Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Σχετικά προϊόντα
- Αλληλογραφία
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΒΕΡΩΦ επιστολές προς τον Μιχαήλ Τοσίτσα
1938-1948€18.00Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία έχει αναλάβει μεταξύ άλλων γόνιμων πρωτοβουλιών, τη βιογραφική παρουσίαση κορυφαίων Ελλήνων πολιτικών (Γ. Καρτάλης, Δ. Γούναρης, Θ. Σοφούλης, Η. Ηλιου, Γ. Καφαντάρης, Επ. Δεληγεώργης, Π. Τσαλδάρης, Α. Σβώλος, Α. Παπαναστασίου, Γ. Θεοτόκης, Χ. Τρικούπης) με στόχο, τόσο την ιστορική αποτύπωση δράσης και προσωπικότητας, όσο και την πληρέστερη γνωριμία τους με το ευρύτερο κοινό -πολλά χρόνια πάντα μετά την εκδημία τους, οπότε και το ενδιαφέρον δεν υπονομεύεται από συγκυριακούς μύθους ή αντιθέσεις.
Η γνωριμία με τον Ευάγγελο Αβέρωφ-Τοσίτσα, ένα πολιτικό πρώτης γραμμής που δέσποσε στο δημόσιο προσκήνιο το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, προς το παρόν επιλέγεται να γίνει μέσω μιας ενδιαφέρουσας, όσο και συναρπαστικής, πτυχής της προσωπικότητας και του πολυκύμαντου βίου του: εκείνης της κοινωφελούς προσφοράς, πέραν και επιπλέον της πολιτικής, που είχε βασικά ως αποδέκτη το Μέτσοβο και ως μηχανισμό υλοποίησης το περίφημο Ίδρυμα Βαρώνου Μιχαήλ Τοσίτσα! Περί τίνος όμως πρόκειται;
Κατά τη διάρκεια ελληνοτουρκικών συνομιλιών που έγιναν στην Άγκυρα στις 4 και 5 Αυγούστου 1962 μεταξύ των τότε υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας, Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα και Φεριντούν Ερκίν (Feridun Cemal Erkin), ο Τούρκος υπουργός είπε ότι ψάχνει να βρει τρόπο για την αποστολή μαθητών του Κολεγίου Άγκυρας στην Ελλάδα, εντάσσοντας αυτήν την αποστολή σε ένα ευρύτερο σχέδιο ανταλλαγής επισκέψεων νεολαίας των δύο χωρών, επισκέψεων χρήσιμων για την ανάπτυξη ευρύτερης κατανόησης και φιλίας.
Η περίοδος 1959-1963 ήταν για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ίσως η καλύτερη μεταπολεμικά, γιατί η Κύπρος είχε ήδη γίνει ανεξάρτητο κράτος και οι μετέπειτα αξιώσεις της Τουρκίας για αναθεώρηση του καθεστώτος του Αιγαίου δεν είχαν εγερθεί. Από το «Πρακτικόν Συνομιλίας λαβούσης χώραν εν Αγκύρα την 4ην Αυγούστου 1962» του Υπουργείου Εξωτερικών διαβάζουμε ότι ο Ευάγγελος Αβέρωφ: «εδήλωσεν ότι προσκαλεί είκοσι έως τριάντα Τούρκους μαθητάς όπως έλθουν εις Ελλάδαν ως φιλοξενούμενοι του Τοσιτσείου Ιδρύματος». […]
(Κωνσταντίνος Αν. Τασούλας, από τον προλόγο της έκδοσης) - Ιστορία
Μελετήματα
€15.00Επιμέλεια :
Νικόλαου Παναγιωτάκη – Θεοχάρη ΔετοράκηΜε προλογικό σημείωμα του τ. δημάρχου Ηρακλείου Μανόλη Καρέλη
Β΄ ‘εκδοση
Ηράκλειο Κρήτης 2002 - Αλληλογραφία
Αλληλογραφία 1927-1938
€20.00Ποτέ δεν μίλησαν στον ενικό μεταξύ τους και τα πάντα τους χώριζαν : η καταγωγή, ο χαρακτήρας, ο τρόπος ζωής, ο πολιτικός προσανατολισμός. Ο ένας ήταν πλούσιος, ο άλλος φτωχός· ο ένας μειλίχιος και επιεικής, ο άλλος φλογερός και ριζοσπάστης· ο ένας φιλελεύθερος κι ο άλλος τα τελευταία χρόνια μοναρχικός· ο ένας είχε ένα μεγαλοπρεπές σπίτι και ο άλλος έμενε σε ξενοδοχεία· ο ένας ήταν νηφάλιος και ο άλλος πέθανε από το αλκοόλ. Τους ένωσε όμως το πάθος για τη συγγραφή και την ελευθερία. Ήταν και οι δύο Εβραίοι. Τα βιβλία τους κάηκαν από τους Ναζί στο Αουτονταφέ το 1933. Οι δύο συγγραφείς, ο Στέφαν Τσβάιχ και ο Γιόζεφ Ροτ, διατήρησαν αλληλογραφία σπάνιας δύναμης από το 1927 ώς το 1938, σε μια Ευρώπη στη δίνη των ταραχών, στα πρόθυρα του πολέμου, με την άνοδο του ναζισμού και τη συνακόλουθη εξορία. Τα γράμματά τους άλλοτε αφορούν την προσωπική τους ζωή και άλλοτε τη δημόσια, άλλοτε είναι γεμάτα επιπλήξεις και άλλοτε είναι γράμματα συμφιλίωσης. Συχνά είναι γράμματα αγωνίας και για την οικονομική και λογοτεχνική επιβίωση των συγγραφέων τους, αφού τα έργα τους δεν μπορούσαν πλέον να κυκλοφορήσουν στη γλώσσα τους. Δεν παύουν όμως να αντανακλούν την πραγματικότητα της εποχής τους όσο και την ισχυρή φιλία τους, που τίποτε δεν την πτόησε.Η αλληλογραφία τους είναι ένα θαυμάσιο ντοκουμέντο αυτής της κομβικής εποχής στην παγκόσμια ιστορία και διαβάζεται σαν μυθιστόρημα, με τις εντάσεις της, τα απρόοπτά της, τη δική τους κάθε φορά αλήθεια, σύνθετη και συνάμα τραγική.
