Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
1938-1948
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΒΕΡΩΦ επιστολές προς τον Μιχαήλ Τοσίτσα
€18.00
Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία έχει αναλάβει μεταξύ άλλων γόνιμων πρωτοβουλιών, τη βιογραφική παρουσίαση κορυφαίων Ελλήνων πολιτικών (Γ. Καρτάλης, Δ. Γούναρης, Θ. Σοφούλης, Η. Ηλιου, Γ. Καφαντάρης, Επ. Δεληγεώργης, Π. Τσαλδάρης, Α. Σβώλος, Α. Παπαναστασίου, Γ. Θεοτόκης, Χ. Τρικούπης) με στόχο, τόσο την ιστορική αποτύπωση δράσης και προσωπικότητας, όσο και την πληρέστερη γνωριμία τους με το ευρύτερο κοινό -πολλά χρόνια πάντα μετά την εκδημία τους, οπότε και το ενδιαφέρον δεν υπονομεύεται από συγκυριακούς μύθους ή αντιθέσεις.
Η γνωριμία με τον Ευάγγελο Αβέρωφ-Τοσίτσα, ένα πολιτικό πρώτης γραμμής που δέσποσε στο δημόσιο προσκήνιο το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, προς το παρόν επιλέγεται να γίνει μέσω μιας ενδιαφέρουσας, όσο και συναρπαστικής, πτυχής της προσωπικότητας και του πολυκύμαντου βίου του: εκείνης της κοινωφελούς προσφοράς, πέραν και επιπλέον της πολιτικής, που είχε βασικά ως αποδέκτη το Μέτσοβο και ως μηχανισμό υλοποίησης το περίφημο Ίδρυμα Βαρώνου Μιχαήλ Τοσίτσα! Περί τίνος όμως πρόκειται;
Κατά τη διάρκεια ελληνοτουρκικών συνομιλιών που έγιναν στην Άγκυρα στις 4 και 5 Αυγούστου 1962 μεταξύ των τότε υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας, Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα και Φεριντούν Ερκίν (Feridun Cemal Erkin), ο Τούρκος υπουργός είπε ότι ψάχνει να βρει τρόπο για την αποστολή μαθητών του Κολεγίου Άγκυρας στην Ελλάδα, εντάσσοντας αυτήν την αποστολή σε ένα ευρύτερο σχέδιο ανταλλαγής επισκέψεων νεολαίας των δύο χωρών, επισκέψεων χρήσιμων για την ανάπτυξη ευρύτερης κατανόησης και φιλίας.
Η περίοδος 1959-1963 ήταν για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ίσως η καλύτερη μεταπολεμικά, γιατί η Κύπρος είχε ήδη γίνει ανεξάρτητο κράτος και οι μετέπειτα αξιώσεις της Τουρκίας για αναθεώρηση του καθεστώτος του Αιγαίου δεν είχαν εγερθεί. Από το «Πρακτικόν Συνομιλίας λαβούσης χώραν εν Αγκύρα την 4ην Αυγούστου 1962» του Υπουργείου Εξωτερικών διαβάζουμε ότι ο Ευάγγελος Αβέρωφ: «εδήλωσεν ότι προσκαλεί είκοσι έως τριάντα Τούρκους μαθητάς όπως έλθουν εις Ελλάδαν ως φιλοξενούμενοι του Τοσιτσείου Ιδρύματος». […]
(Κωνσταντίνος Αν. Τασούλας, από τον προλόγο της έκδοσης)
Διαθεσιμότητα: Out Of Stock
Σχετικά προϊόντα
- Δοκίμιο
Εξομολόγηση
€20.00Ηγεμόνα μου, δεν είμαι σε θέση να σας δώσω μια σαφή αναφορά του μήνα που πέρασα στο Παρίσι, καθώς ήταν ένας μήνας πνευματικής μέθης. Όχι μόνο εγώ, όλοι ήταν μεθυσμένοι: άλλοι από παράλογο φόβο, άλλοι από τρελό ενθουσιασμό, από τρελές ελπίδες. Σηκωνόμουν στις πέντε ή στις τέσσερις το πρωί και κοιμόμουν στις δύο. Ήμουν όλη μέρα στο πόδι, συμμετείχα αποφασιστικά σε όλες τις συναντήσεις και συναθροίσεις, στις λέσχες, στις πορείες, στις βόλτες και στις διαδηλώσεις. Με λίγα λόγια, απορροφούσα με όλες μου τις αισθήσεις, με όλους μου τους πόρους τη μεθυστική επαναστατική ατμόσφαιρα.
