Εσύ ο μικρούλης θεός
€10.00
Ξέρουμε τα πάντα σχετικά με τα μυγάκια και τους κολιβάκιλλους ή τουλάχιστον υποθέτουμε πως τα ξέρουμε. Μπορούμε όμως να ισχυριστούμε το ίδιο και για μας τους ίδιους; Και βέβαια θα απαντούσε αυθόρμητα ο κοινός θνητός. Μήπως δεν έχουμε μελετήσει όλα τα όργανά μας με εκπληκτική ακρίβεια, μήπως δεν έχουμε μπει στα τρίσβαθα της συνείδησής μας ως και πέρα απ’ αυτή, στους σκοτεινούς δαιδάλους του ασείνηδου; Σ’ αυτά όμως δε συμφωνεί ο Πιερ-Πωλ Γκρασέ. Πλήρως εξοπλισμένος με τις επιστημονικές του μελέτες πάνω στα ζώα καταπιάνεται με τη μελέτη του ανθρώπου με βάση τις τελευταίες ανακαλύψεις της βιολογίας. Με απόλυτη αντικειμενικότητα, με γαλήνη και σαφήνεια ξεσκεπάζει τον μηχανισμό του ανθρώπου, όπως το έκανε άλλουε με τα έντομα και τους πιθήκους. Και ανακαλύπτει μέσα του αλλόκοτα πράματα, ανύποπτες περιοχές, ανακαλύψεις, που μας οδηγούν να σπάσουμε τις αλυσίδες με τις οποίες μας έχουν περιτυλίξει προδιαμορφωμένες ιδέες και δόγματα ψευτοεπιστημονικά. Και διαπιστώνει ότι ο άνθρωπος, το όρθιο αυτό ζώο, με τις ιδιότητές του τις ξεχωριστές απ’ όλα τα άλλα ζώα, με τα οποία όμως τον συνδέει κοινή καταγωγή, αποτελεί ένα εντελώς ιδιαίτερο, αποκλειστικά δικό του σύμπαν, με τους νόμους του, την ελευθερία του, με τη αίσθηση του καλού και του κακού, με την αγάπη του, ένα σύμπαν που δεν έχει το ισοδύναμό του. Ανακαλύπτοντας τώρα τη φύση μας, θα μπορέσουμε να θεραπεύσουμε τα δεινά από τα οποία πάσχει ο πολιτισμός μας, και η ανθρωπότητα μπορεί πια να ανακαλύψει το δρόμο στον οποίο θα κατευθύνη την εξέλιξή της, που μόνη αυτή, απ’ όλο το βιόκοσμο, έχει το προνόμιο να την προσανατολίζει όπως το επιθυμεί. Το βιβλίο τούτο είναι το αληθινό ρομάντζο του ανθρώπου.
Σειρά “Προβλήματα του καιρού μας”
Εκδόσεις Ράππα
Σχετικά προϊόντα
- Σύγχρονη Φιλοσοφία
Ο Αντίχριστος
Nietzsche Friedrich Wilhelm€15.00€13.50Η χριστιανική έννοια του θεού – ο θεός ως παρηγοριά των άρρωστων, ο θεός ως αράχνη, ο θεός ως πνεύμα- είναι μια απ’ τις πιο εκφυλισμένες έννοιες του θείου που διατυπώθηκε ποτέ πάνω στη γη.
Περιγράφει ίσως το τελευταίο στάδιο στην κατιούσα εξέλιξη των τύπων του θείου. Ο θεός κατέληξε νάναι το αντίθετο της ζωής, αντί η μεταμόρφωσή της, το αιώνιο “Ναι” της! Ο θεός: διακήρυξη πολέμου κατά της ζωής, της Φύσης, της βούλησης για ζωή! Θεός: η αλάνθαστη συνταγή για κάθε συκοφαντία του “ενθάδε”, κάθε ψέμα του “επέκεινα”! Θεός: το μηδέν που θεοποιήθηκε, η βούληση για εκμηδένιση που ανακηρύχτηκε “αγία”!.. - Δοκίμιο
Η μιμητική επιθυμία στο Υπόγειο
Rene GirardΔιάλογος με τον Κορνήλιο Καστοριάδη€10.00€9.00Στο πρώτο κείμενο, ο Ζιράρ συμπυκνώνει τη θεωρία της μιμητικής επιθυμίας, που αποτελεί τη δική του συνεισφορά όχι μόνο στην κριτική της λογοτεχνίας -αυτό θα ήταν ένα πολύ στενό πλαίσιο-, αλλά και στην ιστορία της βίας, της θρησκείας και της επιθυμίας. Φραγμός στην ανθρώπινη επιθυμία δεν υπάρχει; όσα επιδιώκει ένα μεμονωμένο μέλος της κοινότητας μπαίνουν στο στόχαστρο των υπολοίπων. Και ακριβώς επειδή οι άλλοι τα εποφθαλμιούν, εκείνος τα λατρεύει διπλό. Διαφαίνεται εδώ το περίφημο “μιμητικό τρίγωνο”, που συνδέει τον επιθυμούντο, το επιθυμούμενο αντικείμενο και τον μεσολαβητή-πρότυπο.
