€60.00
έκδοση: Σύνδεσμος Τοπικων Ενώσεων Δήμων και Κοινοτήτων.
εκδοτική φροντίδα:Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη
Α΄ τόμος:1987
Β΄τόμος: 1988
Διαθεσιμότητα: Out Of Stock
Είναι άραγε τόσο δύσκολο να γράψεις απλά;
Μοιάζει πράγματι να είναι. Γι’ αυτό ο Γιώργος Σεφέρης, σπαρακτικά σχεδόν, ζητά να του δοθεί ετούτη η χάρη. Γι’ αυτό και κείμενα με απλό, ουσιαστικό λόγο, σήμερα σπανίζουν.
«Δεν θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί ετούτη η χάρη.
Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές που σιγά σιγά βουλιάζει
Και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε
Από τα μαλάματα το πρόσωπό της …»
Αναμφίβολα, τα “Νοσταλγικά” της Γεωργίας Ορφανού την έχουν ετούτη τη χάρη. Η συγγραφέας τους, δασκάλα επί της ουσίας και όχι διδάσκουσα, δίνει μόνη της την εξήγηση στο επίμετρο.
«Τα κείμενα αυτά δεν γράφτηκαν για να παίξω, αλλά επειδή πρόσφατα είχα χάσει τη μητέρα και μετά τον άνδρα μου και πιο πολλά είναι δικές τους αφηγήσεις, είχα την εντύπωση ότι τους είχα κοντά μου όσο τα έγραφα».
Λόγος απλός και καθαρός, μια συνομιλία με απόντες που τους καλείς αναζητώντας την επικοινωνία μαζί τους, με όποιον τρόπο εσύ μπορείς να την εξασφαλίσεις. Και ένας άξιος φιλόλογος ποιόν άλλο τρόπο μπορεί να έχει πέρα από ένα χαρτί και ένα μολύβι;
Λόγος απλός και καθαρός, που περιγράφει ανθρώπινες σκηνές καθημερινού βίου. Μια συνομιλία με οικείους, χωρίς εξάρσεις, χωρίς μαλάματα.
Λόγος απλός και καθαρός γι’ αυτό και λόγος σπουδαίος.
Σκοπός μου με τη νέα αυτή έκδοση του αριστουργήματος της κρητικής λογοτεχνίας ήταν να δώσω ένα κείμενο αυθεντικότερο, περισσότερο πιστό στην αρχική μορφή του έργου. Γιατί έγινε πια κατανοητό ότι η έκδοση του Ξανθουδίδη, παρά τη μεγάλη ευσυνειδησία του σοφού Ηρακλειώτη, αποκλίνει σε σημαντικό βαθμό από το κείμενο του ποιητή. Ήδη ο κ. Λίνος Πολίτης παρατήρησε ότι ο Ξανθουδίδης, υπερεκτιμώντας το χειρόγραφο του Λονδίνου, εισήγαγε γραφές κατώτερες από κείνες που δίνει η άλλη πηγή του κειμένου, η βενετική έκδοση του 1713. […] Εμείς, ακολουθώντας περισσότερο την τόσο έγκυρη πρώτη έκδοση που την επιμελήθηκε άγνωστος αλλά ικανός κρητικός λόγιος (και που ο Ξανθουδίδης μόνο έμμεσα την ήξερε), αποκαταστήσαμε τον γλωσσικό χαρακτήρα του κειμένου, έχοντας υπόψη ότι αιώνες μάς χωρίζουν από την εποχή του Κορνάρου και επομένως η τόση διαδεδομένη άποψη για τη δήθεν απόλυτη σύμπτωση της γλώσσας του “Ερωτόκριτου” με το νεότερο κρητικό ιδίωμα δεν μπορεί να είναι σωστή. Και υπενθυμίζω εδώ ότι ήδη το 1943 ο κ. Ε. Κριαράς είχε χαρακτηρίσει ως “κλίνη του Προκρούστη” κάθε προσαρμογή του κειμένου του Κορνάρου στο σύγχρονο ιδίωμα της ανατολικής Κρήτης. (Σ. Αλεξίου, από τον πρόλογο της έκδοσης
