ΜΑΧΕΣ
€44.00 €15.40
Από την πρώτη καταγεγραμμένη μάχη μεταξύ Καναϊτών και Αιγυπτίων στη Μεγιδδώ έως τη μοντέρνα εποχή της “βέβαιης αμοιβαίας καταστροφής”, ο πόλεμος είναι τόσο παλιός όσο η ίδια η ιστορία.
Οι “Μάχες” είναι η απόλυτη καταγραφή αυτής της ξεχωριστής αλλά και τόσο βίαιης ιστορίας.
Οι “Μάχες” παρουσιάζουν με την απαιτουμένη λεπτομέρεια και διεισδυτικότητα κάθε πτυχή του πολέμου και προσφέρουν ένα ολοκληρωμένο έργο αναφοράς στα 5.000 χρόνια της πολεμικής ιστορίας.
Οι συγκρούσεις: οι αιτίες, τα γεγονότα και τα αποτελέσματα του κάθε πολέμου από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Οι στρατηγοί: οι διαπρεπέστεροι στρατιωτικοί ηγέτες κάθε εποχής από τον Μέγα Αλέξανδρο έως τον Σβάρτζκοπφ.
Τα όπλα: τα εργαλεία και η τεχνολογία του πολέμου από τα άρματα έως τους καθοδηγούμενους με λέιζερ πυραύλους.
Στο πεδίο της μάχης: η ένταση, το θάρρος και η φρικιαστική πραγματικότητα του πολέμου μέσα από συναρπαστικές, συγκινητικές προσωπικές ιστορίες.
Όλες οι πτυχές των πολεμικών συγκρούσεων παρουσιάζονται με εντυπωσιακές έγχρωμες φωτογραφίες, χάρτες και διαγράμματα. Οι “Μάχες” είναι ένα μοναδικό εικονογραφημένο χρονικό της πιο δραματικής από τις ανθρώπινες δραστηριότητες.
Σχετικά προϊόντα
- Ιστορία
Η Αθήνα τον 19ο αιώνα
Θανάσσης Γιοχάλας - Ζωή ΒαΐουΕικόνες μιας οδοιπορίας μέσω του Τύπου€21.00€19.00Οία κεφαλή και εγκέφαλον ουκ είχε
Το εξής νοστιμώτατον εξεδικάσθη εν τω ενταύθα πταισματοδικείω. Ο κ. Α. Πετσάλης κατεμήνυσε τους κρεοπώλας Γ. Παπαδόπουλον ή Ντιρίκον και Νικόλ. Κακόν πωλήσαντας αυτώ κεφαλήν αρνίου άνευ μυελού, ον είχον υπεξαιρέσει κλείσαντες το κρανίον τεχνηέντως κατόπιν! Το πταισματοδικείον κατεδίκασεν αυτούς ερήμην εις κράτησιν τριών εβδομάδων εκάτερον.
– Νέα Εφημερίς
ΕΤOΣ ΙΒ΄, ΑΡΙΘ. 169
Παρασκευή 18 Ιουνίου 1893
Η εφημερίδα Ραμπαγάς τον Ιούνιο του 1882 ανακοινώνει ότι λόγω του πολλαπλασιασμού των λωποδυτών πολίτες αποφάσισαν να συστήσουν Σύλλογον αντιλωποδυτικόν. Κάθε μέλος φέρει επί της ράχης του πινακίδα όπου ευκρινώς αναγράφεται η φράση Απαγορεύεται η προσέγγισις. Οι λωποδύτες απαντούν με τη σύσταση δικού τους σωματείου. Κάθε μέλος φέρει επί του στήθους την επιγραφή: Άρπαξε να φας και κλέψε νάχης.
Οι άνθρωποι διασταυρώθηκαν στους δρόμους και στις συνοικίες, έδωσαν τον παλμό της καθημερινότητας, ζωγράφισαν με τα θερμά και ψυχρά χρώματα των συναισθημάτων τους, ξανά και ξανά, το μεταβαλλόμενο τοπίο της πόλης. Έπαιξαν ρόλους πρωταγωνιστών ή βουβών προσώπων, δυναμικών ή απαθών θεατών, ενορχηστρώθηκαν στο ανώνυμο πλήθος των επωνύμων μελών της κοινότητας. […]
Το πρόσωπο της Αθήνας θα ήταν άχρωμο, με το βλέμμα κενό, χωρίς την παρουσία τους, τις ιστορίες τους, τις ζωές τους. Η Ιστορία έχει ανάγκη τη μικροϊστορία, πτυχές της οποίας αποτυπώνονται εν θερμώ στις στήλες των εφημερίδων και εγγράφονται στη συλλογική μνήμη· τη μνήμη της πόλης.
