€14.00
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί μια εισαγωγή στην ιστορία του κεντρικού θεσμικού οργάνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που λειτούργησε, όπως παρατηρεί ο Νικηφόρος Διαμαντούρος στον πρόλογό του, ως κύριος μοχλός για την προώθηση του οράματος των ιδρυτών της Ενωμένης Ευρώπης. Πρόκειται για την ιστορία ενός μοναδικού στην ιστορία θεσμού, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που υιοθέτησε ως ουσιώδη τρόπο λειτουργίας του τη συναίνεση, τον συμβιβασμό και την εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών του, τα οποία δεν ήταν άλλα από τα ευρωπαϊκά κράτη που μόλις είχαν βγει από τον πιο αιματηρό πόλεμο της Ιστορίας, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Γραμμένο από έναν άνθρωπο που γνώρισε και υπηρέτησε τους ευρωπαϊκούς θεσμικούς οργανισμούς εκ των έσω, το βιβλίο δεν αποτελεί μια γραμμική αφήγηση της ιστορίας τους αλλά έναν στοχασμό γύρω από τη φύση τους, την ιστορικότητά τους, την ιδεολογία τους και την πρωτοτυπία τους – κυρίως μάλιστα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που έως και σήμερα έχει τον κύριο λόγο για την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Ο αναγνώστης θα γνωρίσει την ατμόσφαιρα που κυριαρχούσε στις εργασίες της θεσμικής οικοδόμησης της Ευρώπης, με τις δυσκολίες και τις παλινδρομήσεις που εμφανίζονταν κατά καιρούς και που εξακολουθούν, άλλωστε, να υπάρχουν.
Τα σημεία των κακών μας καιρών
Διακηρύσσεται πως δεν υπάρχει συνέχεια ανάμεσα στους αρχαίους και στους σύγχρονους Έλληνες, ούτε καν με αυτούς της αυτοκρατορίας της ΚΠόλεως. Έτσι με ποικίλους επιστημονικοφανείς τρόπους αναβιώνει η θεωρία του Φαλλμεράυερ.
Ήταν ομολογουμένως δύσκολο να υπάρχει συνεχής και σταθερή παρουσία Ελλήνων υπό συνθήκες υποταγής και δουλείας. Όμως ο ελληνικός κόσμος είναι μία συνεχής και δυναμική παρουσία και συχνά υπερτερεί έναντι του «άγριου νικητή» (ferum victorem), όπως λέγει ο Οράτιος. Το ελληνικό στοιχείο κατόρθωσε να υπερνικήσει και τις ακραίες χριστιανικές αντιδράσεις και να δώσει στη χριστιανικότητα οικουμενική διαπερατότητα.
Το να επιβάλλεις από τα μέσα τον πνευματικό και γλωσσικό πολιτισμό σου σ αυτόν που επίσημα κυριαρχεί είναι η αψευδέστερη μαρτυρία της ελληνικής συνέχειας. Επίσης διατείνονται ότι χάθηκε κάθε ίχνος ελληνικότητας μέσα στη θάλασσα των πληθυσμιακών στοιχείων που ως επιδρομείς κατέκλυσαν τον ελληνικό χώρο. Η παρουσία τέτοιων και άλλων λαών στον ελλαδικό χώρο είναι αναμφισβήτητη. Αυτό όμως που διέφυγε από τον Φαλλμεράυερ και τους τωρινούς συνεχιστές του είναι τούτο το πολύ σημαντικό: κανείς τέτοιος λαός δεν έγινε εξουσία. Απεναντίας, με την πάροδο του χρόνου ο ελληνικός κόσμος αφομοίωσε τα ξενικά στοιχεία.
Tι κοινό έχουν µια γυναίκα που επιχειρεί να πηδήξει από το µπαλκόνι ξενοδοχείου της οδού Σταδίου αγκαλιά µε την κόρη της, ένας άνδρας αγνώστων στοιχείων που βρίσκεται αναίσθητος στην Πλατεία Συντάγµατος, µια νεαρή που µεταµφιέζεται σε άνδρα και περιπλανιέται νύχτα σε κακόφηµες συνοικίες του Πειραιά, ένας µουσικός που εξορίζεται σε νησί του Αιγαίου, µια Γερµανοεβραία παιδαγωγός που δίνει τέλος στη ζωή της στην Αθήνα, ένας εύπορος οµογενής που αναγκάζεται να εγκαταλείψει την Αίγυπτο; Πρόκειται για πρόσωπα που η ζωή τους σηµαδεύτηκε από τα ναρκωτικά στις αρχές του 20ού αιώνα, σε µια µεταιχµιακή εποχή, όταν ουσίες µέχρι πρότινος νόµιµες απαγορεύτηκαν.
Το Επί της ουσίας αφηγείται πώς η χρήση και η εµπορία ναρκωτικών έγιναν ποινικό αδίκηµα και συνάµα αναδείχτηκαν σε κοινωνικό πρόβληµα, σε µια διαδικασία που συµπαρέσυρε ατοµικά πεπρωµένα και διαµόρφωσε δηµόσιες πολιτικές. Με βάση νοµοθετικές διατάξεις, αστυνοµικά αρχεία, διπλωµατικά έγγραφα, εγκληµατολογικές, ιατρικές και ψυχιατρικές πηγές, αρθρογραφία στον Τύπο, λογοτεχνικά κείµενα και άλλες µορφές καλλιτεχνικής έκφρασης, όπως το ρεµπέτικο, το βιβλίο εξετάζει τις µορφές και την έκταση που πήρε η χρήση ναρκωτικών στην Ελλάδα. Μελετά τον ρόλο που διαδραµάτισαν αφενός το θεσµικό πλαίσιο και αφετέρου οι κοινωνικές αναπαραστάσεις για τα ναρκωτικά. Διερευνά σε ποιον βαθµό οι εξελίξεις αυτές συνδέονταν µε διεθνείς τάσεις και ποιες ήταν οι ιδιαιτερότητες της ελληνικής περίπτωσης.
