€15.30
Το ανά χείρας βιβλίο ενέχει σημαντική πρωτοτυπία, καθώς για πρώτη φορά στη βιβλιογραφία επιχειρείται η ανασύνθεση της αποικιοκρατικής πολιτικής της Βενετίας στον ελλαδικό χώρο και της επίδρασής της στην ελληνική κοινωνία, στους θεσμούς, στον πολιτισμό, στην εκπαίδευση, στην άμυνα και την οικονομία.
Η ολιστική αυτή προσέγγιση της Βενετοκρατίας είναι απαραίτητη για την καλύτερη κατανόηση μιας αγνοημένης περιόδου της ιστορίας του τόπου μας, που διήρκεσε τέσσερις αιώνες (1386-1797), δηλαδή περισσότερο από την Τουρκοκρατία, και επεκτάθηκε κατά εποχές όχι μόνο στα Επτάνησα αλλά εν μέρει και σε άλλα εδάφη του ελλαδικού χώρου.
«…Υπάρχει κάτι που το θεωρώ βασικό και στον παρόντα καιρό. Δεν πρέπει να μικροποιούμε τους ανθρώπους που έζησαν στο παρελθόν και που δημιούργησαν το δικό
μας παρόν (με ό,τι καλό ή κακό). Συχνά η μικροποίηση του χθες δεν γίνεται από αντικειμενικότητα αλλά σκοπιμότητά· κρύβει τη δική μας μικρότητα. Κάποιοι, όταν δεν μπορούν να φθάσουν ψηλά, προσπαθούν να κατεβάσουν τούς υψηλούς του χθες στα χαμηλά. Αυτό γίνεται σήμερα, εν ονόματι της «νέας διδακτικής» η εν ονόματι κάποιας νεφελώδους «αποδομητικής ιστορίας», με την οποία προσπαθούν να εξαλείψουν ό,τι μπορεί να λέγεται «έθνος» και «εθνικό», και πρώτα απ᾽ όλα την εθνική ιστορία και εθνική λογοτεχνία, που εμπνέουν το εθνικό φρόνημα και την εθνική πολιτική της ανεξαρτησίας. Έτσι σπιλώνονται συστηματικά οι άνθρωποι πού δημιούργησαν το 1821».
Δεν έχω την αξίωση να πω κάτι καινούργιο για την Ελληνική Επανάσταση – τα περισσότερα έχουν ειπωθεί και θα ειπωθούν από άλλους, ασύγκριτα αρμοδιότερους. Αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να στοχαστώ, λιγότερο με τις μετρημένες ιστορικές μου γνώσεις και πιο πολύ με την παράδοξη γνώση την οποία χαρίζει η λογοτεχνία, τι είναι αυτό το θαύμα μέσα στο οποίο φωλιάζει εξαρχής το σπέρμα της τραγωδίας: αίφνης η πιο αρχαία χώρα της Ευρώπης, που τη νόμιζαν νεκρή, ανασταίνεται από τις στάχτες της. Κι ωστόσο, το θαύμα δεν θα πάψει να υπονομεύεται, να ματαιώνεται –αλλά και να ξαναγεννιέται– πάλι και πάλι στα διακόσια χρόνια τού ελεύθερου νεοελληνικού βίου. Τι σημαίνει για εμάς, τούς σημερινούς Έλληνες, τούτη η ριζική τομή στην τρισχιλιόχρονη πορεία αυτής της χώρας; Τι αντιπροσωπεύει για τη διαχρονική Ελλάδα μια τόσο συνταρακτική ρήξη στον αρχέγονο τρόπο του κοινού μας βίου; Πόσο βαθιά αυτή μάς μεταμόρφωσε μέσα σε δύο αιώνες; Τι κερδίσαμε και τι χάσαμε από τη στιγμή που ενταχθήκαμε κατ’ ανάγκην στη χορεία των εθνών της νεωτερικής Ευρώπης; Άραγε οι εντυπωσιακές πρόοδοι πού πετύχαμε από τότε, μέσ’ από μύριες δοκιμασίες, διαψεύσεις, αντιφάσεις και καταστροφές, δικαιώνουν την ύπαρξή μας στον σημερινό κόσμο; Και τι μπορεί να μάθει τούτη η ιστορία στην Ευρώπη για τον ίδιο της τον εαυτό;