- Κοινωνιολογία - Ανθρωπολογία
Σχετικά με την κομμούνα του Παρισιού
Συλλογικό€16.00€14.40Στο λυκόφως του περασμένου αιώνα, στις 18 Μαρτίου 1871, εγκαθιδρύθηκε η Κομμούνα του Παρισιού. Στις 28 Μαΐου του ίδιου χρόνου η Κομμούνα συντριβόταν και πνιγόταν στο αίμα. Όλο κι όλο είχε ζήσει εβδομήντα μέρες. Κι όμως, έμεινε στην παγκόσμια ιστορία σαν μεγάλος σταθμός της ανθρωπότητας. Όχι μονάχα γιατί αποτελούσε τη μεγάλη, αστραφτερή επίθεση των προλετάριων για την κατάκτηση του ουρανού, μα βασικά γιατί άνοιγε τον δρόμο, έκανε την αρχή, για την ποιοτικά καινούργια εξέλιξη της ανθρωπότητας. (ΝΙΚΟΣ ΨΥΡΟΥΚΗΣ)
Εκατόν πενήντα χρόνια μετά την Παρισινή Κομμούνα, τα κείμενα που περιλαμβάνονται στον ανά χείρας τόμο αποτυπώνουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η Κομμούνα τόσο από τους συγχρόνους της όσο και από τους κομμουνιστές πριν κατακτήσουν την εξουσία στη Ρωσία, αλλά και μετά, όταν η επανάσταση είχε γίνει πλέον καθεστώς. Η διαφορετική εστίαση κάθε εποχής αντανακλά τις διαφορετικές προτεραιότητες σε ζητήματα όπως αυτό του αποικιοκρατούμενου κόσμου και της στάσης του επαναστατημένου προλεταριάτου απέναντί του. Αυτό που φαίνεται να μην απασχολεί ιδιαίτερα τον Μαρξ, οι Σοβιετικοί ιστορικοί της μεταπολεμικής εποχής, όταν το ζήτημα της αποαποικιοποίησης ήταν επίκαιρο, το επισημαίνουν ως παράγοντα αποτυχίας του κινήματος της Κομμούνας, κάτι που κάνει και ο Νίκος Ψυρούκης, στο δικό του κείμενο, σε μια εποχή που ο πόλεμος του Βιετνάμ έληγε με την ήττα της αμερικανικής υπερδύναμης.
- Κοινωνιολογία - Ανθρωπολογία
Η ναζιστική δικτατορία
Kershaw IanΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ€20.90€18.80Ο σερ Ian Kershaw είναι η κορυφαία, ίσως, αυθεντία για τον Χίτλερ και το Τρίτο Ράιχ, και το έργο του επανακαθόρισε τον τρόπο με τον οποίο εξετάζουμε αυτή την περίοδο της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας. Η Ναζιστική δικτατορία αποτελεί ορόσημο στην ιστοριογραφία του, καθώς καλύπτει τα κυριότερα θέματα στα οποία επικεντρώνεται η μελέτη του ναζισμού και καταγράφει, αναλύει και αξιολογεί τις ιστοριογραφικές αντιπαραθέσεις που εκδηλώθηκαν στην προσπάθεια κατανόησης και ερμηνείας της ναζιστικής περιόδου. Στο βιβλίο θίγονται ζητήματα όπως το Ολοκαύτωμα, το κύρος και η ηγεσία του Χίτλερ, η ναζιστική εξωτερική πολιτική και οι συνέπειές της, καθώς και οι επιδράσεις της ενοποίησης της Γερμανίας στην ιστοριογραφία για το Τρίτο Ράιχ. Αφορμή για τη συγγραφή του βιβλίου στάθηκε η συμμετοχή του Kershaw το 1979 σε ένα εξαιρετικά σημαντικό, όπως αποδείχθηκε, συνέδριο, στο οποίο συμμετείχαν όλοι οι ειδικευμένοι στο Τρίτο Ράιχ επιφανείς Γερμανοί και Βρετανοί ιστορικοί. Εκεί εκδηλώθηκαν ριζικά αντιτιθέμενες ερμηνείες του τρόπου με τον οποίο λειτουργούσε το ναζιστικό καθεστώς. Μία ερμηνεία έδινε έμφαση σχεδόν αποκλειστικά