Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Σχετικά προϊόντα
- Παγκόσμια Ιστορία
Ο φάρος του Στάλινγκραντ
Η κρυμμένη αλήθεια στην καρδιά της μεγαλύτερης μάχης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου€18.00Η νίκη της Σοβιετικής Ένωσης εναντίον των Γερμανών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε δυνατή χάρη σ’ έναν ασύλληπτο φόρο αίματος. Η Μάχη του Στάλινγκραντ, στις όχθες του ποταμού Βόλγα, ένα κορυφαίο γεγονός του πολέμου, αποτελεί ορόσημο των θυσιών που απαιτήθηκαν για τη νίκη, καθώς πάνω από δύο εκατομμύρια πολίτες και μαχητές σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν κατά τη διάρκεια των σκληρών μαχών από τον Σεπτέμβριο του 1942 έως τον Φεβρουάριο του 1943.
Μέσα σε αυτόν τον αγώνα ζωής και θανάτου, την προσοχή των Σοβιετικών πολεμικών ανταποκριτών τράβηξε η μάχη για ένα κτίριο στρατηγικής σημασίας στην καρδιά της πόλης, το «Κτίριο του Πάβλοφ», το οποίο είχε την κωδική ονομασία «Ο Φάρος». Η αντίσταση μιας μικρής ομάδας Ρώσων στρατιωτών από τη 13η Μεραρχία Τυφεκιοφόρων της Φρουράς ενάντια στους Γερμανούς της 6ης Στρατιάς, που είχε φτάσει μέχρι το κέντρο του Στάλινγκραντ, πήρε θρυλικές διαστάσεις. Μια αναφορά για τη μάχη σε μια τοπική εφημερίδα του Κόκκινου Στρατού σύντομα θα εμπλουτιζόταν και θα αναπαραγόταν στο ραδιόφωνο της Μόσχας και σε αμέτρητες εφημερίδες εθνικής κλίμακας. Μέχρι το τέλος του πολέμου, ο θρύλος θα διογκωνόταν ακόμη περισσότερο και θα ενέπνεε τους Ρώσους για να ξαναχτίσουν τις κατεστραμμένες πόλεις τους.
Αυτή η ιστορία, ένας πυλώνας του ευρύτερου θρύλου του Στάλινγκραντ, μπορεί πλέον να ειπωθεί με ακρίβεια. Ο Iain MacGregor ερεύνησε τόσο τα γερμανικά όσο και τα ρωσικά αρχεία για να ανακαλύψει άγνωστες ως τώρα μαρτυρίες στρατιωτών και από τις δύο πλευρές της σύγκρουσης. Η καθηλωτική του αφήγηση απαντά σε ερωτήματα όπως η ταυτότητα των πραγματικών ηρώων αυτής της επικής μάχης και η συμβολή της στο τελικό αποτέλεσμα της Μάχης του Στάλινγκραντ. Και φωτίζει, με κάθε σεβασμό στις ζωές που χάθηκαν, μια ακόμη πλευρά, αυτή της προπαγάνδας, που μπορεί να εντοπίζει, να προβάλλει ή ακόμη και να επινοεί τους ήρωες που χρειάζεται κάθε φορά. - Κοινωνιολογία - Ανθρωπολογία
Σχετικά με την κομμούνα του Παρισιού
€14.40Στο λυκόφως του περασμένου αιώνα, στις 18 Μαρτίου 1871, εγκαθιδρύθηκε η Κομμούνα του Παρισιού. Στις 28 Μαΐου του ίδιου χρόνου η Κομμούνα συντριβόταν και πνιγόταν στο αίμα. Όλο κι όλο είχε ζήσει εβδομήντα μέρες. Κι όμως, έμεινε στην παγκόσμια ιστορία σαν μεγάλος σταθμός της ανθρωπότητας. Όχι μονάχα γιατί αποτελούσε τη μεγάλη, αστραφτερή επίθεση των προλετάριων για την κατάκτηση του ουρανού, μα βασικά γιατί άνοιγε τον δρόμο, έκανε την αρχή, για την ποιοτικά καινούργια εξέλιξη της ανθρωπότητας. (ΝΙΚΟΣ ΨΥΡΟΥΚΗΣ)
Εκατόν πενήντα χρόνια μετά την Παρισινή Κομμούνα, τα κείμενα που περιλαμβάνονται στον ανά χείρας τόμο αποτυπώνουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η Κομμούνα τόσο από τους συγχρόνους της όσο και από τους κομμουνιστές πριν κατακτήσουν την εξουσία στη Ρωσία, αλλά και μετά, όταν η επανάσταση είχε γίνει πλέον καθεστώς. Η διαφορετική εστίαση κάθε εποχής αντανακλά τις διαφορετικές προτεραιότητες σε ζητήματα όπως αυτό του αποικιοκρατούμενου κόσμου και της στάσης του επαναστατημένου προλεταριάτου απέναντί του. Αυτό που φαίνεται να μην απασχολεί ιδιαίτερα τον Μαρξ, οι Σοβιετικοί ιστορικοί της μεταπολεμικής εποχής, όταν το ζήτημα της αποαποικιοποίησης ήταν επίκαιρο, το επισημαίνουν ως παράγοντα αποτυχίας του κινήματος της Κομμούνας, κάτι που κάνει και ο Νίκος Ψυρούκης, στο δικό του κείμενο, σε μια εποχή που ο πόλεμος του Βιετνάμ έληγε με την ήττα της αμερικανικής υπερδύναμης.
