Οι Βενετσιάνοι επευφημούν τον Ρολάν Καντιάνο, το γιο του δόγη, που ετοιμάζεται να γιορτάσει τους αρραβώνες του με τη Λεωνόρα, που κατάγεται από την περίφημη οικογένεια των Ντάντολο – και όμως, ο δόγης και η δόγισσα τρέμουν μέσα στο παλάτι τους: στο ξεκίνημα του XVI αιώνα είναι θανάσιμο, στη Βενετία, να προκαλέσεις την υποψία του Συμβουλίου των Δέκα και μια τέτοια δημοτικότητα δεν μπορεί παρά να οδηγήσει το Ρολάν στο δήμιο. Έχουν δίκιο να φοβούνται!
Ο Ανώτατος Δικαστής του Κράτους, ο Φοσκάρι, συλλαμβάνει τον Ρολάν σαν προδότη και συνωμότη. Ο πατέρας του απαλλάσσεται από τα καθήκοντά του, τυφλώνεται, τρελαίνεται· ο ίδιος ρίχνεται σ’ ένα μπουντρούμι, απ’ όπου κανένας φυλακισμένος δεν βγαίνει ζωντανός. Μετά από ένα διάστημα, στο οποίο το μυαλό του έχει σαλέψει, αρχίζει να σκάβει μια στοά που καταλήγει στο κελί του Σκαλαμπρίνο, ενός ληστή καταδικασμένου σε θάνατο, και δραπετεύει μαζί του.
Ανακαλύπτει πως έμεινε φυλακισμένος για έξι χρόνια και πως πολλές αλλαγές έχουν γίνει στη Βενετία: ο Φοσκάρι είναι δόγης, η Λεωνόρα έχει παντρευτεί τον Αλτιέρι, τον καλύτερο φίλο του, και ο Μπέμπο, που μόλις έχει ξεφύγει από τη μιζέρια, είναι καρδινάλιος! Τότε ο Ρολάν μαντεύει ποιας συνωμοσίας υπήρξε θύμα και, με την υπομονή που δεν έχει χάσει ποτέ του, αναλαμβάνει το έργο της δικαιοσύνης.