Σχετικά προϊόντα

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Bιογραφία

  Σούε Τάο

  Li-Ling Hsiao - Μαρίνος Βλέσσας

  Ποιήτρια, Χαρτοποιός και Εταίρα στην Κίνα του 800 μ.Χ.

  €15.90 €14.30

  Ποιήτρια, εταίρα, αλλά και χαρτοποιός, η Σούε Τάο έζησε μια θυελλώδη ζωή στην Τσενγκτού, τη λαμπρή πρωτεύουσα της κινέζικης επαρχίας Σιτσουάν, γύρω στο 800 μ.Χ. Στην Κινέζικη Αυτοκρατορία η ενασχόληση με την ποίηση ήταν σχεδόν πάντοτε αποκλειστικό προνόμιο των ανδρών, κυρίως των λογίων και των αξιωματούχων. Ακόμα και όταν η ποίηση έφτασε στο απόγειό της, κατά την Δυναστεία Τανγκ (7ος-10ος αι.), ελάχιστες γυναίκες κατόρθωσαν να ξεχωρίσουν, όλες εταίρες – διασκεδάστριες και συντρόφισσες διακεκριμένων συνδαιτυμόνων. Ανάμεσά τους η πολυτάλαντη Σούε Τάο, η οποία έμεινε στην ιστορία για την ποίησή της, αλλά και για το απαράμιλλο επιστολόχαρτο που η ίδια επινόησε και παρήγαγε. Η Σούε Τάο σχετίστηκε με κορυφαίες προσωπικότητες της εποχής της και πέθανε σε μεγάλη ηλικία, σεβαστή και ανεξάρτητη, πράγμα σπάνιο για μια εταίρα. Στους κατοπινούς αιώνες η ποίησή της εκδόθηκε επανειλημμένα και διαβάστηκε πολύ, ενώ το χαρτί της έγινε αντικείμενο μίμησης, περιζήτητο για την ερωτική αλληλογραφία, ένα σύμβολο για τον ίδιο τον έρωτα.
  Το κόκκινο επιστολόχαρτο έγινε η ενσάρκωση του έρωτα μεταξύ της Σούε Τάο και του Γιουάν Τζεν, καθώς και της αμοιβαίας τους λαχτάρας όταν χωρίζονταν.
  “Ακόμα και χωρίς λέξεις, γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον.
  Θέλω μόνο να ξεκουραστώ στο κρεβάτι, πλάι στο κιγκλίδωμα,
  μιλώντας σου γλυκά όλη τη νύχτα”.
  Σ’ αυτό το μικρό βιβλίο, το μόνο στα ελληνικά, σκιαγραφείται η πολυκύμαντη ζωή της Σούε Τάο στην ταραγμένη μεθόριο του Σιτσουάν, αποκαλύπτεται η χαρτοποιητική δραστηριότητά της μέσα από κινέζικες πηγές, άγνωστες στη Δύση, και παρατίθενται δείγματα της ποιητικής γραφής της.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική Ποίηση

  Άκουσε τη φωνή σου κι έλα

  Ιάκωβος Καμπανέλλης

  τραγούδια και ποιήματα

  €25.00 €22.50

  ΦΡΟΝΤΙΔΑ: ΘΑΝΟΣ ΦΩΣΚΑΡΙΝΗΣ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ Ι. ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ

  Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης είχε μια μακροχρόνια σχέση με τον εύρυθμο λόγο, το τραγούδι γενικά. Πρώτ’ απ’ όλα με τα τραγούδια που άκουγε στο σπίτι του και στο νησί του, τη Νάξο, αλλά και μετά, κυρίως με το έντεχνο λαϊκό, που άκουγε όταν το 1932 ήρθε με την οικογένειά του στην Αθήνα.

  Έναν συνδυασμό αυτών των δύο υπηρέτησε με συνέπεια για πενήντα περίπου χρόνια.

  Η συγκεντρωτική συλλογή Άκουσε τη φωνή μου κι έλα περιλαμβάνει, για πρώτη φορά, όλα τα ποιήματα και τα τραγούδια του, που πολλά μάλιστα ακούμε και τραγουδάμε μέχρι σήμερα. Όσα συμπεριλαμβάνονται σε θεατρικά του έργα αναδημοσιεύονται στην αυτοτελή μορφή τους, δεδομένου ότι αρκετά από αυτά δεν έχουν μελοποιηθεί, παρά μόνο κάποιες στροφές ή ενίοτε κάποιοι στίχοι τους, περιμένοντας τον συνθέτη που θα τα μελοποιήσει ολόκληρα.

  Τη συλλογή συνοδεύουν χαιρετισμός του Μίκη Θεοδωράκη, χαιρετισμός του Σταύρου Ξαρχάκου, πρόλογος, επίμετρο και σημειώσεις του θεατρολόγου Θάνου Φωσκαρίνη, εκτενές βιογραφικό, δισκογραφία και εργογραφία του Iάκωβου Καμπανέλλη, καθώς και σχέδιά του, φιλοτεχνημένα στη δεκαετία του 1960.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική Ποίηση

  Μερακλίνα Κουκιμπιμπέρισσα Ομπλαντί

  Ευά Παπαδάκης

  €12.00 €10.80

  Το δέχομαι

  Αν το δεχτώ και απλώσω
  τα πόδια μου ξαπλώσω
  στην αγκαλιά σου αν δώσω
  δίκιο θα με παρηγορήσεις
  που γεννήθηκα λάθος;
  [Από την έκδοση]

  Ένας διάλογος-παρτιτούρα, μια κουήρ ελεγεία απόσχισης και αποχωρισμού.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική Ποίηση

  Αντιγόνη, μια κόρη μια χώρα

  Ανδριτσάνου Ευαγγελία

  €11.50 €10.50

  
  ήταν εκείνο το στροβίλισμα
  η ζωή έμοιαζε εύκολη    γελοία    ρευστή
  αμέτρητα ζευγάρια πόδια χάραζαν
  πλέγματα από φιγούρες ξέφρενες
  χωρίς αρχή
  χωρίς τέλος
  χωρίς τελειωμό
  
  και τα θύματα του χορού
  οι σπρωγμένοι οι πατημένοι
  οι διαμελισμένοι
  σκόνη ψιλή που κατακάθιζε στις γωνίες
  
  Η καρδιά μου φτερούγιζε κάθε ώρα
  σαν πουλί πιασμένο που ψάχνει να ξεφύγει
  έτρεχα να κρυφτώ σε σκοτεινά δωμάτια
  σε τραβούσα απ’ το χέρι
  
  πώς να με καταλάβεις
  η διέγερση είναι το στοιχείο σου
  ήθελες να με σύρεις πάλι πίσω
  το ίδιο κι η αδελφή μου
  
  μεταξύ σας ματιές γεμάτες νόημα
  –          Δεν ξέρεις να χαίρεσαι, ΑντιγόνηΟ Πατέρας στο υπόγειο
  στον τόπο της αυτοτιμωρίας του
  –          Φύγε μακριά!
  ούρλιαζε όταν πλησίαζα
  πετούσε καταπάνω μου
  το πιάτο του μ’ ό,τι είχε μέσα
  τον έπιανε βήχας, πνιγόταν
  προτιμούσε να μείνει στον τόπο
  παρά να πιει απ’ το χέρι μου νερό
  
  Η Μητέρα τον είχε εγκαταλείψει

  
  οριστικά