Η πρώτη μελέτη, γραμμένη μεταξύ 1927 και 1932, τυπώθηκε σε βιβλίο, τρεις μήνες μετά το θάνατο του ποιητή, το 1933. Τα “Συμπληρωματικά σχόλια” δημοσιεύθηκαν, το 1935, στα “Νέα Γράμματα” και “κυκλοφόρησαν, τον ίδιο χρόνο, σε τεύχος. Έκτοτε -όπως έγραφα και στην έκδοσή τους του 1941- στο σύνολό τους, οι γνώμες μου δεν άλλαξαν. Μάλιστα τολμώ να πιστεύω ότι μια κάποιαν αξία θεμελιακή δεν έπαψαν να έχουν, αφού κάποιοι, που αρχικά τις είχαν αποκρούσει, σιωπηρά τις παραδέχτηκαν, και, αφού, μερικές απ’ αυτές, σ’ αυτό το διάστημα είχα την ευχάριστη έκπληξη να τις συναπαντήσω μεταμφιεσμένες μες σε γραπτά άλλων σχετικά με τον ποιητή. Ίσως το τελευταίο αυτό να πρέπει να θεωρηθεί και ως η κολακευτικώτερη αποδοχή τους, μολονότι, στο μεταξύ, δεν έλειψαν και οι φανερές εκείνες αναγνωρίσεις, που πραγματικά με τιμούν. Από αυτές, ας μου επιτραπεί τώρα να μεταφέρω εδώ μία τη γνώμη του εξαίρετου ποιητή και θαυμαστή της Καβαφικής μούσας κ. Μ. Μαλακάση:
«Σε μια αξιοπρόσεχτη και εμπεριστατωμένη μελέτη περί Καβάφη του ποιητή Τίμου Μαλάνου, μαθαίνουμε όλα σχεδόν τα περί του ανθρώπου και του έργου του.
Ο Μαλάνος είναι ο αυθεντικώτερος πληροφορητής μας, πολύτιμος και για τις σκέψεις του και για τα συμπεράσματά του, επάνω στον Καβάφη και τον Καβαφισμό. Δεν αφίνει τίποτε που να μη σχολιάσει, να μην αναλύσει, να μην αποδείξει ακόμα με τα συμπεράσματά του. Και επειδή αφίνει ακόμα και τον αναγνώστη του ελεύθερο να κρίνει και μόνος του, η εργασία του Μαλάνου είναι δοκίμιο πληρέστατο, στην εντέλεια». (“Νέα Εστία”, τεύχος 331, 1.10,1940).
Όποιος ήδη διάβασε, στην πρώτη μορφή τους, αυτές τις δύο μελέτες, ας έχει τώρα υπ’ όψει του ότι, τόσον οι προσθήκες, όσον και οι υποσημειώσεις στις μεταγενέστερές τους εκδόσεις, όταν δεν αποβλέπουν στη συμπλήρωση χρήσιμου πληροφοριακού υλικού, συντελούν απλώς στην πληρέστερη ανάπτυξη αρχικών απόψεων, γνωμών και παρατηρήσεων.

Άριστη κατάσταση