Η Αρμενία μέσα από τα γραμματόσημα
€20.00
Στην πολύπτυχη πολιτισμική, μορφωτική και ψυχαγωγική σημασία του Φιλοτελισμού βασικό στοιχείο είναι η ιστορική τεκμηρίωση. Και αυτήν τη διαχρονική τεκμηρίωση της πορείας του λαού της Αρμενίας, μέσα από δραματικές συμπληγάδες και εξάρσεις του πνεύματος, συναντούμε με συναρπαστική αμεσότητα στην εργασία του Οχανές-Σαρκίς Αγαμπατιάν και στο βιβλίο του «Η Αρμενία μέσα από τα γραμματόσημα». Η προσφορά του Αγαμπατιάν όχι μόνο αξιοσύστατη και αξιέπαινη είναι αλλά δικαιώνει στο ακέραιο την πολύπλευρη αξία του γραμματοσήμου σαν έκφραση ζωντανής ιστορίας αλλά και διδαχής. Σ’ ένα τέτοιο επίπεδο, το «Τέρπειν άμα και διδάσκειν», κατά τον φιλοτελικό τρόπο, αποκτά μιαν ιδιότυπη και πειστική πανοραμικότητα στην πολύπαθη και ηρωική πορεία ενός ολόκληρου Λαού.
Αθήνα 1989
Σχετικά προϊόντα
- Προσφορές
Πλανήτης Γη
ΦΟΔΕΡΓΚΙΛ ΑΛΑΣΤΕΡΜΙΑ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ€40.00€12.00Μια φρέσκια, συναρπαστική ματιά στη ζωή. Εξερευνήστε την ποικιλότητα μέσα από ένα αποκαλυπτικό ταξίδι στους βιότοπους του πλανήτη. Από το παγωμένο σκοτάδι των ωκεάνιων βυθών στις αχανείς εκτάσεις των μεγάλων πεδιάδων και από τις ασκητικές καυτές ερήμους στα πλούσια τροπικά δάση.
Γνωρίστε περιοχές ουσιαστικά απρόσιτες στον άνθρωπο και συμπεριφορές ζώων που δεν έχουν καταγραφεί ποτέ στο παρελθόν. Μέσα από πρωτοποριακές τεχνικές φωτογράφισης και παρακολούθησης άγριων ζώων, ο “Πλανήτης Γη” καταγράφει όπως ποτέ ξανά το ξεχείλισμα της ζωής. Το βιβλίο αυτό είναι ένα μοναδικό πορτρέτο του πλανήτη μας. - Ζωγραφική
Η «Ερμηνεία της ζωγραφικής τέχνης» και η Δυτική Τεχνολογική Παράδοση του Μεσαίωνα
ΜΑΡΚΟΖΑΝΗΣ ΙΑΚ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ€13.00€9.00Η «Ερμηνεία της ζωγραφικής τέχνης» του ιερομονάχου Διονυσίου εκ Φουρνά, γραμμένη τον 18ο αιώνα, υπήρξε ένα από τα λιγοστά ολοκληρωμένα τεχνικά ζωγραφικά εγχειρίδια στον ελλαδικό χώρο, μέσα από το οποίο έγινε μία συστηματική προσπάθεια καταγραφής υλικών και μεθόδων ζωγραφικής, μεταβιβάζοντας πληροφορίες, γνώσεις και πρακτικές τόσο της καθ’ ημάς Ανατολής, όσο και της δυτικής τεχνολογικής παραδόσεως.
Η συγκριτική μελέτη του τεχνολογικού μέρους της «Ερμηνεία της Ζωγραφικής Τέχνης», με τρία αντίστοιχα δυτικά εγχειρίδια της μεσαιωνικής και αναγεννησιακής περιόδου (Teophilus, On Divers Art – The Strasburg Manuscript – Cennino Cennini, II libro dell’ arte), απετέλεσε όχι μόνο επιστημονική πρόκληση, αλλά και πρόσκληση σε ένα ταξίδι γνώσεων γύρω από τις τεχνολογικές μεθόδους της ζωγραφικής τέχνης των περασμένων αιώνων.
Η αποκωδικοποίηση και ο συσχετισμός των πληροφοριών των τεσσάρων εγχειριδίων έθεσε καίρια ερωτήματα, αλλά οδήγησε και σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα, παρ’ ότι η κατανόηση των περιλαμβανομένων συνταγών δεν υπήρξε εύκολη υπόθεση, αφού πολλά υλικά, φυτά, ορυκτά και χημικά στοιχεία, στα οποία οι συγγραφείς αναφέρονται, είτε δεν χρησιμοποιούνται σήμερα, είτε συναντώνται με διαφορετικές ονομασίες. - Αρχιτεκτονική
Διάκοσμος και έγκλημα / Αρχιτεκτονική
Adolf Loos€9.60€8.70Εκατόν πενήντα χρόνια μετά τη γέννησή του, ο Άντολφ Λόος παραμένει επίκαιρος και συνάμα αινιγματικός, τόσο ως αρχιτέκτονας όσο και ως κριτικός εισηγητής του μοντερνισμού σε κάθε πτυχή της σύγχρονης ζωής. Στην ανά χείρας έκδοση παρουσιάζονται δύο από τα σύντομα μεν, ωστόσο εξαιρετικά επιδραστικά δοκίμιά του, στα οποία αποτυπώνονται κομβικοί σχηματισμοί της σκέψης του. Η εισαγωγή του Παναγιώτη Τουρνικιώτη αναδεικνύει τις πολλαπλές πτυχές του έργου του, ενώ το επίμετρο του Γιώργου Σαγκριώτη επικαιροποιεί τη “διαφωτιστική αποστολή” της σκέψης του Λόος.
- Δοκίμιο
Το παράδοξο με τον ηθοποιό
Denis Diderot€11.20€10.00Το «Παράδοξο…» θεωρείται (και είναι) ένα από τα κυριότερα κείμενα της θεατρικής αισθητικής. Της αισθητικής εν γένει. Αποτελεί, επιπλέον, μια από τις συστηματικότερες απόπειρες προσέγγισης του μυστηρίου της ηθοποιίας. Γι ‘ αυτό και τίθεται κατά καιρούς υπό την κριτική βάσανο των πρακτικών της σκηνής – καλή ώρα -, οι οποίοι καλούνται να απαντήσουν στο ευθέως ή εμμέσως διατυπούμενο ερώτημα: «Είναι έτσι όπως τα λέει ο Diderot; Τι λέτε εσείς που ζείτε τα πράγματα από πρώτο χέρι;». Νομίζω ότι μια τέτοια πρακτική χωλαίνει σε δύο τουλάχιστον σημεία. Πρώτον: αντιμετωπίζει το κείμενο του Diderot ως οιονεί επιστημονική πραγματεία, φιλοδοξώντας να την ελέγξει από τη σκοπιά της βιωματικής εμπειρίας. Δεύτερον: εκλαμβάνει τους ανθρώπους της σκηνής ως ειδήμονες, ή έστω γνώστες, και δη απαραιτήτως, αυτού που κάνουν. […] Πως; Το Παράδοξο… δεν είναι, για σας, επιστημονικό αντικείμενο; – θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος. Σπεύδω να απαντήσω: το Παράδοξο… είναι, κατά τη γνώμη μου, θεωρητικό κείμενο ιδεολογικού χαρακτήρα με φιλοδοξίες επιστημοσύνης.