Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
Η νέα εποχή της καταστροφής
€24.00
Ο κόσμος εισέρχεται σε μια νέα Εποχή της Καταστροφής. Η εξαίρεση γίνεται κανόνας. Η προηγούμενη κρίση τέτοιων διαστάσεων, ανάμεσα στο 1914 και το 1945, σημαδεύτηκε από δυο παγκόσμιους πολέμους, τη Μεγάλη Ύφεση και το Ολοκαύτωμα. Τώρα, η ανθρωπότητα έρχεται αντιμέτωπη με νέες υπαρξιακές απειλές: την πανδημία Covid-19, τις ανεξέλεγκτες πυρκαγιές και τα άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα – τα οποία προκαλεί η επιταχυνόμενη κλιματική αλλαγή – και τον κίνδυνο ενός πυρηνικού πολέμου μετά τον πόλεμο «δι’ αντιπροσώπων» ΝΑΤΟ-Ρωσίας στην Ουκρανία. Από τον Οκτώβρη του 2023 παρακολουθούμε το Ισραήλ να εξαπολύει μια γενοκτονική επίθεση εναντίον του λαού της Παλαιστίνης.
Όλα αυτά, υπογραμμίζει ο Alex Calinicos, έχουν κοινή αιτία μια πολυδιάστατη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος το οποίο φτάνει στα όριά του, ωθώντας σε μια κοινωνική κατάρρευση. Πλευρές αυτής της δυναμικής της πορείας προς την καταστροφή είναι η αυξανόμενη καταστροφή της φύσης και η υποβάθμιση της εργασίας, μια παγκόσμια οικονομία σε στασιμότητα από την περίοδο της χρηματοπιστωτικής κρίσης και οι εντεινόμενοι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία. Μέχρι στιγμής, η ακροδεξιά φαίνεται να επωφελείται πολιτικά. Όμως, η νέα Εποχή της Καταστροφής είναι, επίσης, μια εποχή επανάστασης, όπως δείχνουν κινήματα σαν το Black Lives Matter, το #MeToo και οι εξεγέρσεις σε όλον τον κόσμο. Τα πολλαπλά τεκτονικά ρήγματα στο σύστημα θα πυροδοτήσουν και άλλα μαζικά κινήματα τα οποία μπορούν να αμφισβητήσουν όλες τις μορφές καταπίεσης και να οδηγήσουν σε ένα δίκαιο και βιώσιμο κόσμο.
Ο μαρξισμός παραμένει απαραίτητος αν θέλουμε να κατανοήσουμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Αλλά ο μαρξισμός είναι κάτι περισσότερο από μια κριτική κοινωνική θεωρία. Είναι ένα πρόταγμα ανθρώπινης χειραφέτησης. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της επανασιατικής σοσιαλιστικής οργάνωσης ως τον κρίκο που συνδέει τη θεωρία με την πράξη.
Σχετικά προϊόντα
- Δοκίμιο
Η ιδέα της Ευρώπης
€10.00Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη: το φάντασμα της ιστορικής παρακμής. Κυριαρχεί ο φόβος ότι η ώρα της Ευρώπης πέρασε, ότι τα αθάνατα επιτεύγματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού δεν μπορούν πια να επαναληφθούν κι ότι πρέπει να συμφιλιωθούμε με τη σκέψη πως σε παγκόσμιο επίπεδο η Ευρώπη θα έχει εφεξής ρόλο δευτεραγωνιστικό, ή και κομπάρσου.
Στη διάλεξη αυτή, ένα απ’ τα τελευταία κείμενα που δημοσίευσε πριν το θάνατό του, ο Τζωρτζ Στάινερ επιχειρεί να «γειώσει» τη συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης ― να τη μεταφέρει από τους αιθέρες των μεγάλων ιδεών στο έδαφος της βιωμένης πραγματικότητας.
Τι ορίζει την Ευρώπη; ρωτά ο Στάινερ. Και απαντά: το καφενείο, αυτή η νέα αρχαία αγορά που χωρά τον διανοούμενο και τον πολιτικό μαζί με τον εργάτη και τον άστεγο· το εξημερωμένο και αχόρταγα περπατημένο τοπίο· η διαρκής παρουσία του παρελθόντος στους δημόσιους χώρους ―στους δρόμους, στις πλατείες, στις γέφυρες― και η συνακόλουθη, συχνά ασφυκτική, κυριαρχία της μνήμης· η ριζικά αντιφατική και γι’ αυτό ανεξάντλητα γόνιμη πρωτοκαθεδρία δύο πνευματικών παραδόσεων, της ελληνικής και της εβραϊκής· τέλος, η ιστορικά μοναδική αίσθηση του πεπερασμένου των ανθρώπινων επιδιώξεων και η αναγνώριση της καταστατικής τραγικότητας της ανθρώπινης συνθήκης.
Αρκούν αυτά, αναρωτιέται ο Στάινερ, για να παραμείνει η Ευρώπη μια ιδέα που διεγείρει την ψυχή και τη φαντασία; Ή μήπως είναι καταδικασμένη «να κατοικήσει στο μεγάλο μουσείο περασμένων ονείρων που ονομάζουμε ιστορία.
- Πολιτική
Ο Ιμπεριαλισμός, Ανώτατο Στάδιο του Καπιταλισμού
(εκλαϊκευτική μελέτη)€9.00Με το έργο αυτό, που γράφτηκε στους πρώτους έξι μήνες του 1916, ο Β.Ι.Λένιν αποκάλυψε την οικονομική και πολιτική ουσία του ιμπεριαλισμού, του νέου σταδίου ανάπτυξης στο οποίο μπήκε ο καπιταλισμός στις αρχές του 20ού αιώνα. Ο Λένιν συνοψίζει σημαντικά συμπεράσματα από την ανάπτυξη του καπιταλισμού στα πενήντα σχεδόν χρόνια που είχαν μεσολαβήσει από την έκδοση του πρώτου τόμου του Κεφαλαίου του Μαρξ.
Το βιβλίο αποτελείται από 10 κεφάλαια όπου στα πρώτα 6 δίνεται μια επιστημονική ανάλυση της οικονομικής ουσίας του ιμπεριαλισμού και στα υπόλοιπα 4 δίνεται μια γενική εικόνα του ιμπεριαλισμού. Ο Λένιν αντιπαρατίθεται με τις απόψεις διαφόρων οπορτουνιστών –και πρώτα απ’ όλων του Κάουτσκι– που αντιμετώπιζαν τον ιμπεριαλισμό σαν πολιτική της άρχουσας τάξης και όχι σαν βαθμίδα ανάπτυξης του καπιταλισμού που συνδέεται με την κυριαρχία του μονοπωλίου στην καπιταλιστική παραγωγή, τη σύμφυση του βιομηχανικού και τραπεζικού κεφαλαίου, την εξαγωγή των κεφαλαίων και του οικονομικού χαρακτήρα των ιμπεριαλιστικών πολέμων (μοίρασμα και ξαναμοίρασα των αγορών). Η ωρίμανση των καπιταλιστικών κοινωνιών στο ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξής τους, συνεπάγεται την ωρίμανση των υλικών προϋποθέσεων για το σοσιαλισμό, ανοίγει μια μακρόχρονη περίοδος της ιστορίας που χαρακτηρίζεται ως εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό.
