€16.22
Ο γάτος που ήταν μαύρος και πελώριος και χοντρός, λιαζόταν στο μπαλκόνι, ρονρονίζοντας, και σκεφτόταν τι ωραία που την περνούσε εκεί, ξαπλωμένος ανάσκελα, με τις ζεστές ακτίνες πάνω στην κοιλιά, τα τέσσερα πόδια μαζεμένα και την ουρά απλωμένη. Τη στιγμή ακριβώς που έστριβε τεμπέλικα το κορμί για να λιάσει και τη ράχη του, άκουσε το βόμβο κάποιου πετούμενου που δεν μπόρεσε να καταλάβει τι ήταν, και που ζύγωνε με μεγάλη ταχύτητα. Τινάχτηκε πάνω, στήθηκε γερά στα τέσσερα ποδάρια του, κι ίσα που πρόλαβε να χωθεί σε μια γωνία, αποφεύγοντας το γλάρο που έπεσε στο μπαλκόνι του.
Πιο βρόμικο πουλί δεν είχε ξαναδεί… Όλο του το κορμί ήταν ποτισμένο με μια μαύρη ουσία που έζεχνε.
Στο Βέρμιο, έξω από το χωριό Καστανιά, το εστιατόριο «Γρα-Γρου» ορίζει το πέρασμα από την Κεντρική στη Δυτική Μακεδονία. Πολλοί περνούν αποκεί, λίγοι όμως προσέχουν, χαμένο στην ομίχλη, ένα τοξωτό γεφύρι στην άκρη του δρόμου. Κανένας δεν ξέρει πού οδηγεί. Όσοι το βλέπουν, έχουν τον λόγο τους. Ένα πρωί μια κοπέλα φτάνει στο «Γρα-Γρου» με σκοπό να περάσει το γεφύρι. Καθώς διστάζει να το διασχίσει, ενώ περιμένει στο εστιατόριο, γνωρίζεται με τους θαμώνες και ακούει τις αφηγήσεις τους. Οι μήνες περνούν. Στο μεταξύ ο νέος δρόμος που παρακάμπτει την Καστανιά ετοιμάζεται να ανοίξει. Η ηρωίδα πρέπει να πάρει την απόφασή της.
“Σ’ εμάς τους γέρους τι μας έχει μείνει πια; Μόνο ο Καρλίτος Σαντάνα” σκέφτηκε ο βετεράνος και θυμήθηκε έναν άλλο ηλικιωμένο που, πριν από σαράντα χρόνια, είχε την ίδια σκέψη. το μόνο που διέφερε, ήταν το επώνυμο, καθώς και το γεγονός ότι το είχε πει ενώ έβαζε να πιει ένα ποτήρι κρασί.
“Σ’ εμάς τους γέρους τι μας έχει μείνει πια; Μόνο ο Καρλίτος Γαρδέλ – στην υγειά σου, Morocho” είχε αναστενάξει τότε ο παππούς του, κοιτάζοντας με νοσταλγία το ρουμπινένιο χρώμα του κρασιού.
“Αυτό ήταν όλο” θυμήθηκε ο βετεράνος. “Την άλλη μέρα, ο παππούς τίναξε τα μυαλά του στον αέρα μ’ ένα τριανταοχτάρι Smith and Wesson, το ίδιο σιδερικό που το ‘χω φυλάξει τόσες δεκαετίες πεντακάθαρο και λαδωμένο, με τις έξι σφαίρες του στη θαλάμη, τυλιγμένο σ’ ένα μαυροκόκκινο βελούδινο πανί, άτρωτο απ’ την υγρασία, τους σκώρους και τη λήθη.”
Σ’ ένα παλιό συνεργείο, σε μια λαϊκή γειτονιά τον Σαντιάγο, τρεις εξηντάχρονοι φίλοι περιμένουν ανυπόμονα την άφιξη ενός άνδρα.
Ο Κάτσο Σαλίνας, ο Λάλο Γαρμενόια και ο Λούτσα Αρανσίβια, τρεις παλιοί αγωνιστές της Αριστεράς, ηττημένοι από το στρατιωτικό πραξικόπημα του Πινοτσέτ, καταδικασμένοι στην εξορία και τον ξεριζωμό, ξανασυναντιούνται τριάντα πέντε χρόνια αργότερα, με πρωτοβουλία του Πέδρο Νολάσκο, ενός παλιού συντρόφου που τον περιμένουν για να τεθούν υπό τις διαταγές του και να προβούν σε μια παράτολμη επαναστατική πράξη.
