€4.50
Ρώσικα εικονογραφημένα παραμύθια από το μοναδικό χέρι του Ιβάν Γιάκοβλεβιτς Μπιλίμπιν (1876 – 1942), ο οποίος έχει δημιουργήσει δική του χαρακτηριστική τεχνοτροπία στην εικονογράφηση βιβλίων, που βασίζεται στο λεπτότατο στυλιζάρισμα των στοιχείων της λαϊκής και της μεσαιωνικής ρωσικής τέχνης (χρωμολιθογραφία, κέντημα, ξυλογραφία, μικρογραφία κλπ.).
Διαθεσιμότητα: 2 σε απόθεμα
Οι Δαιμονισμένοι δημοσιεύτηκαν το 1871 και ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων σε λογοτεχνικούς και πολιτικούς κύκλους της Ρωσίας. Η πολύπλοκη ιστορία διαδραματίζεται σε μια μικρή πόλη της Ρωσίας όπου υπάρχουν άνθρωποι κάθε κοινωνικής τάξης και όπου μια μικρή επαναστατική ομάδα μηδενιστών, «τρομοκρατική» με τους σημερινούς όρους, σχεδιάζουν να θέσουν σε εφαρμογή το αιματηρό σχέδιό τους. Τα γεγονότα στηρίζονται σε αληθινά περιστατικά της εποχής που συντάραξαν τον συγγραφέα. Ο Ντοστογιέφσκι, που είχε υπάρξει κι αυτός μέλος μιας επαναστατικής ομάδας, είχε επιστρέψει από την εξορία του στην Σιβηρία και –μετανιωμένος- είχε αρχίσει να κάνει την στροφή του στον πανσλαβισμό με τον τρόπο που εκείνος είχε συλλάβει καθώς και στην αναζήτηση του Θεού. Δεν του ήταν εύκολο να γράψει αυτό το έργο, στην πραγματικότητα βούτηξε βαθιά στα άδυτα της ψυχής του και κατάφερε να γράψει έναν λίβελο ενάντια στους μηδενιστές και το κίνημά τους. Κανένας «επαναστάτης» αλλά και διανοούμενος της εποχής του δεν ξέφυγε από τον σαρκασμό και την οργισμένη πένα του συγγραφέα. Ο ίδιος πίστευε ότι έγραφε ένα ιστορικό δοκίμιο, τόσο πιστά παρέμεινε στο πνεύμα της εποχής. Πίστευε επίσης ότι με ένα τέτοιο βιβλίο θα ανάγκαζε τον ρωσικό λαό να δει τις συνέπειες της αποκοπής του από τις οικείες και προγονικές ρίζες της ρωσικής ζωής. Βασικά πρόσωπα της ιστορίας ο μηδενιστής Πιότρ Βερχοβένσκι και η δαιμονική φιγούρα του Νικολάι Σταβρόγκιν. Τριγύρω τους ένα πλήθος ιδεολόγοι, εγκληματίες, επαναστάτες, η κοινωνία της μικρής πόλης, ένας θίασος των οποίων οι οι χαρακτήρες ξεπερνάνε τους πενήντα. Πρόκειται για ένα συνταρακτικό έργο που αγγίζει την τραγικότητα των αρχαίας ελληνικής τραγωδίας και την δραματικότητα των έργων του Σέξπηρ.
