ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΠΡΩΤΌΤΥΠΟ ΔΕΙΠΝΟ του Αλεξάντερ Σερτς
€11.00 €10.00
Το νεανικό γραπτό του Φερνάντο Πεσόα που “υπογράφει” ο συνομήλικος ετερώνυμός του Αλεξάντερ Σερτς -δημοσιευμένο για πρώτη φορά το 1978-, μας γνωρίζει μιαν άλλη πτυχή της αφηγηματογραφίας του: το διήγημα τρόμου. Η ατμοσφαιρικότητα και η γοητεία της εκλογίκευσης που αναιρείται από τα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής μαρτυρούν τη γόνιμη θητεία του στους μάστορες του είδους τον ΙΘ’ αιώνα. Το συνοδεύουν μια διεξοδική εξέταση των πηγών και των προθέσεών του από τον K. David Jackson και ένα πλούσιο εργοβιογραφικό χρονολόγιο.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Γερμανική-Γερμανόφωνη
Οι Μεγάλες ‘Ωρες της Ανθρωπότητος
Stefan Sweig€7.00Λένιν, Βλαντιμίρ Ιλιτς Ουλιάνοφ – Βιογραφία – Λογοτεχνία
Νότιος Πόλος – Ανακάλυψη και εξερεύνηση – Λογοτεχνία
Βυζαντινή Αυτοκρατορία – Ιστορία – Αλωση – 1453 – Λογοτεχνία
Handel, Georg Friedrich – Βιογραφία – Λογοτεχνία
Αμερική – Ανακάλυψη και εξερεύνηση – Λογοτεχνία
Napoleon Bonaparte – Βιογραφία – Λογοτεχνία
Dante, Alighieri – Βιογραφία – Λογοτεχνία
Voltaire, Francois-Marie Arouet – Βιογραφίαεικονογράφηση Γ.Τσούρα
- Ξένη πεζογραφία
Το σπίτι της σιωπής
Orhan Pamuk€20.00€18.00ένα σπίτι που καταρρέει, σε µια µικρή παραθαλάσσια πόλη κοντά στην Ιστανµπούλ, ζει κατάκοιτη στο κρεβάτι η χήρα Φατµά. Τη φροντίζει ένας νάνος, ο Ρετζέπ, νόθος γιος του συζύγου της. Οι δυο τους µοιράζονται µυστικά και παράπονα. Η Φατµά περιµένει όπως κάθε καλοκαίρι για λίγες µέρες τα τρία εγγόνια της: τον Φαρούκ, έναν ιστορικό που πνίγει την απογοήτευσή του για τη ζωή στο αλκοόλ, την ευαίσθητη, προοδευτική Νιλγκιούν, και τον Μετίν, µαθητή λυκείου που ονειρεύεται την εύκολη ζωή. Με τον ερχοµό τους, θα αρχίσουν να ξετυλίγονται αναµνήσεις και η ιστορία του παππού τους, που νόµιζε πως µπορούσε να γεφυρώσει το χάσµα ανάµεσα σε Ανατολή και Δύση.
Ένα βιβλίο για την πολιτική αναταραχή και το κοινωνικό χάος στην Τουρκία πριν από το πραξικόπηµα του 1980. Ένα µυθιστόρηµα όπου ο Ορχάν Παµούκ µιλά, µε τον µοναδικό του τρόπο, για τα αγαπηµένα του θέµατα: την πατρίδα του και τη σχέση της µε τον κόσµο, τις συλλογικές και τις ατοµικές ψευδαισθήσεις, τα κοινά όνειρα όλων των ανθρώπων
- Γερμανική-Γερμανόφωνη
Τα ελιξίρια του διαβόλου
E.T.A. Hoffmann€20.00€18.00Μυθιστόρημα-σταθμός στην παγκόσμια λογοτεχνία, τα Ελιξίρια του Διαβόλου καταδύονται στην άβυσσο της ανθρώπινης τραγικότητας, όπου η αλήθεια αναμειγνύεται με τη φαντασία και η πραγματικότητα με την ψευδαίσθηση. Εγκιβωτισμένες αφηγήσεις, λαβυρινθώδης πλοκή, δαιμονικοί ήρωες με εφιαλτικά οράματα… Μια ανεξάντλητη σπουδή στις αγωνιώδεις αναζητήσεις της ψυχής και τον διχασμό της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο κατεξοχήν εκπρόσωπος του Ρομαντισμού, Ε.Τ. Α. Χόφμαν, μας προσφέρει ένα απαράμιλλο δείγμα γοτθικού λογοτεχνικού ύφους αγγίζοντας με τρόπο ουσιαστικά μοντέρνο το πρόβλημα της ατομικής ταυτότητας, εντός της οποίας συγκρούονται το συνειδητό και το ασυνείδητο, η φύση και η άρνησή της.
“Ναι, αδελφούλη Μεδάρδε”, συνέχισε ο Σένφελντ, υψώνοντας τη φωνή και χειρονομώντας ζωηρά, “ναι, αδελφάκι μου. Η τρέλα είναι η αληθινή βασίλισσα των πνευμάτων εδώ στη γη. Η λογική είναι μονάχα ένας νωθρός τοποτηρητής που δεν νοιάζεται για το τι συμβαίνει έξω από τα όρια του βασιλείου, μόνο και μόνο από ανία βάζει τους στρατιώτες να παρελαύνουν στην πλατεία, οι στρατιώτες αυτοί δεν μπορούν να ρίξουν ούτε μια τουφεκιά της προκοπής όταν εισβάλλει ο εχθρός. Αλλά η τρέλα, η αληθινή βασίλισσα του λαού, έρχεται με σάλπιγγες και τρομπέτες: παραπαπάμ-παμ-παμ! Πίσω της ιαχές θριάμβου – ζητώ! Οι δούλοι σηκώνονται και φεύγουν από εκεί που τους μάντρωσε η λογική και δεν θέλουν πια να στέκουν, να κάθονται και να ξαπλώνουν όπως διατάζει ο σχολαστικός οικοδιδάσκαλος. Εκείνος κοιτάζει τις λίστες του και λέει: “Για δες, η τρέλα μού πήρε τους καλύτερους μαθητές μου – τους παραπήρε, τους συνεπήρε, ναι, τους συνεπήρε και τρελάθηκαν”. - Γαλλική-Γαλλόφωνη
Τα σανδάλια
Jorge Semprún€6.60€6.00“Είκοσι λεπτά: Πρώτ’ απ’ όλα ένα ντους. Ύστερα, γυμνή ακόμα, μακιγιαρίστηκε ελαφρά. Φούστα, φυσικά, και κάλτσες μαύρες με ζαρτιέρες. Τα εργαλεία της δουλειάς, είπε μέσα της, μ’ εκείνο τον κυνισμό που της επέτρεπε να παίρνει αποστάσεις. Από τον εαυτό της, κατά περίπτωση. Κάλτσες μαύρες μα ζαρτιέρες, κυλοτάκι μικροσκοπικό, δαντελένιο. Διάλεξε μια φούστα στενή στη μέση και στους γοφούς, που άνοιγε χαμηλά. Μια φούστα ανάλαφρη, ευκολοφόρετη. Τέλος, ένα ζευγάρι σανδάλια ραφινάτα, με τακούνι και λουράκια, που αναδείκνυαν τη φινέτσα των αστραγάλων, τις λεπτές, καλλίγραμμες και μυώδεις γάμπες της. Ήταν έτοιμη”.