- Ιστορία
Ιστορία των επαναστάσεων – Πλήρης
€50.00Ένα έργο όπως η “Ιστορία των Επαναστάσεων” δεν μπορεί να θεωρηθή ότι απλώς ακολουθεί το συρμό που επικρατεί σήμερα να μιλούν πολλοί για επαναστάσεις. Στην πραγματικότητα όμως, χωρίς να θέλουμε να αρνηθούμε την προσφορά του σ’ αυτές, προσθέτουμε ότι το σύγχρονο αυτό φαινόμενο, το εξετάζουμε στην “Ιστορία” μας, κατά τρόπο, περισσότερο έμμεσο και διαλεκτικό παρά άμεσο και λογικό. Στα μελετήματα αυτά, εξετάζονται οι επαναστάσεις των τριών τελευταίων αιώνων, χωρίς να γίνεται διαρκής προσφυγή σε επαναστατικά κείμενα και στην επαναστατική ορολογία.
Γιατί τι είναι, σε τελική εξέταση, μια επανάσταση; Μια στιγμή αναφλέξεως και ανακοπής στην εξέλιξη μιας καθιερωμένης καταστάσεως. Η κατάσταση αυτή έχει διάφορες εκφράσεις, με βασική εκείνην της αντεπαναστάσεως. Και μια κατάσταση του είδους ημπορεί να οδηγήση, όχι απλώς σ’ ένα πραξικόπημα, μια αυλική συνωμοσία και σε μια στρατιωτική επανάσταση. Ημπορεί να οδηγήση και σε μια επανάσταση που να εκφράζη τις απόψεις και τις επιθυμίες χιλιάδων ανθρώπων.5 τόμοι – Πλήρης
– Εθνικισμοί και φασισμοί
– Επανάσταση και κουλτούρα
– Σοσιαλιστικές επαναστάσεις
– Σύγχρονες επαναστάσεις
– Αστικές επαναστάσειςΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή
- Ιστορία
Η αιώνια αυτοκρατορία
Η πολιτική κουλτούρα της αρχαίας Κίνας και η αυτοκρατορική της κληρονομιά€18.90Η Κινεζική Αυτοκρατορία ιδρύθηκε το 221 π.Χ. και διήρκεσε μέχρι το 1912, οπότε την αντικατέστησε η Δημοκρατία της Κίνας. Σε αυτά τα 2.132 έτη η Αυτοκρατορία κλονίστηκε από εμφύλιες διαμάχες και ξένες εισβολές, κατακτήθηκε από ξένα φύλα και γνώρισε ολέθριες εξεγέρσεις. Παρ’ όλα αυτά, τα θεμελιώδη θεσμικά, κοινωνικοπολιτικά και πολιτισμικά γνωρίσματά της παρέμειναν αναλλοίωτα. Στην Αιώνια Αυτοκρατορία διερευνώνται οι λόγοι για την απαράμιλλη πολιτική ανθεκτικότητα της Κίνας, δεδομένου ότι η Αυτοκρατορία κατάφερε να επιβιώσει και να αντεπεξέλθει τόσο σε εσωτερικές όσο και εξωτερικές προκλήσεις. Ένας από τους βασικούς παράγοντες που συνετέλεσαν στη μακραίωνη πορεία της ήταν ότι συνδύαζε αυστηρά ιδεολογικά θεμέλια με ευέλικτη εφαρμογή. Οι κύριοι πολιτικοί παράγοντες και οι γείτονες της Αυτοκρατορίας σέβονταν και υιοθετούσαν τις θεμελιώδεις αρχές της, όπως η ενότητα υπό έναν μονάρχη. Ωστόσο, οι λεπτομέρειες της ηγεσίας βρίσκονταν συνεχώς υπό διαπραγμάτευση. Καθώς η σύγχρονη Κίνα εισέρχεται σε μια νέα περίοδο διακυβέρνησης τον 21ο αιώνα, ο Πάινς εξετάζει πώς η αυτοκρατορική της κληρονομιά επηρεάζει την πορεία της.
Ο Γιούρι Πάινς (Yuri Pines· γενν. 1964, Κίεβο, Ουκρανία) διδάσκει κινεζική ιστορία και πολιτισμό στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ (από την έδρα του οποίου παραιτήθηκε τον Μάρτιο του 2024) και σε πανεπιστήμια της Κίνας. Η έρευνά του επικεντρώνεται στην πρώιμη κινεζική σκέψη, την παραδοσιακή κινεζική πολιτική κουλτούρα καθώς και την κινεζική ιστοριογραφία. Έχει εκδώσει τέσσερις μονογραφίες, ενώ έχει επιμεληθεί διάφορα βιβλία για την Κίνα στα αγγλικά, τα κινεζικά, τα εβραϊκά και τα γαλλικά. Το 2010 το βιβλίο του Envisioning Eternal Empire: Chinese Political Thought of the Warring States Era απέσπασε το βραβείο Polonsky για τη δημιουργικότητα και την πρωτοτυπία του στις ανθρωπιστικές επιστήμες.
