Σχετικά προϊόντα

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ζωγραφική

  Δημοτική πινακοθήκη Ηρακλείου

  Συλλογικό

  €20.00

  «Οι πίνακες της Μαρίας Φιοράκη, του Λευτέρη Κανακάκη, του Θωμά Φανουράκη και πολλών άλλων επωνύμων καλλιτεχνών, στο εξής θα είναι προσιτοί σε όλους τους συμπολίτες μας, και στο φιλόμουσο κοινό εν γένει. Με αφετηρία δε αυτό το πρώτο σύνολο πινάκων, βάσιμη είναι η ελπίδα μας ότι σύντομα θα συντελεσθεί ένας ουσιαστικός εμπλουτισμός του, κυρίως μέσω δωρεών. Εμείς, ως Δήμος Ηρακλείου, έχουμε πια εξασφαλίσει την ουσιαστική για αυτήν την εξέλιξη προϋπόθεση: ένα ιστορικό μνημείο στο κέντρο της πόλεως, σήμερα, και μιαν υπερσύγχρονη αίθουσα τέχνης στο υπό ανέγερσιν Πολιτιστικό Κέντρο, αύριο.» […]

  Εξαιρετική κατάσταση 1994. Εξαντλημένο

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ζωγραφική

  Γράφοντας τη ζωγραφική

  Ακριθάκης Αλέξης

  Ημερολόγια 1960-1990

  €25.00 €22.50

  Η ύπαρξη των ημερολογίων ρίχνει φως στις σκιές της ζωής του Αλέξη Ακριθάκη και χαρτογραφεί απόκρημνους τόπους. Συμβάντα, συναντήσεις, σκέψεις, σημειώσεις, αφορισμοί, εξομολογήσεις, ερεθισμοί, αποκαλύψεις, ζορισμένη εφηβεία, αλητεία, πρόσωπα, φίλοι, παρέες, ερωμένες, πάθη, γάμοι, λαγνεία, η δεκαετία του ’60, το πνεύμα της ελευθερίας, ναρκωτικά, αλκοόλ, χιλιόμετρα, ταχύτητα, πόλεις (με προεξάρχουσες την Αθήνα και το Βερολίνο), καφέ, νυχτερινά κέντρα, δρόμοι, λεωφόροι, μνήμες, νοσταλγία, spleen, σάτιρα, ειρωνεία, φόβοι, αγωνία, οργή, τόξα, έξεις, αυτοκαταστροφή, εσωτερικότητα, απόγνωση, απώλεια, εφιάλτες, κραυγή, αθωότητα, η μυθολογία (και η κατάρα) του καλλιτέχνη, η αυτοκτονία ως θάρρος και οδός, σχέδια, ζωγραφική, χρώματα, προοίμια έργων ή έργα εν προόδω και, συχνά, ολοκληρωμένα έργα, Artist’s books, υλικά, ποσά, τεχνίτες, διευθύνσεις και τηλέφωνα ανά τις εποχές, λογαριασμοί, συνταγές μαγειρικής, ποίηση, τρυφερότητα, ο βαθύς πόνος της τέχνης, το πάσχον σώμα, η κατωφέρεια του θανάτου, παρελαύνουν από τις σελίδες των τετραδίων του στο διάστημα μίας τριακονταετίας. […]
  Ο Αλέξης Ακριθάκης διένυσε τις αποστάσεις της σύντομης ζωής του με τις ταχύτητες που του υπέβαλλαν το ταλέντο του, το ένστικτο, το νευρικό του σύστημα, οι συντεταγμένες του έργου του, η μνήμη του θανάτου, η ποίηση, όσο και ο ατίθασος και ασυμβίβαστος χαρακτήρας του -απότοκος ενός πληγωμένου, ευαίσθητου και αβόλευτου ψυχισμού. ΘΑΝΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ

  Ο Ακριθάκης τρέχει, και από τις σκόρπιες σελίδες των τετραδίων ως τα πέρατα του κόσμου, από την αρχή της ζωής και ώς το τέλος της ζωής του, δεν σταματά να εκπέμπει σήματα και συνθήματα, σημεία και τέρατα, αφορισμούς και ποιήματα, έρωτες και παθήματα, ίχνη και πατήματα. Έτσι, μέσα στη ροή του χρόνου, με το έργο του δικαιώνεται η προφητική κατακλείδα του Νάνου Βαλαωρίτη στο κείμενο που εγκαινιάζει την έκθεση του Ακριθάκη το 1965: «Όσοι έχουν μάτια ακούν κι όσοι έχουν αυτιά θα δούνε». ΝΤΕΝΗΣ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Άλμπουμ

