Έλληνες στοχαστές
€16.60 €15.00
“Ο τρόπος με τον οποίο κάποιος γραφιάς, κατά τεκμήριο προικισμένος, αφήνει “έργο” στον τόπο μας παραμένει δυσεπίλυτο αίνιγμα και συνεπάγεται σχεδόν πάντα εξωτισμούς και δραματικές ποινές σε βάρος του εγώ του. Δεν διαθέτουμε ισχυρό θεσμικό πλαίσιο που να επικουρεί τα άτομα, κατά συνέπεια ο καθένας γίνεται εφευρέτης του εαυτού του με διαμφισβητούμενη πάντα την πατέντα”.
Ο δεύτερος τόμος της σειράς Τα βιβλία των άλλων συγκεντρώνει πρώιμα και ύστερα δοκίμια ή κριτικά σημειώματα του Κωστή Παπαγιώργη για σημαντικούς Έλληνες στοχαστές που “εφηύραν τον εαυτό τους” εντός και εκτός Ελλάδoς – ανάμεσά τους o Ζήσιμος Λορεντζάτος, ο Κορνήλιος Καστοριάδης, ο Παναγιώτης Κονδύλης, ο Κώστας Αξελός, ο Χρήστος Γιανναράς, ο Στέλιος Ράμφος. Με μια σπάνια θυμική εμπλοκή, ο Παπαγιώργης συζητά κομβικά έργα της σύγχρονης σκέψης -όπως Το χαμένο κέντρο, Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας, Το Πρόσωπο και ο Έρως ή Η κριτική της μεταφυσικής στη νεότερη σκέψη-, δίνοντας παράλληλα τη δική του απάντηση στα κρίσιμα πνευματικά ερωτήματα που τα εξέθρεψαν.
Σχετικά προϊόντα
- Λογοτεχνία
Μεταπολεμική κριτική και ποίηση
Καρτσάκης ΑντώνηςΖητήματα αισθητικής και ιδεολογίας€34.49€31.00Με ποια κριτήρια ένα λογοτεχνικό έργο εντάσσεται στον λογοτεχνικό κανόνα; Πώς επιδρούν οι ιστορικές συνθήκες στον ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο της κριτικής; Ποια ήταν η τύχη των ποιητικών, ειδικά, έργων στην ταραγμένη δεκαετία του ’40, όταν ο Εμφύλιος δίνει τη θέση του στον Ψυχρό πόλεμο, και πώς αποτυπώνονται οι ιδεολογικές εντάσεις των δεκαετιών του ’50 και του ’60 στα κριτικά κείμενα της εποχής;
Στην παρούσα μελέτη παρακολουθούμε την εξέλιξη της επικαιρικής λογοτεχνικής κριτικής, συγκεκριμένα της βιβλιοκριτικής της ποίησης, μέσα στις κοινωνικοπολιτικές συντεταγμένες του μεταπολέμου, με ιδιαίτερη εστίαση στη σχέση της αισθητικής με την ιδεολογία. Με βάση τα κειμενικά δεδομένα του κριτικού λόγου μιας σειράς λογοτεχνικών περιοδικών της περιόδου 1945-1967, εξετάζονται οι κριτικές αποτιμήσεις των υφισταμένων ήδη από τον Μεσοπόλεμο νεωτερικών λογοτεχνικών κατευθύνσεων, αλλά και η κριτική υποδοχή των νέων ποιητικών τάσεων που προέκυψαν μέσα στη νέα ιστορική αναγκαιότητα.
Επιλεκτικές κριτικές στάσεις, αποκλεισμοί ή προβολή προσώπων και έργων, δογματισμοί ή αναγνωστικές μονομέρειες δείχνουν ότι η λογοτεχνία και η λογοτεχνική κριτική υπήρξαν θύματα της ταραγμένης εποχής. Αποκαλύπτουν ότι ο μεταπολεμικός κριτικός φέρει το “ίχνος” της ιστορίας, ότι η “ιδεολογική υπερφόρτιση” των καιρών εμποτίζει τις κρίσεις των έργων και οδηγεί στην αισθητική πόλωση.