Ήταν μια γιορτή δίχως αρχή και τέλος. Έβλεπα τους πάντες και δεν έβλεπα κανέναν, επειδή όλοι χάνονταν σε ένα αναρίθμητο πλήθος που γλεντούσε. Μιλούσα με όλους και δεν θυμόμουν ούτε τι τους έλεγα ούτε τι μου έλεγαν, επειδή σε κάθε βήμα υπήρχαν νέα δεδομένα, καινούργιες περιπέτειες, καινούργια μαντάτα. Προς υποστήριξη κι ενίσχυση του γενικού πυρετού συνέβαλαν ταμάλα και οι ειδήσεις που κατέφθαναν ασταμάτητα από την υπόλοιπη Ευρώπη. […]
Ήταν λες κι ο κόσμος ολόκληρος αναποδογύρισε. Το απίθανο έγινε κοινότοπο, το αδύνατο δυνατό, ενώ το πιθανό και το κοινότοπο έγιναν ανούσια”.
Η Εξομολόγηση γράφτηκε το 1851 κατ’ απαίτηση του τσάρου Νικόλαου ενόσω ο Μπακούνιν βρισκόταν έγκλειστος στις ρωσικές φυλακές αντιμέτωπος με τη θανατική ποινή. Το κείμενο ανακαλύφθηκε το 1919 από τους μπολσεβίκους και εκδόθηκε το 1921, προκαλώντας διαμάχες -που συνεχίζονται έως σήμερα- για το ήθος του Μπακούνιν.
Τι είναι τελικά η Εξομολόγηση; Ένα κείμενο υποταγής του Μπακούνιν στον τσάρο ή ένας πανέξυπνος τρόπος να γράψει την ωραιότερη ελεγεία της επανάστασης του 1848 κάτω από τη μύτη της αστυνομίας; Είναι πρωτίστως ένα ανθρώπινο κείμενο, αντιφατικό όπως ο συγγραφέας του, συνταρακτικό όπως η εποχή του.
Η παρούσα έκδοση, η πρώτη ελληνική 170 χρόνια μετά από τη σύνταξή του, προσπαθεί, με την εισαγωγή του Ζαν-Κριστόφ Ανγκό αλλά κυρίως τον πρόλογο και τον εκτενή σχολιασμό του Γιούρι Στεκλόφ, να αναδείξει ένα γραπτό που λοιδωρήθηκε όσο λίγα στην ιστορία. - Δοκίμιο
Μονόπολη
Για την αγορά, την ελευθερία και πως ταιριάζουν μεταξύ τους€12.60Από τον διορισμό Ευρωπαίων πρωθυπουργών έως την αναγνώριση αρχηγών κρατών, από τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε αυτόνομα κράτη έως τα προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής και τη βίαιη καταστολή αποσχιστικών κινημάτων, οι πολιτικές της Δύσης φαίνεται πως εξυπηρετούν έναν μοναδικό σκοπό. Ωστόσο, η ερμηνεία τους είναι μεροληπτική και ενσωματώνει, συνειδητά ή ασυνείδητα, εδραιωμένα συμφέροντα. Η χρήση βίας μπορεί να εκληφθεί ως εκδημοκρατισμός και η επέμβαση στα εσωτερικά ενός κράτους να προβληθεί ως ανθρωπιστική βοήθεια. Η απορρύθμιση μπορεί να μετονομαστεί σε αναδιάρθρωση και ο περιορισμός του εθνικού δικαίου να χαρακτηριστεί απελευθέρωση της αγοράς. Όμως η πραγματικότητα είναι ισχυρότερη από κάθε ερμηνεία. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο πως η Μονόπολη δεν είναι μόνον επιτραπέζιο παιχνίδι.
- Πολιτική
Ο «Αριστερισμός», παιδική αρρώστια του κομμουνισμού
€9.00Το βιβλίο Ο «Αριστερισμός», παιδική αρρώστια του κομμουνισμού, γράφτηκε από τον Β.Ι. Λένιν για το ΙΙ Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς και δόθηκε σε όλους τους αντιπροσώπους του συνεδρίου. Το βιβλίο έπρεπε να βοηθήσει τα νεαρά κομμουνιστικά κόμματα να βρουν το σωστό δρόμο της επαναστατικής πάλης, να διορθώσει τα λάθη των πρώτων βημάτων τους, να γνωρίσει τους κομμουνιστές όλων των χωρών με την πλουσιότατη πείρα των μπολσεβίκων , με τη στρατηγική και την τακτική τους, για να εξοπλιστούν μ’ αυτή την πείρα τα αδελφά κόμματα. Οι βασικές θέσεις και τα βασικά συμπεράσματα του βιβλίου Ο «Αριστερισμός», παιδική αρρώστια του κομμουνισμού αποτέλεσαν τη βάση των αποφάσεων του ΙΙ Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς.
Ο Λένιν έκανε τη βασική δουλειά για το βιβλίο αυτό τον Απρίλη του 1920 (το χειρόγραφο τελείωσε στις 27 του Απρίλη)
