Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
Αποχαιρετισμός στον Ρόμπερ
€14.40
Στο μεταξύ τα λουλούδια σου έχουν αρχίσει να πεθαίνουν το ένα μετά το άλλο. Ο μυστικός κήπος όπου μπορούσες να κρυφτείς, να σκεφτείς και να κλάψεις σιωπηλά, μέρα τη μέρα αφανίζεται. Προσπαθώ να τα φροντίζω, να τα ποτίζω, να τα κλαδεύω και να τα τρέφω, κι όμως αυτά γνωρίζουν πως κάτι έχει αλλάξει, δεν είσαι εσύ μα ένας ξένος, κάποιος που προσποιείται ότι τα φροντίζει. νιώθουν ότι το κάνει για σένα και όχι γι’ αυτά. Η αζαλέα μαράθηκε πρώτη. ύστερα οι τριανταφυλλιές και η πλουμέρια, οι γαριφαλιές, η τελοπέα, οι κάκτοι, οι ανιγόζανθοι, οι μικροί ευκάλυπτοι, το δεντρολίβανο, η μπάνξια, οι βασιλικοί, τα πάντα. Οι πολύχρωμες μικρές πετούνιες σου ξεράθηκαν, μια καφετιά νεκρή μάζα στη θέση της παλιάς φαντασμαγορίας. Η υπόσχεση που αντιπροσώπευε κάθε λουλούδι βρίσκεται τώρα μουδιασμένη και σφραγισμένη στα μαραμένα τους μπουμπούκια. Ένα πράσινο κυπαρίσσι απομένει, το σπαρτιάτικό σου, που μας θύμιζε τα χρώματα γύρω από την Ολυμπία, και η μικρή ελιά που χάιδευες τόσο τρυφερά, η υπέρτατη λαχτάρα μας για ρίζες. Τα κοιτάζω και με αποδοκιμάζουν. «Μας άφησε,» μουρμουρίζουν θροΐζοντας «άσε μας τώρα κι εσύ, φύγε. Αναζητούμε τα μάτια του Ρόμπερτ, το άγγιγμά του, τη ζεστασιά του. Δεν είσαι εσύ». Αυτό λένε κάθε φορά που προσπαθώ να τα φροντίσω. Με αγνοούν. Νιώθω αβοήθητος, απελπισμένος.
Στην καρδιά κάθε σχέσης υπάρχει ένας κήπος. Κάνω ό,τι μπορώ για να τον κρατήσω ζωντανό, όμως τα λουλούδια ρωτούν συνέχεια για σένα – και δεν ξέρω πώς να τους εξηγήσω το θάνατο, τη μοναξιά, την εκδημία, το πένθος. «Δεν θα υπάρξει καινούρια άνοιξη για μας» λένε το ένα στο άλλο. «Είμαστε εδώ για ν’ ακούσουμε τα λόγια του Ρόμπερτ Τζόζεφ Μήντερ, που μας καλεί στη ζωή. Μας πότιζε ένα ένα, υπομονετικά, στοργικά. Μας έλεγε ιστορίες. Ήταν φίλος μας. Αλλά πού είναι τώρα; Καλύτερα να μην ξαναγεννηθούμε, αφού δεν είναι αυτός εδώ. Τα χέρια του μας κρατούσαν ζωντανά. Η φωνή του συνέθετε τη σαγηνευτική μελαγχολία μας.» Κι ενώ εγώ προσπαθώ να εξηγήσω, παραμένουν απόμακρα, αγνοώντας με – είμαι ο ξένος τώρα, ο παρείσακτος, η περιττή παρουσία.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Λογοτεχνία
Ιδεολογικές διαδρομές
του Νίκου Καζαντζάκη-ανθολογία€17.00Η αναγνωστική μοίρα του Καζαντζάκη είναι παράδοξη και πολύπλοκη. Τον αγάπησε το ευρύ κοινό, στάθηκε, παλαιότερα τουλάχιστον, ένα από τα πρώτα διαβάσματα των εφήβων -η ανάγνωση των μυθιστορημάτων του ήταν για αυτούς ταυτόχρονα μια πράξη μύησης στη λογοτεχνία και αμφισβήτησης κυρίαρχων ιδεών και αξιών-, αλλά το ακαδημαϊκό περιβάλλον και το λογοτεχνικό σινάφι, στην καλύτερη περίπτωση, τον αγνόησαν. Η γενιά του ’30 τον περιφρόνησε, με εξαίρεση τον φίλο του Παντελή Πρεβελάκη (το βιβλίο του Τετρακόσια γράμματα του Καζαντζάκη στον Πρεβελάκη, 1965, είναι οπωσδήποτε πολύτιμο και εξακολουθεί να αποτελεί μία από τις καλύτερες εισαγωγές στο έργο του). Τη σκληρή καταδικαστική κρίση του Σεφέρη, με αφορμή την προβολή του Ζορμπά του Κακογιάννη, θα τη συμμερίζονταν, φαντάζομαι, οι περισσότεροι συγγραφείς της γενιάς αυτής: “Ψεύτικη γλώσσα, ψεύτικες πόζες, απομιμήσεις αισθημάτων” (Μέρες Θ’, 1 Φεβρουαρίου 1964 – 11 Μάη 1971, Ίκαρος, 2019, σ. 94-95). Εντελώς διαφορετική, ωστόσο, ήταν η υποδοχή του έργου του εκτός των ελληνικών συνόρων. Ο Καζαντζάκης επιδίωξε πεισματικά να γίνει διεθνής συγγραφέας – και το πέτυχε. Σήμερα, αυτός και ο Καβάφης είναι οι μόνοι Νεοέλληνες συγγραφείς τους οποίους γνωρίζει το διεθνές αναγνωστικό κοινό.