Το δεύτερο κείμενο αφορά ένα γνωστό από τη βιβλιογραφία συνέδριο στο οποίο συμμετείχε ο Ζιράρ, αλλά ταυτόχρονα την άγνωστη εν πολλοίς συνάντησή του με τον Κορνήλιο Καστοριάδη. Στο Δεκαήμερο του Σεριζύ, με θέμα την “Αυτοοργάνωση”, οι δυο τους συγκρούονται για την ενδεχομενικότητα στις ανθρώπινες υποθέσεις. Ο καθολικός Ζιράρ -ο ίδιος τοποθετεί τη μεταστροφή του από τον σκεπτικισμό στον χριστιανισμό το 1958- απέναντι στον μαχητικό άθεο Καστοριάδη. Ο αφηγητής του Ιερού εντός της κοινωνίας απέναντι στον εισηγητή της αυτονομίας, που εξορίζει τη θρησκεία. Ο ντετερμινιστής, που αναζητά υπεριστορικούς κανόνες για τη θέσμιση των κοινωνιών, και ο υπέρμαχος του πολιτικού αναστοχασμού και της πράξεως. - Κλασική Γραμματεία
Τα όρια του αγαθού και του κακού-De finibus bonorum et malorum
Κικέρων€20.00€18.00Τὸ De finibus bonorum et malorum γράφτηκε μέσα σὲ λίγους μῆνες καὶ ὁλοκληρώθηκε τὸν Ἰούνιο τοῦ 45 π.Χ., ὅταν ὁ Κικέρων ἦταν 61 ἐτῶν. Θέμα τοῦ ἔργου ἀποτελεῖ μιὰ ἐκδοχὴ τοῦ σωκρατικοῦ ζητήματος «πῶς πρέπει νὰ ζοῦμε». Κεντρικὸ εἶναι τὸ ἐρώτημα ποιὸ θεωρεῖται τὸ μεγαλύτερο ἀγαθὸ (finis bonorum, summum bonum) ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἐπιδιώκουμε καὶ ποιὸ τὸ μεγαλύτερο κακὸ ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἀποφεύγουμε (finis malorum, summum malum). Οἱ ἀπαντήσεις δίνονται σὲ τρεῖς διαλόγους ἑνωμένους μεταξύ τους, στοὺς ὁποίους παρουσιάζονται κριτικὰ οἱ ἠθικὲς θεωρίες τοῦ Ἐπίκουρου (βιβλία I–II), τῶν στωικῶν (III–IV) καὶ τοῦ πλατωνικοῦ Ἀντίοχου (V). Συνεκτικὸ στοιχεῖο εἶναι ἡ σκεπτικιστικὴ μέθοδος τοῦ Κικέρωνα, ὁ ὁποῖος δηλώνει ὅτι ἐμπνέεται ἀπὸ τὸν Σωκράτη καὶ τὴ σκεπτικὴ Ἀκαδημία (τοῦ Ἀρκεσίλαου καὶ τοῦ Καρνεάδη). Τὸ ἔργο φιλοξενεῖ ἔτσι ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἐξεταζόμενες ἠθικὲς θεωρίες καὶ αὐτὴ τῆς σκεπτικῆς Ἀκαδημίας, ὅπως τὴν ἀντιλαμβανόταν ὁ Κικέρων. Ἡ συγκεκριμένη στάση ἀποτυπώνεται στὴ διαλογικὴ μορφὴ τοῦ ἔργου, στὴν ἐξέταση τῆς πειστικότητας τῶν ἠθικῶν θεωριῶν (ἔλεγχος) καὶ στὸ ἀπορητικὸ τέλος του. Τὸ De finibus συγκαταλέγεται στὰ πολυτιμότερα κείμενα τῆς ἀρχαίας ἠθικῆς φιλοσοφίας ὄχι μόνο ὡς βασικὴ πηγὴ τῶν ἑλληνιστικῶν ἠθικῶν θεωριῶν ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἐνδελεχὴ διερεύνηση τῶν ἠθικῶν ἐρωτημάτων καὶ τῶν δυνατῶν ἀπαντήσεων, ἡ ὁποία ἐμπλέκει τὸν ἀναγνώστη μὲ τρόπο ἀνάλογο τῶν σωκρατικῶν διαλόγων.