Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
Η αρχαία ελληνική τραγωδία
€24.30
Στο εμβληματικό αυτό έργο, που πρωτοκυκλοφόρησε στα αγγλικά το 1939 κι εκδίδεται αδιάλειπτα έκτοτε, ο Βρετανός κλασικιστής H.D.F Kitto αναλύει, με μια διαχρονικά πρωτοποριακή προσέγγιση, τα έργα του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη, αναδεικνύοντας με οξυδερκή τρόπο τη διαρκή καλλιτεχνική και λογοτεχνική κληρονομιά των τριών μεγάλων τραγικών και τον τρόπο που ο καθένας απ’ αυτούς συνέβαλε στην εξέλιξη του είδους.
Λαμβάνοντας υπόψη του το ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον του ευρύτερου αναγνωστικού κοινού για την αρχαία ελληνική τραγωδία, ο Kitto υποστήριξε την άποψη ότι οι τρεις τραγικοί υπήρξαν πρώτα απ’ όλα καλλιτέχνες και ως εκ τούτου το κλειδί για την κατανόηση του κλασικού δράματος βρίσκεται στην κατανόηση της τραγικής σύλληψης κάθε έργου ξεχωριστά. Για τον Kitto το κρίσιμο σημείο της ερμηνευτικής διαδικασίας είναι η διατύπωση των σωστών ερωτημάτων κι όχι η εσφαλμένη αντίληψη ότι υπάρχουν ξεκάθαρες και σωστές απαντήσεις σε ζητήματα που αφορούν πρωτίστως την αισθητική του αρχαιοελληνικού δράματος. Η νέα αυτή έκδοση της Αρχαίας ελληνικής τραγωδίας βασίζεται στην αναθεωρημένη έκδοση του 1961 όπου αποκρυσταλλώνεται πλέον η άποψη του συγγραφέα ότι στα έργα τέχνης η μορφή και το περιεχόμενο είναι άρρηκτα συνδεδεμένα, πράγμα που επιβάλλει τη συνεξέτασή τους. Το βιβλίο συνεχίζει να επηρεάζει τις παραστάσεις κλασικού δράματος, προσφέροντας ένα θεωρητικό πλαίσιο για ρηξικέλευθες προσεγγίσεις και ερμηνείες.
Η παρούσα έκδοση συνοδεύεται από ένα εύχρηστο ευρετήριο και πρόλογο της Βρετανίδας ακαδημαϊκού Edith Hall, όπου παρουσιάζονται οι λόγοι της επί μακρόν αμείωτης δημοφιλίας ενός βιβλίου-ορόσημου για τη μελέτη του αρχαιοελληνικού δράματος.
Σχετικά προϊόντα
- Ελληνική Ιστορία
1821 – Από την επανάσταση στο κράτος
€20.00Στο βιβλίο εξετάζεται τι επέτυχε η Ελληνική Επανάσταση του 1821 με βάση τις δυνατότητες της εποχής αλλά και τις επιδιώξεις των Ελλήνων, τους στόχους που πραγματώθηκαν και τις προσδοκίες που διαψεύστηκαν. Χρονικά, εκτείνεται στα 100 χρόνια που χωρίζουν την Επανάσταση από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον τερματισμό της Μεγάλης Ιδέας, διάστημα που προσφέρεται για την αποτίμηση, αλλά παραμένει «θολό» στη συλλογική μνήμη και δύστροπο στην ιστοριογραφία.
Οι 12 διακεκριμένοι ιστορικοί που συνεργάστηκαν για την αποτύπωσή του παρουσιάζουν την Ελλάδα με πολλά νέα στοιχεία από τρεις οπτικές γωνίες: κράτος-θεσμοί, στρατός-ιδεολογία-εξωτερική πολιτική, κοινωνία-ταυτότητα. Η ελληνική περίπτωση αναδεικνύεται σαν οργανικό μέρος της ευρωπαϊκής ιστορίας και ξεχωριστό συνάμα. Στα κεφάλαια του βιβλίου ζωντανεύουν θέματα όπως η ταυτότητα του κράτους και η τοπική εφαρμογή του κοινοβουλευτισμού, η αποστασιοποίηση από τη βαλκανική ταυτότητα και η έννοια του Έλληνα, ο στρατός και η Μεγάλη Ιδέα, η φορολογία ως μέσο δημιουργίας εθνικής οικονομίας, η διαμόρφωση της ηγεσίας, η επιρροή των Μεγάλων Δυνάμεων, η αποστολή του πανεπιστημίου, οι στόχοι του συστήματος υγείας και η οργάνωση της εσωτερικής ασφάλειας.