Μέσα από τις εν θερμώ αποτιμήσεις των έργων προκύπτουν σαφείς μαρτυρίες που ενισχύουν τη γνώση για τη λογοτεχνική μας εξέλιξη και για τους όρους εδραίωσης του λογοτεχνικού κανόνα. - ΚΡΗΤΙΚΑ
Η γλυπτική στη Βενετική Κρήτη (1211-1669)
Συλλογικό[Σετ 2 τόμων σε κασετίνα] Τόμος Α: Μελέτες, Τόμος Β: Lapidarium€60.00€54.00Η έκδοση αυτή, καρπός συνεργασίας του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας με τις Εφορείες Αρχαιοτήτων της Κρήτης και την Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών, αποτελεί την πρώτη συστηματική μελέτη των έργων γλυπτικής της βενετικής περιόδου που σώζονται στην Κρήτη. Σε συνολικά 584 σελίδες, με 800 και πλέον φωτογραφίες, σχέδια και χάρτες, τεκμηριώνονται γλυπτά που φυλάσσονται σε μουσεία και αρχαιολογικές συλλογές του νησιού ή βρίσκονται ακόμη στην αρχική τους θέση ως αρχιτεκτονικός διάκοσμος ή ως κατάλοιπα συμβόλων μιας αλλοτινής εξουσίας.
Οι δύο τόμοι του βιβλίου, διαφορετικοί στη δομή τους, αντικατοπτρίζουν τις διαδρομές που απαίτησε η έρευνα ενός παραγνωρισμένου υλικού το οποίο έφτασε ώς τις μέρες μας με μεγάλες απώλειες και φθορές. Στον πρώτο τόμο, μετά την εισαγωγή για το ιστορικό της έρευνας, ακολουθούν μελέτες που, ταξινομημένες σε τρεις ενότητες, επιχειρούν να ανιχνεύσουν τις περιπέτειες των βενετικών μνημείων στην Κρήτη και να διαφωτίσουν την αποσπασματικότητα των σωζόμενων έργων γλυπτικής, να παρουσιάσουν μεγάλες κατηγορίες γλυπτών που διατηρούνται κατά χώραν και τις ιδιαιτερότητές τους και τελικά να αναδείξουν την καλλιτεχνική και ιστορική σημασία της τέχνης αυτής. Κάθε ενότητα συμπληρώνεται με αντίστοιχο υλικό τεκμηρίωσης. Ο δεύτερος τόμος τιτλοφορείται Lapidarium, από τον λατινικό όρο που δηλώνει τη συλλογή λίθινων τεχνέργων τα οποία, αποσπασμένα από την αρχική τους θέση, έχουν χάσει τη χρήση και τη σημασία που είχαν άλλοτε. Αυτή η έννοια του όρου εκφράζει με ακρίβεια τον χαρακτήρα των 376 μουσειακών γλυπτών που καταλογογραφούνται στον τόμο και συγχρόνως αποτυπώνει τη συστέγαση έργων που είναι διασκορπισμένα σε διάφορα μουσεία της Κρήτης σε ένα έντυπο «φανταστικό μουσείο».
- Ελληνική πεζογραφία
Ιμπέριος και Μαργαρόνα
Ανώνυμος€21.20€19.00Η περιπετειώδης και ερωτική μυθιστορία του Πέτρου και της Μαργαριτ(ούλ)ας (σερ Πέρου, (Ε)μπέριου, (Ι)μπέριου και Μαργαρόνας) είναι ένα δημοφιλέστατο υστερομεσαιωνικό και αναγεννησιακό μεσογειακό λογοτέχνημα που, μέσω των δυτικοευρωπαϊκών εκδοχών του, γοήτευσε ευρωπαϊκούς λαούς, λογίους μα και καλλιτέχνες ώς και τον 20ό αιώνα (Cervantes, Lope de Vega, L. Tieck, Brahms). Πρωταγωνιστές του δύο πανέμορφοι, γενναιότατοι, μορφωμένοι, χαρισματικοί και, προπαντός, ατίθασοι, τολμηροί, εφευρετικοί και αντισυμβατικοί, στην αρχή, νεαροί ηγεμονόπαιδες, που ωριμάζουν μέσα από συνεχόμενες δοκιμασίες της ξεροκεφαλιάς όσο και της Τύχης/Μοίρας τους, και στο τέλος θριαμβεύουν χάρη στην αισθηματική σταθερότητα, την ευσέβεια, τα καλά έργα τους μα και τη θεία Χάρη.
Από το δεύτερο μισό του 15ου ώς περίπου τα μέσα του 16ου αι., η ελληνόγλωσση έμμετρη ανομοιοκατάληκτη εκδοχή είχε πλούσια χειρόγραφη τύχη, ενώ η μεταποίησή της σε ομοιοκατάληκτο ποίημα στο δεύτερο τέταρτο του 16ου αι. και η έντυπη εμφάνισή του στη Βενετία (τουλάχιστον από το 1543 ώς το 1806) έκαναν τον Ιμπέριο (Διήγησιν ωραιοτάτην του Ιμπερίου) ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα «λαϊκά αναγνώσματα» του νέου ελληνισμού και των βαλκανικών δορυφόρων του, προσελκύοντας την προσοχή ξένων και ελλήνων λεξικογράφων, βιβλιογράφων, κριτικών, εκδοτών και μελετητών, αλλά και τη δημιουργική ανταπόκριση κορυφαίων λογοτεχνών (του Β. Κορνάρου, του Κ. Δαπόντε, του Δ. Σολωμού, του Κ. Παλαμά).