  El Greco of Crete

  Δομήνικος Θεοτοκόπουλος o Κρης

  €50.00

  Κατάλογος Έκθεσης Με Αφορμή Τα 450 Χρόνια Από Τη Γέννησή Του

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ζωγραφική

  Η Χαρά της ζωής

  Παλόμα Πικάσσο- Σταμπολίδης Νικόλαος

  €45.00 €40.50

  Είναι σαφές ότι ως Μεσογειακοί, ως Ισπανοί, έχουμε συνείδηση του ότι ανήκουμε σε αυτόν τον μεγάλο, κοινό άξονα πολιτισμού που είναι η Μεσόγειος. Στην αρχή ο Πικάσο ζούσε στην Ισπανία, και, όταν ήρθε στο Παρίσι, επισκέφτηκε το Λούβρο, όπου είδε πολλές αρχαιότητες ελληνικές και ρωμαϊκές, αλλά και αιγυπτιακές και άλλες. Ο διάλογος με την Ελλάδα δεν αρχίζει, όμως, ακόμη. Αυτό γίνεται αργότερα, τη δεκαετία του είκοσι, με τα μπαλέτα και τις πτυχώσεις των κοστουμιών, και γίνεται πια εμφανές τη δεκαετία του τριάντα. Υπήρχαν τότε στο Παρίσι πολλοί ενδιαφέροντες Έλληνες όπως ο Ζερβός ή ο Τεριάντ (που δούλευε για τον Ζερβό), αλλά και άλλοι που είχαν εισέλθει στους παρισινούς κύκλους της διανόησης και της τέχνης. Επρόκειτο κυρίως για διανοούμενους, των οποίων οι ιδέες προκαλούσαν συζητήσεις και όλοι παθιάζονταν με αυτές. Ήταν επίσης μια εποχή, όπου παντού στην Ευρώπη ανακάλυπταν εκ νέου την Ελλάδα, όπου γινόταν ανασκαφές, κυρίως βέβαια την ανακάλυπταν ως πρότυπο, ως μοντέλο δημοκρατίας, ως μοντέλο υψηλών φιλοσοφικών ιδεών. Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο είχαν διατυπωθεί ερωτήματα για το τι είναι ο άνθρωπος, για το πώς μπορεί να είναι τόσο βίαιος. Υπήρχαν εκατομμύρια νεκροί -ο άνθρωπος έπρεπε να γίνει πιο μετρημένος, περισσότερο σκεπτόμενος. Αυτό τους απασχολούσε όλους, όπως και τον Πικάσο. Από τη στιγμή που αναδομούσε την ιστορία της τέχνης, ήταν φυσικό να γυρίσει πίσω στο χρόνο και να εμπνευστεί από τον υποδειγματικό χαρακτήρα του ελληνικού τρόπου σκέψης. Στην αρχή έκανε πολλά ακαδημαϊκά και κλασικά έργα, αλλά μετά προσπάθησε να βρει καινούργιους τρόπους έκφρασης προσεγγίζοντας θέματα από την ελληνική μυθολογία. Αναζητούσε κάτι με το οποίο θα μπορούσε να συνδεθεί και να βρει ένα νόημα. Έτσι έπεσε πάνω στον Μινώταυρο. Σε αυτόν ο Πικάσο αναγνώρισε τον εαυτό του, γι’ αυτό ταυτίστηκε μαζί του. Στη συνέχεια, η Ελλάδα μπήκε στην καθημερινή ζωή της οικογένειάς μας…. Υπήρχαν στον περίγυρό μας όλο και πιο πολλοί Έλληνες. Η μητέρα μας μάς έφερνε στην Ελλάδα, εμένα και την Παλόμα, και μέναμε για πολύ καιρό. Η Ελλάδα ήταν σαν πατρίδα μας, σαν να γεννηθήκαμε εκεί. Νιώθαμε πολύ κοντά στους ανθρώπους, αγαπούσαμε το ελληνικό τοπίο, αυτό το τοπίο που επηρεάζει τον τρόπο σκέψης σου. Το γεγονός ότι είναι ταυτόχρονα σκληρό και όμορφο είναι πολύ έντονο… Ο αέρας είναι πολύ δυνατός, ο ήλιος είναι πολύ δυνατός… Όλα έχουν έντονο χαρακτήρα. Και αυτό σου επιτρέπει να έχεις καθαρό μυαλό. Γι’ αυτό εγώ είμαι πάντα τόσο δεμένος με την Ελλάδα.