Γεγονότα μιας Ιστορίας δύο αιώνων: Τα περισσότερα δεν τα γνωρίζουμε, ορισμένα τα μάθαμε σε περίληψη. Στα σχολεία μας δεν ακούσαμε σχεδόν τίποτε για πτωχεύσεις και κρίσεις πέρα απ’ όσα έλεγαν οι γονείς και οι παππούδες μας. Οι περισσότεροι από τους πολέμους ήταν ένδοξοι – ακόμη και αν τους χάσαμε. Οι άλλοι ήταν άδικοι και άνισοι εις βάρος μας – γι’ αυτό τους χάσαμε. Τον πρώτο από τους εμφυλίους τον ξεχάσαμε μέσα στον ενθουσιασμό για τα κατορθώματα των ηρώων του 1821. Τον δεύτερο τον στριμώξαμε σε ένα και μόνο γεγονός, την δολοφονία του Καποδίστρια. Ελάχιστα μάθαμε για τους αλληλοσκοτωμούς που εκείνος θέλησε να σταματήσει με τίμημα την δική του ζωή. Τον τρίτο εμφύλιο τον βαφτίσαμε “Διχασμό” κι ας χώρισε την Ελλάδα σε δύο κράτη κι ας αναθεμάτισε η Εκκλησία τον πρωθυπουργό της χώρας σε συλλαλητήριο κι ας είχε μετά η χώρα μερικές χιλιάδες νεκρούς σε συλλαλητήρια -και σε πογκρόμ- στις γειτονιές της Αθήνας. Τον τέταρτο εμφύλιο οι νικητές τον ονόμασαν “συμμοριτοπόλεμο” και οι ηττημένοι τον έκαναν σημαία εκδίκησης. Αν οι έλληνες πολίτες γνώριζαν τα σφάλματα που έφεραν τις έξι πρώτες πτωχεύσεις μας, θα είχαμε αποφύγει την έβδομη. Αν οι ηγέτες μας γνώριζαν πώς φθάσαμε στους τρεις πρώτους εμφυλίους πολέμους της Ιστορίας μας, θα είχαν αποκηρύξει την εμφυλιοπολεμική δημαγωγία.
Το έτος 2021 είναι η επέτειος των 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως. Εκτός από τη μέριμνα της πολιτείας για να προσλάβει η επέτειος τη λαμπρότητα που της ταιριάζει, οφείλει και ο λαός να είναι πλήρως κατατοπισμένος σχετικά με το πολύπλευρο και πολύπτυχο έπος του ’21. Ο καλύτερος εορτασμός ενός μεγάλου γεγονότος είναι η ακριβής γνώση του γεγονότος. Ο Σαράντος Ι. Καργάκος, πιστός στην αρχή του Λεοπόλδου φον Ράνκε (1795 – 1886), μόχθησε να καταγράψει ό,τι στην πραγματικότητα έγινε («Wie es eigentlich gewesen ist»). Απέφυγε αυτό που είναι τώρα του συρμού: την κατασκευή γεγονότων κατά το δοκούν. Ο δαιμόνιος Ταλλεϋράνδος είχε πει: «Τίποτε δεν φτιάχνεται τόσο εύκολα όσο τα γεγονότα». Ναι, αλλά τίποτε δεν γράφεται τόσο δύσκολα, όταν σέβεσαι τα γεγονότα. Και αυτό ο ελληνικός λαός άρχισε να το εκτιμά. Τούτο είναι η καλύτερη ανταμοιβή για μας.
Τα πολλά πρόσωπα του Ροδόλφου Μπάτη 1 × €10.80
ΕΝΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ 1 × €15.00
Η εξέγερση των μαζών 1 × €12.00
Λουίζα 1 × €12.40
Ποιήματα και πεζά 1 × €15.80
ΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΗ Β' 1 × €8.60
Τα χρόνια 1 × €13.00Υποσύνολο: €87.60
