Το ανά χείρας βιβλίο αποσκοπεί στο να συνεισφέρει στη «χαρτογράφηση» του πολιτικού και πολιτιστικού τοπίου της μεταπολίτευσης (1974-1990), καθώς η ιστοριογραφία της ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια. Τόσο μεθοδολογικά όσο και από την άποψη του παρατιθέμενου υλικού, το αντικείμενο είναι ο «ριζοσπαστισμός της μεταπολίτευσης». Ως «ριζοσπαστισμός» ορίζεται η πραγματική κίνηση που θέτει στο επίκεντρο της αλλαγής τις κοινωνικές ανάγκες και σχέσεις, «μια ριζική επανάσταση», με στόχο την «καθολική ανθρώπινη χειραφέτηση». Η ολότητα του ριζοσπαστισμού της μεταπολιτευτικής περιόδου εμπεριέχει: α) τις δυνάμεις και συλλογικότητες της αριστεράς και της αναρχίας, οι οποίες κινήθηκαν πέρα από τα θεσμικά πλαίσια της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, β) νεολαιίστικα ρεύματα και κινήματα που αμφισβήτησαν την κυρίαρχη ιδεολογία και την επικρατούσα ηθική, γ) το «εργοστασιακό» εργατικό κίνημα και την «αντιπληροφόρηση» και, τέλος, δ) αυτό που ονομάστηκε «χώρος» ή «Εξάρχεια», με την ανοικτή, σχεδόν πλουραλιστική, σημασιολόγηση της έννοιας.

Η πρωτοτυπία του βιβλίου συνίσταται στο να μεταφέρει την (άνευ «συστήματος») πολυσημία της σκέψης του Paul K. Feyerabend στο έδαφος της Κοινωνικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας, μια πρωτότυπη ώσμωση της Γνωσιοθεωρίας με την Κοινωνική και Πολιτική Φιλοσοφία. Είναι η πρώτη φορά που η μέθοδος του αυστριακού φιλοσόφου χρησιμοποιείται για να αξιολογηθούν, τόσο η ιδεολογική πάλη την επαύριον της δικτατορίας όσο και ο εκδοτικός «οργασμός» που τη συνόδεψε.