Μαλακό Εξώφυλλο
“Πάνω από τον Δνείπερο, την αμαρτωλή, αιμόφυρτη και χιονισμένη γη, ανέβαινε προς τα σκοτεινά ύψη ο σταυρός του μεσονυκτίου του Αγίου Βλαντιμίρ. Από μακριά φαινόταν σα να είχε σβήσει η οριζόντια γραμμή του, σα να είχε γίνει ένα με την κάθετη, κι ο σταυρός έμοιαζε τώρα με ξίφος, ένα ξίφος αιχμηρό κι απειλητικό. Αλλά δεν ήταν τρομερό ξίφος. Όλα θα περάσουν. Οι πόνοι, τα βάσανα, το αίμα, η πείνα, η πανούκλα. Το ξίφος θα χαθεί και θα μείνουν μόνο τ’ άστρα, όταν πάνω στη γη δεν θα έχει μείνει ούτε ίχνος από τα κορμιά μας και τις προσπάθειές μας. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μην το ξέρει αυτό. Τότε, γιατί δεν θέλουμε να στρέψουμε τα βλέμματά μας στ’ αστέρια;”
Κίεβο, Δεκέμβρης του 1918. Η Ουκρανία βρίσκεται βυθισμένη σε έναν χαοτικό εμφύλιο πόλεμο τον οποίο πυροδότησε η Ρωσική Επανάσταση του 1917. Η παλιά ρωσική οικογένεια των Τουρμπίν -ή μάλλον ό, τι απέμεινε από αυτήν, μια και ο πατέρας και η μητέρα έφυγαν από τη ζωή-, ο Αλέξης, η Ελένα και ο Νικόλκα, και οι φίλοι τους, κομμάτι μιας προεπαναστατικής Ρωσίας που αποσυντίθεται, αισθάνονται να ανατρέπονται οι βεβαιότητές τους, να διαλύεται ο κόσμος τους, προσπαθώντας οι ίδιοι να μην παρασυρθούν από τη διαλυτική αυτή δύναμη. Αυτή την υπαρξιακή κρίση αποτυπώνει αριστουργηματικά ο Μπουλγκάκοφ, την προσπάθεια του ανθρώπου που παρασύρεται από το ρεύμα της ιστορίας προσπαθώντας να διατηρήσει την ανθρωπιά του μέσα στη βαρβαρότητα που τον περιβάλλει. Και πέρα από την οικογένεια των Τουρμπίν, μεγάλος πρωταγωνιστής του κλασικού αυτού έργου είναι η Πόλη -ο Μπουλγκάκοφ δεν την αποκαλεί ποτέ Κίεβο-, η οποία με τη Λευκή Φρουρά εντάχθηκε στη χορεία των πόλεων που έχουν αναθεμελιωθεί λογοτεχνικά μέσα από την πέννα ενός μεγάλου συγγραφέα.
Το “Μια γλυκιά γυναίκα” δεν είναι μήτε διήγημα μήτε σημειώσεις. Φανταστείτε ένα σύζυγο που η γυναίκα του αυτοκτόνησε και είναι τώρα ξαπλωμένη στο τραπέζι. Μόλις πριν από λίγες ώρες είχε πέσει απ’ το παράθυρο. Ο σύζυγος τα ‘χει χαμένα και δεν πρόφτασε ακόμα να τακτοποιήσει τις σκέψεις του. Περπατάει στα δωμάτια και πασχίζει να καταλάβει αυτό που έγινε, “να συγκεντρώσει τις σκέψεις του”.
Επιπλέον, πρόκειται για έναν αρτηριοσκληρωμένο υποχόνδριο τύπο, από εκείνους που μονολογούν και κουβεντιάζουν με τον εαυτό τους. Έτσι, λοιπόν, κουβεντιάζοντας με τον εαυτό του, διηγείται πώς γίνανε τα πράματα, τα εξηγεί για να τα καταλάβει ο ίδιος. Παρ’ όλη τη φαινομενική συνέπεια των όσων λέει, βρίσκεται να αντιφάσκει με τον εαυτό του αρκετές φορές και στη λογική και τα συναισθήματα. Απ’ τη μια μεριά δικαιολογείται κι απ’ την άλλη κατηγορεί τον εαυτό του και αρχίζει άλλες, εκτός θέματος εξηγήσεις. Σε όλ’ αυτά βλέπει κανείς τούτη τη σκληρότητα της σκέψης και της καρδιάς, όσο και μια βαθιά τρυφεράδα. Λίγο λίγο τα καταφέρνει πραγματικά να εξηγήσει στον εαυτό του τα πράγματα και συγκεντρώνει τις σκέψεις του. Μια σειρά από αναμνήσεις τον φέρνει τελικά αναπότρεπτα στην αλήθεια: η αλήθεια ανυψώνει ακατανίκητα το μυαλό και την καρδιά του.
Ρώσικα εικονογραφημένα παραμύθια από το μοναδικό χέρι του Ιβάν Γιάκοβλεβιτς Μπιλίμπιν (1876 – 1942), ο οποίος έχει δημιουργήσει δική του χαρακτηριστική τεχνοτροπία στην εικονογράφηση βιβλίων, που βασίζεται στο λεπτότατο στυλιζάρισμα των στοιχείων της λαϊκής και της μεσαιωνικής ρωσικής τέχνης (χρωμολιθογραφία, κέντημα, ξυλογραφία, μικρογραφία κλπ.).
Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ! 1 × €20.00
Το όνομά μου είναι Λούσυ Μπάρτον 1 × €13.50
Στη φωλιά του ιππόκαμπου 1 × €15.00
ΤΙ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ; 1 × €13.50
Ποιήματα και πεζά 1 × €15.80
Το οχυρό 1 × €13.50
Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο 1 × €12.60Υποσύνολο: €103.90