Όµως το βιβλίο δεν είναι µονάχα η ιστορία της εµφάνισης ενός νέου κοινωνικού φαινοµένου. Αναλύει συγχρόνως ευρύτερες ανησυχίες της ελληνικής κοινωνίας που εκφράστηκαν µέσα από τους λόγους περί «τοξικοµανίας» και εξηγούν γιατί η χρήση ψυχοδραστικών ουσιών τροφοδότησε εντέλει έναν «ηθικό πανικό» δυσανάλογο µε τις διαστάσεις του φαινοµένου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η «Ιστορία των ναρκωτικών στην Ελλάδα» φιλοδοξεί να συµβάλει στον νηφάλιο δηµόσιο διάλογο περί εξαρτησιογόνων ουσιών, σε µια περίοδο όπου οι βεβαιότητες και οι πολιτικές για τα ναρκωτικά τίθενται σε ριζική επαναδιαπραγµάτευση.
Πώς ερμήνευε ο άνθρωπος στο απώτατο παρελθόν θανατηφόρες λοιμικές ασθένειες, όπως η λέπρα, ο τύφος και η χολέρα, και με ποια μέσα τις αντιμετώπιζε; Πόσο παλαιά είναι η κοινή αντίληψη για την (αυτο)θυσία του εξιλαστήριου θύματος; Ποια είναι η σχέση της προσφάτως βιωμένης πανδημίας με την πανάρχαια αντίληψη για τον αποδιοπομπαίο τράγο, τον αρχαϊκό ελληνικό αποικισμό και τον θεό Απόλλωνα;
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα σημαντικότερα ερωτήματα που τίθενται στο ανά χείρας πόνημα. Οι ανθρώπινες κοινωνίες ήδη από τα προϊστορικά χρόνια, αδυνατώντας να αντιληφθούν τα πραγματικά αίτια για τα οποία ενέσκηπτε λιμός ή και λοιμός, απέδιδαν την εμφάνιση τέτοιων συμφορών σε επέμβαση θεϊκών δυνάμεων, οι οποίες τις έστελναν στους ανθρώπους ως τιμωρία και ως μέσο σωφρονισμού για την παραβατική τους συμπεριφορά. Με στόχο τον εξευμενισμό του θεού, την ίαση και την επιστροφή στην ομαλότητα επιστρατεύονταν κατάλληλα τελετουργικά και ειδικές προσευχές, που συνέτασσαν και εκτελούσαν μάντεις-θεραπευτές οι οποίοι, λόγω της εξειδικευμένης τους κατάρτισης, ήταν σε θέση να ερμηνεύουν τα κακώς κείμενα και να δίνουν τις προσήκουσες λύσεις.
Στο βιβλίο αυτό, μέσα από την σύγκριση των πρωιμότερων αρχαίων ελληνικών πηγών με διάφορα εξειδικευμένα τελετουργικά κείμενα Χετταίων, Λουβίων, Χουρριτών, κ.ά. ιατρομάντεων της τρίτης και δεύτερης χιλιετίας π.Χ., που προέρχονται από βιβλιοθήκες αρχαίων ανατολικών βασιλείων, ιχνηλατείται η πορεία της αντίληψης για την αποπομπή του τελετουργικού φαρμάκου (του αποδιοπομπαίου τράγου) στις αρχαίες κοινωνίες. Μέρος της πολύτιμης αυτής και μακραίωνης γνώσης των λαών της αρχαίας Εγγύς Ανατολής φαίνεται πως πέρασε απρόσκοπτα στον κόσμο του Αιγαίου και την ηπειρωτικής Ελλάδας περί τις αρχές της πρώτης χιλιετίας π.Χ. Κατά το μεγάλο ταξίδι των μύθων στον αρχαίο ελληνικό κόσμο και την Εγγύς Ανατολή, η μορφή του ισχυρού επήλυδος θεού Απόλλωνος αναδείχθηκε, και μάλιστα με την καίρια συμβολή του ίδιου του Ομήρου, σε θεό θεραπευτή λοιμικών ασθενειών και προστάτη του ελληνικού αποικισμού, μπολιάζοντας καθοριστικά τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό
Los buenos antifascistas 1 × €16.20
Το οχυρό 1 × €13.50
Αφέντες και Δούλοι 1 × €20.00
Ο Θησέας και ο Μινώταυρος, ο Μίνωας, η Πασιφάη, η Αριάδνη και ο Αιγέας 1 × €7.70
Λάουρα 1 × €7.00
Φυγή στο σκοτάδι 1 × €9.50
Ιστορίες της Αυλής Ιστοριογραφία, θεσμοί και κοινωνία στη Γαλλία του 17ου αιώνα 1 × €11.70Υποσύνολο: €85.60