- Λογοτεχνία
Το αμφίσημο γέλιο στη συλλογή ” Ο μπιντές και άλλες ιστορίες” του Μάριου Χάκκα
Μελαγχολία και ανατροπή€15.50Ο ΜΠΙΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Από τον ρεαλισμό στην υπέρβασή του
“Έτσι σαν πρόλογος (ασπρόμαυρο)”: “…κι ο ναός της Απτέρου Νίκης, κοινός χωμάτινος τάφος για τα σπασμένα φτερά μας…”
“Εξομολογήσεις”: χτίζοντας και αποσυναρμολογώντας τη συγγραφή, τον χρόνο και τον έρωτα
“Η Διάλυση”: της γλώσσας, της κοινωνίας, του ύφους
Ο μπιντές και άλλες ιστορίες: ενσταντανέ της κοινωνίας του ’60
Ένας κάπως αισιόδοξος επίλογος (μαυρόασπρο): έξοδος, με μια κουδουνίστρα για μεγάλους
ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΕΣ
Κριτική στη γλώσσα, δυσπιστία στη γλώσσα
Αλφρέντ Ζαρρύ, Νταντά και υπερρεαλισμός, και οι δεκαετίες 1950 και 1960
Το γέλιο, το καρναβάλι, η μελαγχολία: σάτιρα και αυτοσαρκασμός - Λογοτεχνία
Σεφέρης και Καμύ
Ζήτημα φωτός€10.00Πολλά χώριζαν τον Καμύ από τον Σεφέρη: οι τόποι, η κοινωνική τάξη, η ιδιοσυγκρασία, η σχέση με την πολιτική, οι τρόποι της γραφής… Στα μύχια, ωστόσο, της ψυχής τους φώλιαζε κάτι που τους αδέλφωνε: το φως της Μεσογείου και μια ορισμένη ιδέα για την Ελλάδα. Αυτά θεμελίωσαν έναν σιωπηρό αλλά συναρπαστικό διάλογο και μια στάση ζωής απέναντι στα ουσιώδη: την άρνηση του φανατισμού? τον σεβασμό των ορίων? το χρέος του «εγώ» προς το «εμείς» της πόλεως? την αλληλεγγύη του καλλιτέχνη με την κοινότητα ζώντων και νεκρών που είναι ο πολιτισμός? την αφοσίωση στον συγκεκριμένο άνθρωπο με τις αρετές και τις αμαρτίες του? τον ακάματο αγώνα για την υπέρβαση του μηδενισμού. Είναι σημαδιακό ότι αυτή η στάση σμιλεύτηκε, και για τους δύο, μέσα στην τραγωδία ενός αιώνα που γέννησε τη φρίκη δύο παγκόσμιων πολέμων, το Ολοκαύτωμα και τη Χιροσίμα. Και ιδού: στο ξεκίνημα μιας νέας χιλιετίας ο κόσμος μας δείχνει ξανά το τραγικό του πρόσωπο, αφυπνίζοντας τους εφιάλτες της μισαλλοδοξίας, της προσφυγιάς και του πολέμου, την ίδια στιγμή που βιώνει μια πολυδιάστατη κρίση, χωρίς προηγούμενο: κρίση οικολογική, γεωπολιτική, κοινωνική, ηθική, πολιτισμική, κρίση του ανθρώπου. Έτσι, ο χτεσινός διάλογος των δύο δημιουργών αποκαλύπτεται όχι απλώς επίκαιρος, αλλά προφητικός. Χρειάζεται να τον θυμόμαστε και να τον ανανεώνουμε καθημερινά. Από τη ζωντάνια του θα κριθεί αν μπορεί να διασωθεί η ανθρωπιά μας. Γ.Κ.
