Σχετικά προϊόντα

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Πολιτική

  Για το κράτος

  Vladimir Lenin

  €7.00 €6.50

  Αυτή η νέα έκδοση της Σύγχρονης Εποχής, περιλαμβάνει 3 κείμενα του Λένιν που γράφτηκαν μετά τη νίκη της Οκτωβριανής επανάστασης.

  Είναι τρία κείμενα μάχης που ταυτόχρονα φωτίζουν πολλά θεωρητικά ζητήματα για το κράτος, ενώ περιέχουν επιχειρηματολογία διαχρονική στη διαπάλη με την αστική τάξη και τον οπορτουνισμό.

  Το πρώτο κείμενο της συλλογής, «Για το κράτος» αποτελεί διάλεξη που έγινε στο πανεπιστήμιο Σβερντλόφ το 1919, και αποδεικνύει θεωρητικά και ιστορικά πως κάθε κράτος αποτελεί δικτατορία μιας τάξης, της κυρίαρχης.

  Το δεύτερο κείμενο με τίτλο «Θέσεις και εισήγηση για την αστική δημοκρατία και τη δικτατορία του προλεταριάτου» αποτελεί εισήγηση του Λένιν στο ιδρυτικό συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, εκεί ο Λένιν ξεσκεπάζει τη λεγόμενη «καθαρή δημοκρατία» και τονίζει το ταξικό περιεχόμενο της έννοιας δημοκρατία, ο Λένιν κόντρα στις προλήψεις του αστικού κοινοβουλευτισμού, αναδεικνύει τους θεσμούς της εργατικής εξουσίας ως ανώτερου τύπου δημοκρατία.

  Το τρίτο κείμενο, με τίτλο «Οι εκλογές για τη συντακτική συνέλευση και η δικτατορία του προλεταριάτου» έχει γραφτεί το Δεκέμβρη του 1919 περίπου δύο χρόνια μετά τις εκλογές για τη συντακτική συνέλευση καθώς και τη σύγκληση της ομώνυμης συνέλευσης. Η Πανρωσική Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή των Σοβιέτ αποφάσισε τη διάλυση της «Συντακτικής» ως αστικό σώμα, υπερασπιζόμενη έτσι την εργατική εξουσία ως ανώτερου τύπου δημοκρατία. Με αφορμή αυτό το γεγονός σηκώθηκε αστικός και οπορτουνιστικός κουρνιαχτός ενάντια στους μπολσεβίκους και τη σοβιετική εξουσία.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Δοκίμιο

  Το σύνδρομο της δικτατορίας

  Alaa Al Aswany

  €11.10 €10.00

  Στη Δύση, η μελέτη της δικτατορίας έχει αποκτήσει μια σχεδόν εξωτική διάσταση. Όμως τα απολυταρχικά καθεστώτα παραμένουν οδυνηρή πραγματικότητα για δισεκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, με τις ελευθερίες τους να παραβιάζονται και τα δικαιώματά τους να καταστρατηγούνται με όλους τους τρόπους.
  Ποια είναι η φύση της δικτατορίας; Πώς επικρατεί; Ποιες συνθήκες και περιστάσεις τής επιτρέπουν να ευδοκιμήσει; Και με ποιους τρόπους οι δικτάτορες καταφέρνουν να διατηρούν την εξουσία ακόμα και όταν τους λοιδορούν και τους χλευάζουν οι κυβερνώμενοι;

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Δοκίμιο

  Το Λιοντάρι Και Ο Μονόκερος

  George Orwell

  Ο Σοσιαλισμός και η Αγγλική Μεγαλοφυΐα

  €11.00 €10.00

  Απόσπασμα I
  Όταν επιστρέφετε στην Αγγλία από οποιαδήποτε ξένη χώρα, αμέσως έχετε την εντύπωση ότι ανασαίνετε αλλιώτικο αέρα. Ακόμα και τα λίγα πρώτα λεπτά, δεκάδες μικροπράγματα συνωμοτούν για να σας δώσουν αυτή την αίσθηση. Η μπύρα είναι πιο πικρή, τα κέρματα πιο βαριά, η χλόη πιο πράσινη, οι διαφημίσεις πιο κραυγαλέες. Τα πλήθη στις μεγάλες πόλεις με τα πράα, όλο γωνίες πρόσωπα, τα χαλασμένα δόντια και τους ευγενικούς τρόπους, διαφέρουν από ένα ευρωπαϊκό πλήθος. Και μετά η απεραντοσύνη της Αγγλίας σας καταπίνει, και χάνετε για λίγο την αίσθησή σας ότι ολόκληρο το έθνος ένα ενιαίο αναγνωρίσιμο χαρακτήρα. Άραγε όντως υπάρχουν έθνη; Μήπως δεν είμαστε 46.000.000 άτομα, όλα διαφορετικά; Άσε πια την ποικιλότητα, το χάος! Το βροντοκόπημα των ξυλοπάπουτσων στις βιομηχανικές πόλεις του Λάνκασαϊρ, το πήγαιν’ έλα των φορτηγών στη Μεγάλη Βόρεια Οδό, οι ουρές έξω από τα Γραφεία Ευρέσεως Εργασίας, ο πάταγος στα φλιπεράκια των παμπ του Σόχο, οι γεροντοκόρες που πηγαίνουν με το ποδήλατο στη Θεία Κοινωνία μέσα στην ομίχλη του φθινοπωρινού πρωινού – όλα αυτά δεν είναι μόνο θραύσματα, αλλά χαρακτηριστικά θραύσματα του αγγλικού τοπίου. Πώς να βγάλεις ένα σαφές σχήμα μέσα σ’ αυτή τη θολούρα;