στον Χίτλερ, στις ιδέες του, στις αποφάσεις του, στη θέλησή του. Στην προσέγγιση αυτή αντιτάσσονταν σφόδρα όσοι εστίαζαν στις δομές του καθεστώτος και σε δυνάμεις πέρα από τον δικτάτορα, δυνάμεις των οποίων αποτελούσε σημαντικό παράγοντα, αλλά δεν τις ήλεγχε απαραίτητα. Η ένταση και η σφοδρότητα των συζητήσεων στο συνέδριο αυτό, κυρίως μεταξύ των Γερμανών ιστορικών, βοήθησαν τον συγγραφέα να συνειδητοποιήσει ότι τα ζητήματα που θίγονταν είχαν μεγάλη σημασία για τους συμμετέχοντες και αφορούσαν όχι μόνο το παρελθόν αλλά και το παρόν της Γερμανίας. Οι αντιπαραθέσεις αυτές, που συχνά είχαν πολιτικές, ιδεολογικές, ακόμη και ηθικές προεκτάσεις, ώθησαν τον Kershaw στην αναζήτηση συνθέσεων, που θα επέτρεπαν στον σύγχρονο μελετητή να αποκτήσει μια πιο αποστασιοποιημένη αλλά και πιο σφαιρική εικόνα για τη ναζιστική δικτατορία.
- Δοκίμιο
Θόρυβος
Daniel Kahneman, Oliver Sibony, Cass R. SunsteinΈνα ελάττωμα της ανθρώπινης κρίσης€31.00€28.00Σκεφτείτε ότι δύο γιατροί στην ίδια πόλη καταλήγουν σε διαφορετικές διαγνώσεις για πανομοιότυπους ασθενείς ή ότι δύο δικαστές στο ίδιο δικαστήριο επιβάλλουν προδήλως διαφορετικές ποινές σε κατηγορουμένους που έχουν διαπράξει το ίδιο έγκλημα. Υποθέστε ότι διαφορετικοί συνεντευξιαστές στην ίδια εταιρεία λαμβάνουν διαφορετικές αποφάσεις για υποψήφιους εργαζομένους με τις ίδιες δεξιότητες ή ότι η αντιμετώπιση των παραπόνων των πελατών σε μια εταιρεία εξαρτάται από το άτομο που τυχαίνει να σηκώσει το τηλέφωνο. Φανταστείτε τώρα ότι κάποιος γιατρός, δικαστής ή συνεντευξιαστής λαμβάνει διαφορετικές αποφάσεις ανάλογα με το αν είναι πρωινή ή απογευματινή ώρα, ημέρα Δευτέρα ή Τετάρτη, κ.ο.κ. Όλα αυτά συνιστούν παραδείγματα θορύβου —παραδείγματα μεταβλητότητας και διακύμανσης σε κρίσεις που θα έπρεπε να είναι πανομοιότυπες.
Στο παρόν βιβλίο παρουσιάζονται οι βλαπτικές συνέπειες του θορύβου σε πολλά πεδία, συμπεριλαμβανομένων της ιατρικής, του δικαίου, των οικονομικών προγνώσεων, της αξιολόγησης επιδόσεων, της ιατροδικαστικής, της εγγυοδοσίας, της χορήγησης ασύλου, της ανάθεσης γονικής επιμέλειας, των επιχειρηματικών στρατηγικών και της επιλογής προσωπικού. Όπου υπάρχει ανθρώπινη κρίση, υπάρχει και θόρυβος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ούτε τα άτομα ούτε οι οργανισμοί έχουν επίγνωση του προβλήματος. Εντούτοις, με λίγες απλές μεθόδους μπορούμε να μειώσουμε τόσο τον θόρυβο όσο και τις ψυχολογικές μεροληψίες, με σκοπό τη λήψη καλύτερων αποφάσεων.
Εφοδιασμένο με πρωτότυπες σκέψεις και τις αντλούμενες από την έρευνα ιδέες που χάρισαν στα πρωτοποριακά βιβλία Σκέψη, αργή και γρήγορη και Nudge τον τίτλο «μπεστ-σέλερ των New York Times», ο Θόρυβος εξηγεί πώς και γιατί οι άνθρωποι στις κρίσεις μας είμαστε τόσο επιρρεπείς στον θόρυβο και τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό.