Name: Δικά μου λόγια
SKU: 9786188403291
Price: 15.00 EUR
Availability: InStock

Ruth Bader Ginsburg

Δικά μου λόγια

€15.00

Έναν χρόνο μετά το θάνατό της, κυκλοφορεί, το βιβλίο της εμβληματικής Δικαστού Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ σε συνεργασία με τις Γουέντι Γουίλιαμς και Μαίρη Χάρτνετ, με πρόλογο για την Ελληνική Έκδοση της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Πρόκειται για μία πνευματώδη, συναρπαστική, σοβαρή και παιγνιώδη ταυτόχρονα συλλογή κειμένων και ομιλιών από μια γυναίκα που άσκησε ισχυρή και μακρόχρονη επίδραση στο δίκαιο, τα δικαιώματα των γυναικών και των μειονοτήτων και τη λαϊκή κουλτούρα.

Διαθεσιμότητα: 1 σε απόθεμα

Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

ISBN: 9786188403291 Κατηγορίες: Aυτοβιογραφία, Ιστορία, Παλαιά-Μεταχειρισμένα, Πολιτική Συγγραφέας : Bader Ginsburg RuthΕκδότης : AΘens Bookstore PublicationsΜεταφραστής : Μάνος Τζιρίτας

Σχετικά προϊόντα

Προσθήκη στο καλάθι
Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

Δοκίμιο
Οι Μπολσεβίκοι
Adam B. Ulam
Η διανοητική και πολιτική ιστορία του θριάμβου του Κομμουνισμού στη Ρωσία
€15.00
Προσθήκη στο καλάθι
Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

Δοκίμιο
Πολιτική Αγωγή
Παπακωνσταντίνου Θεοφύλακτος
€10.00
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Ελαφρώς ταλαιπωρημένο
Προσθήκη στο καλάθι
Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

Δοκίμιο
Το σύνδρομο της δικτατορίας
Alaa Al Aswany
€10.00
Στη Δύση, η μελέτη της δικτατορίας έχει αποκτήσει μια σχεδόν εξωτική διάσταση. Όμως τα απολυταρχικά καθεστώτα παραμένουν οδυνηρή πραγματικότητα για δισεκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, με τις ελευθερίες τους να παραβιάζονται και τα δικαιώματά τους να καταστρατηγούνται με όλους τους τρόπους.
Ποια είναι η φύση της δικτατορίας; Πώς επικρατεί; Ποιες συνθήκες και περιστάσεις τής επιτρέπουν να ευδοκιμήσει; Και με ποιους τρόπους οι δικτάτορες καταφέρνουν να διατηρούν την εξουσία ακόμα και όταν τους λοιδορούν και τους χλευάζουν οι κυβερνώμενοι;
Προσθήκη στο καλάθι
Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

Δοκίμιο
Η ιδέα της Ευρώπης
George Steiner
€10.00
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη: το φάντασμα της ιστορικής παρακμής. Κυριαρχεί ο φόβος ότι η ώρα της Ευρώπης πέρασε, ότι τα αθάνατα επιτεύγματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού δεν μπορούν πια να επαναληφθούν κι ότι πρέπει να συμφιλιωθούμε με τη σκέψη πως σε παγκόσμιο επίπεδο η Ευρώπη θα έχει εφεξής ρόλο δευτεραγωνιστικό, ή και κομπάρσου.
Στη διάλεξη αυτή, ένα απ’ τα τελευταία κείμενα που δημοσίευσε πριν το θάνατό του, ο Τζωρτζ Στάινερ επιχειρεί να «γειώσει» τη συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης ― να τη μεταφέρει από τους αιθέρες των μεγάλων ιδεών στο έδαφος της βιωμένης πραγματικότητας.
Τι ορίζει την Ευρώπη; ρωτά ο Στάινερ. Και απαντά: το καφενείο, αυτή η νέα αρχαία αγορά που χωρά τον διανοούμενο και τον πολιτικό μαζί με τον εργάτη και τον άστεγο· το εξημερωμένο και αχόρταγα περπατημένο τοπίο· η διαρκής παρουσία του παρελθόντος στους δημόσιους χώρους ―στους δρόμους, στις πλατείες, στις γέφυρες― και η συνακόλουθη, συχνά ασφυκτική, κυριαρχία της μνήμης· η ριζικά αντιφατική και γι’ αυτό ανεξάντλητα γόνιμη πρωτοκαθεδρία δύο πνευματικών παραδόσεων, της ελληνικής και της εβραϊκής· τέλος, η ιστορικά μοναδική αίσθηση του πεπερασμένου των ανθρώπινων επιδιώξεων και η αναγνώριση της καταστατικής τραγικότητας της ανθρώπινης συνθήκης.
Αρκούν αυτά, αναρωτιέται ο Στάινερ, για να παραμείνει η Ευρώπη μια ιδέα που διεγείρει την ψυχή και τη φαντασία; Ή μήπως είναι καταδικασμένη «να κατοικήσει στο μεγάλο μουσείο περασμένων ονείρων που ονομάζουμε ιστορία.