Σχετικά προϊόντα

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική

  Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου

  Τάσος Λειβαδίτης

  €9.60 €8.70

  “Παγωνιά,
  φυσάει στους έρημους δρόμους της πολιτείας
  ο άνεμος στροβιλίζει τη σκόνη
  παρασέρνει τ’ αποτσίγαρα τα σύννεφα τα χαρτιά
  λίγοι μοναχικοί διαβάτες περνάνε βιαστικοί στους δρόμους
  φυσάει
  φυσάει στις καμινάδες στις στέγες κάτω απ’ τις γέφυρες
  φυσάει μες απ’ τα’ αχαμνά σκέλια των κατάδικων που σουλα-
  τσάρουν στα προαύλια των φυλακών
  φυσάει στις ματωμένες κοιλιές των γυναικών που γεννάνε
  έξω απ’ τις κλειστές πόρτες των νοσοκομείων
  φυσάει στις παράγκες στα παραπήγματα στα καπηλειά
  φυσάει κάτω απ’ τα παλιά ανάχτορα

  Μνημόσυνο για τους πεσόντες”

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική

  Μέσα σε ήλιους και φεγγάρια

  Μπουρναζάκης Κώστας

  €10.00 €9.00

  Κατάµεστος ανένδοτα τζιτζίκια

  και γύρω χρυσογάλανη ερηµιά·

  τρελά πετροχελίδονα

  θερίζουν ασταµάτητα

  τις ξένοιαστες φωνές της γης·

  για τους ξυπόλητους κορµούς

  λαµπάδιασµα ολότρεµο, βαθύ, ξεθεωµένο —

  πηγαίνω τώρα πιο κοντά και μένω.

  Προσάναµµα µια λέξη που δε λέγεται —

  µα όχι ρέµβη, όχι δίψα, σπίθα, ή μετέωρο·

  κάτι απροσµέτρητο υπάρχει

  όλβιο, ανεξάντλητο κι ατρόµητο

  ή κι οργωµένο απ’ τον ήλιο της καρδιάς,

  ηχώ ανεξιχνίαστη, σε κάθε λίκνο χαρισµένη,

  και φέρνει διάφανο το θάµβος µέσα µου

  σε τούτο τον κατάφωτο πευκώνα

  που ξέρω πως δεν έχει τέλος.

   

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική

  Μερακλίνα Κουκιμπιμπέρισσα Ομπλαντί

  Ευά Παπαδάκης

  €12.00 €10.80

  Το δέχομαι

  Αν το δεχτώ και απλώσω
  τα πόδια μου ξαπλώσω
  στην αγκαλιά σου αν δώσω
  δίκιο θα με παρηγορήσεις
  που γεννήθηκα λάθος;
  [Από την έκδοση]

  Ένας διάλογος-παρτιτούρα, μια κουήρ ελεγεία απόσχισης και αποχωρισμού.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική

  Τα ποιήματα 1967-2007

  Γιώργης Μανουσάκης

  Τόμος Α´ - οι δημοσιευμένες συλλογές

  €20.00 €18.00

  ΛΑΧΤΑΡΗΣΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΜΟΥΣ

  Λαχτάρησα τοὺς ἀνέμους
  μὲ τὰ μεγάλα φτερὰ τὰ αἱματοραντισμένα
  ποὺ σ’ ἁρπάζουν στὴ δίνη τους
  καὶ σ’ ἀνεβάζουν ψηλὰ
  στὴ γειτονιὰ τοῦ πυροδότη ἥλιου.

  Βαρέθηκα τὶς νωχελικὲς αὖρες
  καὶ τοὺς ψίθυρους ἀνάμεσα στὰ φύλλα.
  Χαρίζω τὰ ὀστᾶ μου στὸ γραῖγο καὶ στὸ σιρόκο
  νὰ τὰ κάμουν φλογέρες
  γιὰ τοὺς ἀντρίκειους σκοπούς των.

  Ἴσως τραγουδήσουν ἐκεῖνα
  ὅ,τι δὲν μποροῦνε τὰ χείλη μου
  τὰ κολλημένα στὸ χῶμα νὰ ποῦνε.

  (Το ποίημα προέρχεται από τη συλλογή Το σώμα της σιωπής, 1970)