  Απόσπασμα II
  Όμως συνδέεται με ένα άλλο αγγλικό γνώρισμα που είναι τόσο μεγάλο μέρος μας ώστε σχεδόν δεν το προσέχουμε, κι αυτό είναι ο εθισμός σε χόμπι και ενασχολήσεις του ελεύθερου χρόνου, η ιδιωτικότητα της αγγλικής ζωής. Είμαστε ένα έθνος με ανθρώπους που αγαπούν τα λουλούδια, αλλά επίσης ένα έθνος με συλλέκτες γραμματοσήμων, ερασιτέχνες ξυλουργούς, ανθρώπους που εκτρέφουν περιστέρια, κόβουν κουπόνια, παίζουν βελάκια, λύνουν σταυρόλεξα. Το τμήμα της κουλτούρας που είναι χαρακτηριστικά ντόπιο επικεντρώνεται σε πράγματα που ακόμα και όταν είναι δημόσια, δεν είναι επίσημα – η παμπ, ο ποδοσφαιρικός αγώνας, ο πίσω κήπος, το τζάκι, και το «ωραίο φλιτζάνι τσάι». Ακόμα πιστεύουμε στην ελευθερία του ατόμου, σχεδόν όσο και στον 19ο αιώνα. Αλλά δεν έχει να κάνει με την οικονομική ελευθερία, το δικαίωμα να εκμεταλλεύεσαι άλλους για κέρδος. Είναι η ελευθερία να έχεις ένα δικό σου σπίτι, να διαλέγεις τη δική σου διασκέδαση αντί να σου επιβάλλεται άνωθεν.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Δοκίμιο

  Το όπιο του λαού

  Πέτρος Τατσόπουλος

  Μια ανορθόδοξη προσέγγιση

  €14.39 €13.00

  Ο Πέτρος Τατσόπουλος εκλαμβάνει τις θρησκείες ως θεσμοθετημένες θεωρίες συνωμοσίας. «Φανταστείτε», γράφει, «μια κοινωνία να πιστεύει ότι ελέγχουν την ανθρωπότητα εξωγήινες σαύρες -μια θεωρία συνωμοσίας πολύ της μόδας αυτόν τον καιρό στις Ηνωμένες Πολιτείες- και όποιον δεν συμμερίζεται αυτή την κοινή πίστη να τον στέλνει κατευθείαν στο τρελάδικο. Πριν σπεύσετε να καγχάσετε με τον εν λόγω παραλογισμό, αναλογιστείτε ότι οι συντριπτικά περισσότερες θρησκείες, τόσο οι πολυθεϊστικές όσο και οι μονοθεϊστικές, δεν υπερτερούν σε αληθοφάνεια ούτε υστερούν σε τερατολογίες».

  Σε έναν κόσμο όπου τα «διαπιστευτήρια παραλογισμού» είναι πλέον απαραίτητα προκειμένου να λάβεις μέρος σε οιαδήποτε δημόσια συζήτηση «κοινής λογικής», εν προκειμένω επιχειρείται μια παράτολμη όσο και ανορθόδοξη προσέγγιση στο «τελευταίο μεσαιωνικό κατάλοιπο»: την πολυπλόκαμη διείσδυση της θρησκείας στη σύγχρονη κοινωνία. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον επιθανάτιο ρόγχο του σκοταδισμού ή με τη θριαμβευτική επιστροφή του ύστερα από την ορθολογική αναδίπλωση; Άλλοτε με βιτριολικό χιούμορ και άλλοτε με βλάσφημη διάθεση, σταθερά απέναντι στην πολιτική ορθότητα των ημερών, ο συγγραφέας δίνει απρόβλεπτες απαντήσεις σε ενοχλητικές ερωτήσεις. Όπως σκωπτικά σημειώνει ο ίδιος: «Επαφίεμαι στην καλή πίστη του αναγνώστη και, εάν σκεφτείτε την ειρωνεία του πράγματος, είναι μάλλον και η μοναδική πίστη στην οποία επαφίεμαι». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)