- ×
Κρητολογικά 1 × €21.00
Υποσύνολο: €21.00
Πίσω στην Αρχική
για σχολική χρήση
Ιστορία της Κρήτης
€25.00
Φωτογραφία εξωφύλλου: ΑΡΚΑΔΙ η πολιορκία της μονής απο τον τουρκικό στρατό.
Διαθεσιμότητα: Out Of Stock
Σχετικά προϊόντα
- Ελληνική πεζογραφία
Flora Mirabilis
€11.50Στ’ Ανώγεια, στους γάμους πηγαίνουν κανίσκι. Βάζουνε τα τρόφιμα σε μια σακούλα, τη σηκώνουνε στους ώμους και πάνε.
Παντρευόταν κάποιος που είχε γυρέψει τη Φράγκα, αλλ΄εκείνη ήταν δύσκολη και δεν ήθελε να παντρευτεί. Το κανίσκι έπρεπε να το πάει αυτή, που ήταν η πο μεγάλη, αλλά ήταν μαλωμένη με τον πατέρα της, είχε πεισμώσει και δεν ήθελε να πάει.
Λέει της Αλεξάντρας ο πατέρας της: “Πήγαινε να πεις της Φράγκας να σηκωθεί να πάρει το κανίσκι και να το πάει”. Της το λέει η Αλεξάντρα, αλλά εκείνη ήταν αμετάπειστη. “Πάρε το να το πας εσύ”, της λέει της Αλεξάντρας ο πατέρας της. Εκείνη ντύνεται, παίρνει το κανίσκι και το πάει. Όμως αισθανόταν άσχημα που το πήγαινει αυτή, η μικρότερη. - Ιστορία
Η “Οχυρά θέσις Κρήτης”
€15.00Χρονικό της γερμανικής κατοχής στα Χανιά απ’ τον Οκτώβρη του 1943 ως το Μάη του 1945 και της αγγλογερμανικής απ’ το Μάη ως τον Ιούλη του 1945.
Σήμερα ελάχιστοι στην Ελλάδα γνωρίζουν πως,όταν αποσύρθηκαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής το φθινόπωρο του 1944,σημαντική δυναμή τους με βαρύ οπλισό εγκλωβίστηκε στην κρήτη γιατί δεν πρόλαβε να αποχωρήσει, καθώς η ραγδαία προέλαση του Κόκκινου Στρατού στα Βαλκάνια απέκοψε τον μοναδικό δρόμο διαφυγής τους. Παρέμειναν, λοιπον σε ενα σε ενα κομμάτι του βορειου τμήματος των Χανίων -που το ονόμασν “Οχυρά θεσις Κρήτης” -στο οποίο η γερμανική κατοχή κράτησε 7 επιπλέον μήνες ενώ το υπόλοιπο τμήμα του νησιού ελευθερώθηκε. Το γεγονός αυτό δημιούργησε ιδιόμορφες καταστάσεις ενδιαφέρουσες οχι μόνο για τον ιστορικό αλλά και άνθρωπο που ενδιαφέρεται για τα κοινά και για την ιστορια του τόπου του.
- Ιστορία
Εξόριστοι στο «νησί του θανάτου». Μαρτυρίες, ντοκουμέντα και δημοσιεύματα για τις εκτοπίσεις αγωνιστών στη Γαύδο
€19.40Καταμεσής στο Λιβυκό πέλαγος με τ’ αφρισμένα πάντα νερά, άγρια, μανιασμένα, απύθμενα. Εκατόν εβδομήντα πέντε μίλια μακριά απ’ τον Πειραιά. Κοντά, πολύ κοντά στα παράλια της Αφρικής. Θαρρείς και σε λίγο θα ξεπροβάλει μπροστά σου, πέρα εκεί στην καμπύλη του ομιχλώδικου ορίζοντα, η Αλεξάνδρεια. Κάμποσες ώρες μακριά απ’ αυτή. Εκατόν σαράντα με σαρανταπέντε μίλια. Λίγα σπίτια. Μοιάζουν μ’ αχούρια. Άνθρωποι και ζώα κοιμούνται μαζί. Φτωχοί νησιώτες, άμαθοι και άβγαλτοι παραδομένοι στην ποικιλότροπη εκμετάλλευση. Λίγη βλάστηση, λίγες δεκάδες κάτοικοι. Απέναντι, βορεινά, τα κακοτράχαλα Σφακιά, η Κρήτη, κ’ ύστερα τίποτα. Το μάτι σου κουράζεται ν’ απλώνεται στην απέραντη θάλασσα.
Να, η Γαύδος! Μούρχονται στο νου τα άλλα νησιά της εξορίας. Όσα έχω ακούσει, κι όσα είδα, γεύτηκα ο ίδιος την πίκρα τους. Τα κυριότερα ας πάρουμε. Ανάφη, Φολέγανδρος, Άη Στράτης, Σίκινος, Νηός, Σίφνος, Αμοργός. Αδίσταχτα μπορώ να ειπώ, ούτε κατά φαντασία δεν μπορούν να συγκριθούν στη φρίκη με τούτο εδώ το ποντικόνησο.
Να, μια εικόνα της φρίκης. Ο άγριος χαμός, ο θάνατος του Καραντεμίρη. Πως πέθανε; Μήτε και μείς καλά-καλά το καταλάβαμε, δεν πιστέψαμε, ήταν τόσο γερός. Ο πιο γερός απ’ όλους. Αγρότης απ’ την Αγιάσο της Μυτιλήνης. Κι όμως. Εκεί κάτω πας γερός, βράχος στο σώμα σαν τον Καραντεμίρη και φεύγεις τσακισμένος, καμπουριασμένος απ’ τους ελώδεις. Δεν έχεις γλυτωμό εκεί κάτω. Αλλού ναι, εκεί κάτω όχι.