- Κοινωνιολογία - Ανθρωπολογία
ΚΡΗΤΙΚΑ ΑΞΕΜΟΥΡΙΣΤΑ
Ο ελευθερόστομος λόγος στην Κρητική παράδοση€17.82Αρσίζικα, (α)ξετσίπωτα, (α)ξεμούριστα, (ε)ντεψίζικα καταχωρήθηκαν στην κρητική διάλεκτο τα τραγούδια και οι αφηγήσεις που σε άλλες περιοχές της Ελλάδας χαρακτηρίζονται γαμοτράγουδα, μουνάτα, ψωλάτα, πιπεράτα, αδιάντροπα ή ξεδιάντροπα, ως συνώνυμα του είδους εκείνου του λαϊκού λόγου που συλλήβδην στη γλώσσα των επιστημών του λόγου χαρακτηρίζεται άσεμνος, ανίερος, βωμολοχικός, υβριστικός, αισχρολογικός ή αγγλότροπα shocking. Πρόκειται για το τμήμα εκείνο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς που αποσιωπήθηκε περισσότερο από όλα τα άλλα, επειδή στην πορεία αιώνων μελέτης του ελληνικού λόγου δεν υπήρχε χώρος γι’ αυτό, καθώς απουσίαζε το ενδιαφέρον των ερευνητών, θύματα μιας ακαδημαϊκής αντίληψης που δεν τους επέτρεπε να συνδέσουν το όνομά τους με το συγκεκριμένο είδος. Μολονότι τα τελευταία χρόνια η στάση αυτή έχει αλλάξει, συχνά συναντά κανείς ακόμα και σήμερα μελέτες που αφορούν στον ελευθερόστομο λόγο, στις οποίες διαφαίνεται η αγωνία των μελετητών να μην υπάρξει καμιά αναφορά σε “άσεμνη” λέξη. Μελετούν δηλαδή τον ελευθερόστομο λόγο, χωρίς να τον προσδιορίζουν. Η διακριτική αυτή απόσταση δεν αφορά μόνο στον παραδοσιακό, αλλά και στον σύγχρονο αθυρόστομο λόγο, ακόμα κι όταν αυτός είναι δημιουργία κορυφαίων Ελλήνων ποιητών. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις οι εκδόσεις κυκλοφορούν σε τόσο μικρό αριθμό αντιτύπων, ώστε ελάχιστοι μπορούν να έχουν πρόσβαση σ’ αυτά, και ακόμα λιγότερο ασχολήθηκαν με την ερμηνεία των έργων αυτών. (…) (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
Η συλλογή χωρίζεται σε παραδοσιακό ποιητικό ή με ρυθμό απαγγελλόμενο λόγο, σε ελευθερόστομα πεζά αλλά και σε νεότερα στιχουργήματα, τα οποία αποδεικνύουν ότι η παράδοση αυτή συνεχίζεται ως σήμερα. Εδώ θα βρούμε γυμνασιακά, ποδοσφαιρικά, σύγχρονα αλιευμένα από το Διαδίκτυο, ευχετήρια SMS για την Πρωτοχρονιά, το Πάσχα ή την ονομαστική εορτή. Επίσης υπάρχουν πολλά ανέκδοτα, παροιμίες, αινίγματα, παιχνίδια, πετσώματα, παραμύθια, ευτράπελες αφηγήσεις και γενικά όλες οι εκφάνσεις ενός λόγου χωρίς ταμπού. Πολλά από τα καταγεγραμμένα έχουν υπογραφή, έχουν δηλαδή δημιουργηθεί από επώνυμους συνθέτες μαντινάδων και συγγραφείς. Ο συγγραφέας παραθέτει πλούσιο λεξικό, βιβλιογραφία και έναν πολύ κατατοπιστικό πρόλογο για την αξία του ελευθερόστομου λόγου.
