Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
Φώτη Κόντογλου διαχρονικές δημιουργίες
Εις οσμήν ευωδίας πνευματικής
€41.00
Μὲ ζωγραφιὲς καὶ μὲ πλουμίδια
ἀπ’ τὸ χέρι τοῦ ἴδιου τοῦ συγγραφέα
Γενική επιμέλεια και συντονισμός: Χρήστος Φ. Μαργαρίτης
Επιμέλεια ελληνικών κειμένων: Λούλα Κυπραίου
Μετάφραση και επιμέλεια αγγλικών κειμένων: Αλεξάνδρα Ντούμα
Σχεδιασμός και καλλιτεχνική επιμέλεια: Βασιλική Βαρβάκη, MVN Consultants
Σχεδιασμός εξωφύλλου: Βασιλική Βαρβάκη με βάση έργο του Αλέκου Λεβίδη
Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: Γιώργος Κωστόπουλος Γραφικές Τέχνες ΑΕ
Σχετικά προϊόντα
- Αρχιτεκτονική
Διάκοσμος και έγκλημα / Αρχιτεκτονική
€8.70Εκατόν πενήντα χρόνια μετά τη γέννησή του, ο Άντολφ Λόος παραμένει επίκαιρος και συνάμα αινιγματικός, τόσο ως αρχιτέκτονας όσο και ως κριτικός εισηγητής του μοντερνισμού σε κάθε πτυχή της σύγχρονης ζωής. Στην ανά χείρας έκδοση παρουσιάζονται δύο από τα σύντομα μεν, ωστόσο εξαιρετικά επιδραστικά δοκίμιά του, στα οποία αποτυπώνονται κομβικοί σχηματισμοί της σκέψης του. Η εισαγωγή του Παναγιώτη Τουρνικιώτη αναδεικνύει τις πολλαπλές πτυχές του έργου του, ενώ το επίμετρο του Γιώργου Σαγκριώτη επικαιροποιεί τη “διαφωτιστική αποστολή” της σκέψης του Λόος.
- Αρχιτεκτονική
Νεοκλασικά της Αθήνας και του Πειραιά
€44.10Το βραβευμένο λεύκωμα του φωτογράφου Στέλιου Β. Σκοπελίτη (έπαινος Ακαδημίας Αθηνών 1976), που αποτυπώνει μοναδικά τη νεοκλασική κληρονομιά της Αθήνας και του Πειραιά, σε νέα έκδοση.
Δίγλωσσο, Ελληνικά – Αγγλικά
- Δοκίμιο
Το παράδοξο με τον ηθοποιό
€10.00Το «Παράδοξο…» θεωρείται (και είναι) ένα από τα κυριότερα κείμενα της θεατρικής αισθητικής. Της αισθητικής εν γένει. Αποτελεί, επιπλέον, μια από τις συστηματικότερες απόπειρες προσέγγισης του μυστηρίου της ηθοποιίας. Γι ‘ αυτό και τίθεται κατά καιρούς υπό την κριτική βάσανο των πρακτικών της σκηνής – καλή ώρα -, οι οποίοι καλούνται να απαντήσουν στο ευθέως ή εμμέσως διατυπούμενο ερώτημα: «Είναι έτσι όπως τα λέει ο Diderot; Τι λέτε εσείς που ζείτε τα πράγματα από πρώτο χέρι;». Νομίζω ότι μια τέτοια πρακτική χωλαίνει σε δύο τουλάχιστον σημεία. Πρώτον: αντιμετωπίζει το κείμενο του Diderot ως οιονεί επιστημονική πραγματεία, φιλοδοξώντας να την ελέγξει από τη σκοπιά της βιωματικής εμπειρίας. Δεύτερον: εκλαμβάνει τους ανθρώπους της σκηνής ως ειδήμονες, ή έστω γνώστες, και δη απαραιτήτως, αυτού που κάνουν. […] Πως; Το Παράδοξο… δεν είναι, για σας, επιστημονικό αντικείμενο; – θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος. Σπεύδω να απαντήσω: το Παράδοξο… είναι, κατά τη γνώμη μου, θεωρητικό κείμενο ιδεολογικού χαρακτήρα με φιλοδοξίες επιστημοσύνης.