Στο βιβλίο εκδίδεται, με εισαγωγικό σχολιασμό και με αντικριστή μετάφραση στα σύγχρονά μας ελληνικά, ο έντυπος Ιμπέριος, ενώ σε Επίμετρο, και μεταξύ άλλων, οι πρώτες χωριστές φιλολογικές εκδόσεις τριών από τα κείμενα της ανομοιοκατάληκτης μορφής του ποιήματος.
Το βιβλίο είναι το δέκατο τρίτο της σειράς του ΙΝΣ “Παλιότερα Κείμενα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας”, με επόπτες τους A. van Gemert (έως το 2017) και Γ. Κεχαγιόγλου. Η σειρά έχει σκοπό τη γνωριμία τού μη εξειδικευμένου κοινού με τη λογοτεχνία παλιότερων περιόδων μέσα από εύχρηστες και αξιόπιστες επιστημονικά εκδόσεις, που απαλλάσσουν από την ανάγκη καταφυγής σε πολλά πρόσθετα βοηθήματα. Προπομπό αποτέλεσε το εισαγωγικό βιβλίο Από τον ύστερο Μεσαίωνα ως τον 18ο αιώνα. Εισαγωγή στα παλιότερα κείμενα της νεοελληνικής λογοτεχνίας (2009, και ανατυπώσεις), ενώ η σειρά περιλαμβάνει ήδη τις εξής εκδόσεις κειμένων (2010-2018): Η κακοπαντρεμένη· Ο κάτης και ο μποντικός· Πτωχολέων· Ανακάλημα της Κωνσταντινόπολης· Ο έπαινος των γυναικών· Μ. Φαλιέρος, Λόγοι διδακτικοί του πατρός προς τον υιόν Μανόλης Σκλάβος, Της Κρήτης ο χαλασμός· Εμμανουήλ/Μανόλης Λιμενίτης, Το Θανατικόν της Ρόδου· Η Βοσκοπούλα· Καταλόγια (Στίχοι περί έρωτος αγάπης)· Πανουργίαι υψηλότατοι του Μπερτόλδου· Γιούστος Γλυκός, Πένθος θανάτου.
- Μελέτη
Η λογοτεχνία τον καιρό της Παρισινής Κομμούνας
Τμήμα πολιτισμού της Κ.Ε. του ΚΚΕ€18.00€16.20Το πρωτόγνωρο στη σύντομη άνοιξη της Κομμούνας πολιτικό έργο, τα μέτρα που θέσπισε, κάποια από τα οποία έθιγαν βαθιά τα ταξικά συμφέροντα των αστών, αλλά και η αυταπάρνηση των αγωνιστών της δε θα μπορούσαν να υπάρξουν, αν δεν αντλούσαν την πίστη τους από το πιο προωθημένο ιδανικό της ανθρωπότητας: Την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, για ένα καλύτερο μέλλον όλων των εργαζόμενων.
Μαζί με την απελευθέρωσή της από την υλική εκμετάλλευση, η εργατική τάξη χρειαζόταν, όμως, να απελευθερωθεί και πνευματικά. Να βγει από την πολιτιστική καθυστέρηση που την είχαν καταδικάσει οι εκμεταλλευτές της, να απαλλαγεί από προκαταλήψεις και δόγματα του παρελθόντος, να απαγκιστρωθεί από την ιδεολογική επιρροή της αστικής τάξης, κατανοώντας τη θέση και τα συμφέροντά της στην κοινωνία.
Έτσι, η σημαντικότερη συμβολή της Κομμούνας στον πολιτισμό είναι ότι ανάγγειλε μια νέα τέχνη, γεμάτη δύναμη και επαναστατική αισιοδοξία, που στο επίκεντρό της έχει τον εργαζόμενο άνθρωπο και την πάλη του για μια κοινωνία χωρίς ταξική εκμετάλλευση.
Η έκδοση αυτή είναι αφιερωμένη σε αυτούς τους γενναίους μαχητές της πένας, που –είτε ως επαναστάτες Κομμουνάροι είτε ως ευαίσθητοι στα μηνύματα της εποχής τους δημιουργοί– δεν υπολόγισαν τις επιπτώσεις της στάσης τους στους ίδιους και στο έργο τους και ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του καιρού τους.