Ο Νολάσκο, όμως, ενώ κατευθύνεται προς το συνεργείο, βρίσκει ένα θάνατο γκροτέσκο, χτυπημένος από την τυφλή μοίρα με τη μορφή ενός πικάπ που πετιέται από ένα παράθυρο μετά από έναν βίαιο συζυγικό καβγά.
Κι ενώ όλα έδειχναν ότι μετά το θάνατο τον αρχηγού το σχέδιο θα ματαιωνόταν, ο Γαρμενδία πλησίασε τους συντρόφους του και τους απευθύνθηκε με την αγαπημένη φράση του νεκρού συντρόφου: “Λοιπόν, παιδιά; Είστε;”.
Ένας πλανήτης “αμετάκλητα απολεσθείς” για την ανθρωπότητα, μια πραγματικότητα που μάχεται κάθε ιδέα αρετής, κάθε διαχωρισμό ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στον άνθρωπο και στη μηχανή. Ένας κόσμος που το σώμα του το έχει καταφάει η σήψη, ένας κόσμος συναρμολογημένος από γυμνά οστά. Σε αυτόν τον κόσμο ένας άνθρωπος και μια μηχανή αναπτύσσουν μια απρόσμενη, συμβιωτική σχέση, για να αντιμετωπίσουν τη φρίκη της ραδιενέργειας και των άλλων ανθρωποφάγων μηχανών. Αδίστακτοι κυνηγοί οι δυο τους, απελπισμένοι νεκροφάγοι σε ένα περιβάλλον όπου η επιβίωση είναι μια διαρκής άσκηση στη βία και τη σκληρότητα. Ωστόσο, η έλευση ενός ξένου θα θέσει σε αμφισβήτηση την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, γιατί θα τους φέρει αντιμέτωπους με κάτι που πίστευαν πως έχει οριστικά χαθεί – με την ελπίδα. Είναι, όμως, αυτός ο ξένος και όσα υπόσχεται ικανά να τους οδηγήσουν έξω από την επικράτεια του θανάτου, ή θα τους σπρώξουν βαθύτερα σε αυτήν;
Τι είναι αυτό που κρατάει ένα αντρόγυνο ενωμένο για μια ζωή; Μα φυσικά η αγάπη. Όχι όμως πάντα. Ο Ναπολέων και η Ασημίνα ήρθαν για να μας αποδείξουν ότι το μίσος είναι πιο δυνατή συγκολλητική ουσία απ’ την αγάπη. Το γέρικο ζευγάρι του Αρκά λατρεύει να μισιέται. Τους αρέσει να προσβάλλουν, να πληγώνουν και να καταριούνται ο ένας τον άλλον με απαράμιλλο κυνισμό και θανατηφόρο χιούμορ. Τα δυο γερόντια έχουν περάσει κατευθείαν από τον μήνα του μέλιτος στις ατέλειωτες δεκαετίες του όξους και της χολής. Τα γλυκόλογα της μνηστείας τα διαδέχτηκε η δηλητηριώδης γκρίνια και τα θανατηφόρα σχόλια του μίσους και της αποστροφής. Κι όμως, παραμένουν για εξήντα πέντε χρόνια μαζί και τίποτα δεν φαίνεται να μπορεί να τους χωρίσει, εκτός από τον θάνατο που εύχονται καθημερινά ο ένας στον άλλον. Με τον Ναπολέοντα και την Ασημίνα ο Αρκάς προσθέτει στο πάνθεον των ηρώων του δυο ακόμα σπαρταριστούς χαρακτήρες. Απολαύστε τους!
Υλικός Κόσμος 1 × €19.00
Περιμένοντας παιδί - Μύθοι και πραγματικότητα 1 × €16.00
Αφέντες και Δούλοι 1 × €20.00
Αριστοφάνη Ειρήνη 1 × €7.70
Το αγόρι, ο τυφλοπόντικας, η αλεπού και το άλογο 1 × €20.00
Άρωμα πάγου 1 × €16.20
Χέγκελ Πρόλογοι κ Εισαγωγές 1 × €18.00Υποσύνολο: €116.90
