La vision prophétique du moine Dionysios, ou, La femme de Zante
€15.00
Paris 1987
Εξαιρετική κατάσταση
Σχετικά προϊόντα
- Ελληνική Ποίηση
Αντιγόνη, μια κόρη μια χώρα
Ανδριτσάνου Ευαγγελία€11.50€10.50
ήταν εκείνο το στροβίλισμα
η ζωή έμοιαζε εύκολη γελοία ρευστή
αμέτρητα ζευγάρια πόδια χάραζαν
πλέγματα από φιγούρες ξέφρενες
χωρίς αρχή
χωρίς τέλος
χωρίς τελειωμό
και τα θύματα του χορού
οι σπρωγμένοι οι πατημένοι
οι διαμελισμένοι
σκόνη ψιλή που κατακάθιζε στις γωνίες
Η καρδιά μου φτερούγιζε κάθε ώρα
σαν πουλί πιασμένο που ψάχνει να ξεφύγει
έτρεχα να κρυφτώ σε σκοτεινά δωμάτια
σε τραβούσα απ’ το χέρι
πώς να με καταλάβεις
η διέγερση είναι το στοιχείο σου
ήθελες να με σύρεις πάλι πίσω
το ίδιο κι η αδελφή μου
μεταξύ σας ματιές γεμάτες νόημα
– Δεν ξέρεις να χαίρεσαι, ΑντιγόνηΟ Πατέρας στο υπόγειο
στον τόπο της αυτοτιμωρίας του
– Φύγε μακριά!
ούρλιαζε όταν πλησίαζα
πετούσε καταπάνω μου
το πιάτο του μ’ ό,τι είχε μέσα
τον έπιανε βήχας, πνιγόταν
προτιμούσε να μείνει στον τόπο
παρά να πιει απ’ το χέρι μου νερό
Η Μητέρα τον είχε εγκαταλείψει
οριστικά - Ελληνική Ποίηση
Επέτειοι της λήθης
Δημήτρης Παρθύμος€9.50€8.60Η λέξη γη διαθέτει τόσο εύρος
που επί αιώνες οι άνθρωποι τη θεωρούσαν επίπεδη.
Γελασμένοι, λένε,
από εκείνο τον πρώιμο, αζύμωτο ουρανό
που δεν είχε φως
ούτε για τα μάτια του κόσμου.
[…] - Ελληνική Ποίηση
Η ομορφιά των όπλων μας
Θωμάς Τσαλαπάτης€10.50€9.50Κέρασμα
Η άνοδός σου στην κορυφή του ποτηριού
προϋποθέτει πρώτα απ’ όλα καλή φυσική κατάσταση.
Ειδικά σήμερα που η σελήνη έχει λόξιγκα
και τα νερά της παλίρροιας ανεβοκατεβαίνουν.
Δεν είναι μόνο το επικλινές της υπόθεσης·
δεν είναι καν η μονίμως υγρή επιφάνει που διαρκώς
ανανεώνεται.
Είναι κυρίως όσα προσπαθούν να πνιγούν εκεί μέσα.Κράτα σφιχτά την παλίρροια
Την ανάσα σου κράτα
Κατεβαίνω. - Ελληνική Ποίηση
Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα
Τάσος Λειβαδίτης€10.60€9.60«Έζησα μες στη ματαιότητα
και πάνω στον Ωκεανό…»«Όμως, ακόμα δεν μπόρεσα να καταλάβω
γιατί δεν πραγματοποιούνται τα ανθρώπινα όνειρα.»«Ώ ανεκπλήρωτο, που ακόμα κι όταν όλα μας εγκαταλείπουν εσύ αφήνεις έξω από την πόρτα μας
ένα μικρό γιασεμί.»«Ώσπου νύχτωνε και τ’ άστρα φώτιζαν σιγά σιγά
το ακατανόητο του κόσμου.»