της μάνας και του γιου, χαϊδεύοντας το γκρίζο μουστάκι. Άρα αναγνώρισε τη Μαντόνα Σιξτίνα; Την είχε συναντήσει όταν ήταν εξορία στη Σιβηρία, στο Νοβοουντίνακ, στο Τουρουχάν, στο Κουρέισκ, στα τρένα μεταφοράς φυλακισμένων, στις φυλακές μετάβασης; Τη σκεφτόταν άραγε την εποχή της δόξας του;”
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Παραμύθια από 0-99 ετών
Η Πεντάμορφη Bασιλίσσα
Ρούσικα Παραμύθια€4.50Ρώσικα εικονογραφημένα παραμύθια από το μοναδικό χέρι του Ιβάν Γιάκοβλεβιτς Μπιλίμπιν (1876 – 1942), ο οποίος έχει δημιουργήσει δική του χαρακτηριστική τεχνοτροπία στην εικονογράφηση βιβλίων, που βασίζεται στο λεπτότατο στυλιζάρισμα των στοιχείων της λαϊκής και της μεσαιωνικής ρωσικής τέχνης (χρωμολιθογραφία, κέντημα, ξυλογραφία, μικρογραφία κλπ.).
- Παραμύθια από 0-99 ετών
Μαρία Mόρεβνα
Ρούσικα Παραμύθια€4.50Ρώσικα εικονογραφημένα παραμύθια από το μοναδικό χέρι του Ιβάν Γιάκοβλεβιτς Μπιλίμπιν (1876 – 1942), ο οποίος έχει δημιουργήσει δική του χαρακτηριστική τεχνοτροπία στην εικονογράφηση βιβλίων, που βασίζεται στο λεπτότατο στυλιζάρισμα των στοιχείων της λαϊκής και της μεσαιωνικής ρωσικής τέχνης (χρωμολιθογραφία, κέντημα, ξυλογραφία, μικρογραφία κλπ.).
- Ξένη πεζογραφία
Λευκές νύχτες / Το όνειρο ενός γελοίου / Μια γλυκιά γυναίκα
€7.20Το “Μια γλυκιά γυναίκα” δεν είναι μήτε διήγημα μήτε σημειώσεις. Φανταστείτε ένα σύζυγο που η γυναίκα του αυτοκτόνησε και είναι τώρα ξαπλωμένη στο τραπέζι. Μόλις πριν από λίγες ώρες είχε πέσει απ’ το παράθυρο. Ο σύζυγος τα ‘χει χαμένα και δεν πρόφτασε ακόμα να τακτοποιήσει τις σκέψεις του. Περπατάει στα δωμάτια και πασχίζει να καταλάβει αυτό που έγινε, “να συγκεντρώσει τις σκέψεις του”.
Επιπλέον, πρόκειται για έναν αρτηριοσκληρωμένο υποχόνδριο τύπο, από εκείνους που μονολογούν και κουβεντιάζουν με τον εαυτό τους. Έτσι, λοιπόν, κουβεντιάζοντας με τον εαυτό του, διηγείται πώς γίνανε τα πράματα, τα εξηγεί για να τα καταλάβει ο ίδιος. Παρ’ όλη τη φαινομενική συνέπεια των όσων λέει, βρίσκεται να αντιφάσκει με τον εαυτό του αρκετές φορές και στη λογική και τα συναισθήματα. Απ’ τη μια μεριά δικαιολογείται κι απ’ την άλλη κατηγορεί τον εαυτό του και αρχίζει άλλες, εκτός θέματος εξηγήσεις. Σε όλ’ αυτά βλέπει κανείς τούτη τη σκληρότητα της σκέψης και της καρδιάς, όσο και μια βαθιά τρυφεράδα. Λίγο λίγο τα καταφέρνει πραγματικά να εξηγήσει στον εαυτό του τα πράγματα και συγκεντρώνει τις σκέψεις του. Μια σειρά από αναμνήσεις τον φέρνει τελικά αναπότρεπτα στην αλήθεια: η αλήθεια ανυψώνει ακατανίκητα το μυαλό και την καρδιά του. - Ξένη πεζογραφία
Η λευκή φρουρά
€18.00Η ιστορία μας αρχίζει «το μεγάλο και φοβερό Έτος του Κυρίου μας», το 1918, στην Ουκρανία, που έχει πληγεί από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και βυθίζεται στον ρωσικό εμφύλιο πόλεμο, μέσα σε μια απίστευτη κατάσταση βίας και χάους.
Στο κέντρο της επικής αυτής αφήγησης βρίσκεται η οικογένεια Τουρμπίν, η οποία μόλις έχει θάψει τη μητέρα, και μέσα από την αφήγηση της ζωής των μελών της συγκροτείται σιγά σιγά μια ολοκληρωμένη εικόνα των οικονομικών, πολιτικών, στρατιωτικών και κοινωνικών, και βασικά εμφύλιων συγκρούσεων που λαμβάνουν χώρα στην Ουκρανία του 1918.
Πρόκειται για το πρώτο μυθιστόρημα του Μιχαήλ Μπουλγκάκωφ, γραμμένο το 1923-1924, και είναι ένα μυθιστόρημα κατ’ εξοχήν αυτοβιογραφικό. Σχεδόν κάθε χαρακτήρας στη Λευκή Φρουρά έχει ως πρότυπο ανθρώπους που βρίσκονταν σε τροχιά γύρω από τη ζωή του συγγραφέα.
Γεμάτος θυμό ο Μπουλγκάκωφ, μέσα από την αφήγησή του, δείχνει πως η επανάσταση έχει υπογράψει τη ζωή του, δείχνει τους κινδύνους της πραγματικής ζωής του Κιέβου, όπου οι άνθρωποι μπορούν να εκδιωχθούν, να ληστευθούν, ή ακόμα και να σκοτωθούν. Μετά την κατάρρευση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, το Κίεβο γίνεται ένα καζάνι του πολέμου, τόπος φιλοξενίας συστοιχίας εξουσιών που μπερδεύουν ακόμα και τους ντόπιους: λευκοφρουροί, αντιμπολσεβίκοι, πατριώτες οπαδοί του τσαρισμού, εγκάθετοι των Γερμανών και Ουκρανοί εθνικιστές. Παγιδευμένη στον κατακλυσμό της ιστορικής στιγμής, η οικογένεια Τουρμπίν, επιτομή μιας αξιότιμης οικογένειας με ρίζες στα βιβλία και τον πολιτισμό, αρχίζει να ξεχωρίζει αυτό που πρόκειται να έρθει, την νομοτελειακή και ασύγκριτη ηθική και κοινωνική υπεροχή των ανθρώπων του βορρά, των μπολσεβίκων.
