Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
(1898-1933)
H μειονοτική πολιτική του Ελευθερίου Βενιζέλου
€13.50
Στη μελέτη παρουσιάζεται ο τρόπος με τον οποίο ο Ελευθέριος Βενιζέλος αντιμετώπισε τις μειονότητες, από τα χρόνια της Κρητικής Πολιτείας (1898) έως και την τελευταία κυβερνητική του τετραετία (1928-1932). Η πολιτική του Βενιζέλου, πέρα από το ότι υπήρξε περισσότερο προοδευτική και από το διεθνές καθεστώς της εποχής της, εξακολουθεί μέσα από πληθώρα αυτούσιων ή επηρεασμένων από το πνεύμα της διατάξεων να εφαρμόζεται και σήμερα στο ελληνικό κράτος. Ο τόμος περιλαμβάνει πλούσια βιβλιογραφία πρωτογενών και δευτερογενών πηγών.
Σχετικά προϊόντα
- Δοκίμιο
Βασικό εισόδημα για όλους
Μια ριζοσπαστική και ρεαλιστική πρόταση για μια ελεύθερη κοινωνία€23.50Μπορεί να ακούγεται παράλογο να καταβάλλεται εισόδημα σε όλους τους ανθρώπους, είτε εργάζονται είτε όχι, είτε αναζητούν δουλειά είτε όχι. Κι όμως, η ιδέα να παρέχεται ένα βασικό, άνευ όρων εισόδημα σε κάθε άνθρωπο, πλούσιο ή φτωχό, ενεργό ή μη, έχει υποστηριχθεί από σπουδαίους στοχαστές όπως ο Τόμας Πέιν, ο Τζον Στιούαρτ Μιλ και ο Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ. Για πολύ καιρό η ιδέα περνούσε σχεδόν απαρατήρητη, και κανείς δεν την έπαιρνε στα σοβαρά. Σήμερα όμως, καθώς το παραδοσιακό κράτος πρόνοιας λυγίζει από την πίεση, έχει αναδειχθεί παγκοσμίως σε μία από τις πιο πολυσυζητημένες προτάσεις κοινωνικής πολιτικής. Οι Philippe Van Parijs και Yannick Vanderborght παρουσιάζουν την πιο συστηματική υπεράσπιση αυτής της ριζοσπαστικής ιδέας που έχει διατυπωθεί μέχρι σήμερα, υποστηρίζοντας ότι αποτελεί την πιο ρεαλιστική ελπίδα μας να αντιμετωπίσουμε την οικονομική ανασφάλεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό στον 21ο αιώνα.
Οι συγγραφείς συνδυάζουν με μαεστρία τη φιλοσοφία, την πολιτική και τα οικονομικά, αντιπαραβάλλοντας την ιδέα του βασικού εισοδήματος με παλαιότερες και σύγχρονες ανταγωνιστικές ιδέες για την προστασία των ανθρώπων από τη φτώχεια και την ανεργία. Εξιστορούν την πορεία της, απαντούν στις οικονομικές και ηθικές ενστάσεις που έχουν διατυπωθεί εναντίον της –όπως η υποτιθέμενη τάση του βασικού εισοδήματος να ακυρώνει τα κίνητρα και να ενθαρρύνει τους «λαθρεπιβάτες»– και εξηγούν πώς μια τόσο φαινομενικά παράλογη ιδέα μπορεί να είναι και οικονομικά βιώσιμη και πολιτικά εφικτή. Εξετάζουν, τέλος, τη σημασία του βασικού εισοδήματος στο πλαίσιο μιας όλο και πιο παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.
Σε μια εποχή αυξανόμενων ανισοτήτων και πολιτικών διαιρέσεων, με τις παραδοσιακές απαντήσεις σε χρονίζοντα κοινωνικά προβλήματα να μην εμπνέουν πλέον εμπιστοσύνη, το Βασικό εισόδημα για όλους μάς δίνει νέους λόγους να ελπίζουμε ότι μπορούμε ακόμα να πετύχουμε τον στόχο μιας ελεύθερης κοινωνίας και μιας συνετής οικονομίας. - Δοκίμιο
Αν θέλεις την ισότητα, γιατί είσαι τόσο πλούσιος;
€16.20Πώς επιτυγχάνεται η κοινωνική δικαιοσύνη; Θα επέλθει νομοτελειακά μέσα από την αυτοκατάργηση του καπιταλισμού, όπως υποστηρίζει ο μαρξισμός; Αρκούν για τη διασφάλισή της οι κατάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως ισχυρίζεται ο πολιτικός φιλελευθερισμός;
Στο βαθύτατα προσωπικό αυτό βιβλίο, ο Τζ. Α. Κοέν -ο διαπρεπέστερος εκπρόσωπος του αναλυτικού μαρξισμού και ένας από τους κορυφαίους αγγλοσάξονες πολιτικούς φιλοσόφους του 20ού αιώνα- ασκεί κριτική και στις δύο αντιλήψεις, κινούμενος ανάμεσα στην ιστορία των ιδεών και την πολιτική φιλοσοφία.
Ο Κοέν απορρίπτει τη μαρξιστική πίστη στο αναπόφευκτο της ισότητας αλλά και τον φιλελεύθερο ισχυρισμό ότι η δικαιοσύνη είναι τελικά νομικό ζήτημα. Πιστεύει πως μια αλλαγή στο ήθος, στον τρόπο που οι άνθρωποι παίρνουν τις καθημερινές τους αποφάσεις, είναι απαραίτητη για την επίτευξη της ισότητας και την πραγμάτωση της δικαιοσύνης.
Δεν αρκεί ούτε η ιστορία ούτε γενικώς η πολιτική – απαιτείται πρώτα απ’ όλα μια ηθική επανάσταση, μια επανάσταση στην ανθρώπινη ψυχή. Αν θέλεις την ισότητα, καταλήγει ο Κοέν, δεν μπορείς να είσαι τόσο πλούσιος. - Δοκίμιο
Μονόπολη
Για την αγορά, την ελευθερία και πως ταιριάζουν μεταξύ τους€12.60Από τον διορισμό Ευρωπαίων πρωθυπουργών έως την αναγνώριση αρχηγών κρατών, από τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε αυτόνομα κράτη έως τα προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής και τη βίαιη καταστολή αποσχιστικών κινημάτων, οι πολιτικές της Δύσης φαίνεται πως εξυπηρετούν έναν μοναδικό σκοπό. Ωστόσο, η ερμηνεία τους είναι μεροληπτική και ενσωματώνει, συνειδητά ή ασυνείδητα, εδραιωμένα συμφέροντα. Η χρήση βίας μπορεί να εκληφθεί ως εκδημοκρατισμός και η επέμβαση στα εσωτερικά ενός κράτους να προβληθεί ως ανθρωπιστική βοήθεια. Η απορρύθμιση μπορεί να μετονομαστεί σε αναδιάρθρωση και ο περιορισμός του εθνικού δικαίου να χαρακτηριστεί απελευθέρωση της αγοράς. Όμως η πραγματικότητα είναι ισχυρότερη από κάθε ερμηνεία. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο πως η Μονόπολη δεν είναι μόνον επιτραπέζιο παιχνίδι.