Το Κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας πραγματοποίησε το πρώτο του τριήμερο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο, με θέμα «Κρήτη και Ευρώπη: Συγκρίσεις, συγκλίσεις και αποκλίσεις στη λογοτεχνία» στην έδρα του, στον Οικισμό Βαρβάροι του Δήμου Νίκος Καζαντζάκης, στις 30 Ιουνίου, 1 και 2 Ιουλίου 2000. (…) Ένα μεγάλο μέρος των εισηγήσεων του συνεδρίου ήταν αφιερωμένο στην κρητική αναγεννησιακή λογοτεχνία, ενώ ένα άλλο μέρος αναφερόταν σε νεότερους κρήτες συγγραφείς, από τον Καζαντζάκη (6 εισηγήσεις) και τον Πρεβελάκη έως τον Μανόλη Πρατικάκη και την Ιωάννα Καρυστιάνη. Τα Πρακτικά με τις εισηγήσεις του Συνεδρίου και την παράλληλη Συζήτηση Στρογγυλής Τραπέζης εκδίδονται στον παρόντα τόμο. (…)
Με ποια κριτήρια ένα λογοτεχνικό έργο εντάσσεται στον λογοτεχνικό κανόνα; Πώς επιδρούν οι ιστορικές συνθήκες στον ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο της κριτικής; Ποια ήταν η τύχη των ποιητικών, ειδικά, έργων στην ταραγμένη δεκαετία του ’40, όταν ο Εμφύλιος δίνει τη θέση του στον Ψυχρό πόλεμο, και πώς αποτυπώνονται οι ιδεολογικές εντάσεις των δεκαετιών του ’50 και του ’60 στα κριτικά κείμενα της εποχής;
Στην παρούσα μελέτη παρακολουθούμε την εξέλιξη της επικαιρικής λογοτεχνικής κριτικής, συγκεκριμένα της βιβλιοκριτικής της ποίησης, μέσα στις κοινωνικοπολιτικές συντεταγμένες του μεταπολέμου, με ιδιαίτερη εστίαση στη σχέση της αισθητικής με την ιδεολογία. Με βάση τα κειμενικά δεδομένα του κριτικού λόγου μιας σειράς λογοτεχνικών περιοδικών της περιόδου 1945-1967, εξετάζονται οι κριτικές αποτιμήσεις των υφισταμένων ήδη από τον Μεσοπόλεμο νεωτερικών λογοτεχνικών κατευθύνσεων, αλλά και η κριτική υποδοχή των νέων ποιητικών τάσεων που προέκυψαν μέσα στη νέα ιστορική αναγκαιότητα.
Επιλεκτικές κριτικές στάσεις, αποκλεισμοί ή προβολή προσώπων και έργων, δογματισμοί ή αναγνωστικές μονομέρειες δείχνουν ότι η λογοτεχνία και η λογοτεχνική κριτική υπήρξαν θύματα της ταραγμένης εποχής. Αποκαλύπτουν ότι ο μεταπολεμικός κριτικός φέρει το “ίχνος” της ιστορίας, ότι η “ιδεολογική υπερφόρτιση” των καιρών εμποτίζει τις κρίσεις των έργων και οδηγεί στην αισθητική πόλωση.
Μέσα από τις εν θερμώ αποτιμήσεις των έργων προκύπτουν σαφείς μαρτυρίες που ενισχύουν τη γνώση για τη λογοτεχνική μας εξέλιξη και για τους όρους εδραίωσης του λογοτεχνικού κανόνα.
Αφανισμός 1 × €20.00
Όπλα Μαθημαζικής Καταστροφής 1 × €22.50
1984 1 × €13.00
Να σου πω μια Ιστορία 1 × €14.20
Οι Κορυφές Της Ζωής 1 × €18.00
Ο Πλατέρο κι εγώ 1 × €13.50
Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ! 1 × €20.00Υποσύνολο: €121.20