Το αποτέλεσμα είναι ένα βιβλίο που καλύπτει το θέμα σφαιρικά και οδηγεί τον αναγνώστη να αντιληφθεί την Ελλάδα που του είναι λιγότερο οικεία, αλλά απαραίτητη για να κατανοήσει τόσο την Επανάσταση όσο και το σύγχρονο ελληνικό κράτος.
- Ελληνική Ιστορία
Η ελληνική Επανάσταση του 1821, τόμος Γ΄
€29.70Οι πολιτικοί δημιουργοί του ’21, παρά τις συχνά αρνητικές πράξεις τους, «…δημιούργησαν κάτι μεγαλειώδες: πρώτοι αυτοί μέσα σ’ ένα αναπόσπαστο επί τέσσερις αιώνες τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας έθεσαν τα θεμέλια ενός νέου κράτους, πάνω στο οποίο έχτισαν -καλά ή κακά- οι μεταγενέστεροι. Αν εκείνοι τότε στη Νέα Επίδαυρο δεν έβαζαν τον πρώτο λίθο, η Ελλάς, για να το πω λατινικά, θα παρέμενε sine nomime truncus, ένας γεωγραφικός κορμός χωρίς όνομα. Γι’ αυτό δεν πρέπει να είμαστε αγνώμονες προς το παρελθόν. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που λέμε σήμερα παρόν θα είναι το παρελθόν του μέλλοντος. Δεν θα μας δικάσουν μόνον οι νεκροί, όπως γράφει ο Παλαμάς, αλλά και οι αγέννητοι. Και θα είναι θλιβερό να μας κατηγορήσουν ως γενιά που ξέγραψε την ιστορία της».
- Ιστορία
Η Αθήνα τον 19ο αιώνα
Εικόνες μιας οδοιπορίας μέσω του Τύπου€19.00Οία κεφαλή και εγκέφαλον ουκ είχε
Το εξής νοστιμώτατον εξεδικάσθη εν τω ενταύθα πταισματοδικείω. Ο κ. Α. Πετσάλης κατεμήνυσε τους κρεοπώλας Γ. Παπαδόπουλον ή Ντιρίκον και Νικόλ. Κακόν πωλήσαντας αυτώ κεφαλήν αρνίου άνευ μυελού, ον είχον υπεξαιρέσει κλείσαντες το κρανίον τεχνηέντως κατόπιν! Το πταισματοδικείον κατεδίκασεν αυτούς ερήμην εις κράτησιν τριών εβδομάδων εκάτερον.
– Νέα Εφημερίς
ΕΤOΣ ΙΒ΄, ΑΡΙΘ. 169
Παρασκευή 18 Ιουνίου 1893
Η εφημερίδα Ραμπαγάς τον Ιούνιο του 1882 ανακοινώνει ότι λόγω του πολλαπλασιασμού των λωποδυτών πολίτες αποφάσισαν να συστήσουν Σύλλογον αντιλωποδυτικόν. Κάθε μέλος φέρει επί της ράχης του πινακίδα όπου ευκρινώς αναγράφεται η φράση Απαγορεύεται η προσέγγισις. Οι λωποδύτες απαντούν με τη σύσταση δικού τους σωματείου. Κάθε μέλος φέρει επί του στήθους την επιγραφή: Άρπαξε να φας και κλέψε νάχης.
Οι άνθρωποι διασταυρώθηκαν στους δρόμους και στις συνοικίες, έδωσαν τον παλμό της καθημερινότητας, ζωγράφισαν με τα θερμά και ψυχρά χρώματα των συναισθημάτων τους, ξανά και ξανά, το μεταβαλλόμενο τοπίο της πόλης. Έπαιξαν ρόλους πρωταγωνιστών ή βουβών προσώπων, δυναμικών ή απαθών θεατών, ενορχηστρώθηκαν στο ανώνυμο πλήθος των επωνύμων μελών της κοινότητας. […]
Το πρόσωπο της Αθήνας θα ήταν άχρωμο, με το βλέμμα κενό, χωρίς την παρουσία τους, τις ιστορίες τους, τις ζωές τους. Η Ιστορία έχει ανάγκη τη μικροϊστορία, πτυχές της οποίας αποτυπώνονται εν θερμώ στις στήλες των εφημερίδων και εγγράφονται στη συλλογική μνήμη· τη μνήμη της πόλης.
- Ελληνική Ιστορία
Ελληνική επανάσταση του 1821: τεκμήρια, αναψηλαφήσεις, ερμηνείες
€7.70Με επίμονη και μακροχρόνια έρευνα, με συνολική και μικροσκοπική παρατήρηση, μπορεί κανείς να διακρίνει, όχι άνετα πάντως, ένα γενικό χαρακτηριστικό της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 να διακρίνει, αλλιώτικα, το στοίχημα ενός ολόκληρου έθνους – από αυτό και ο πρωτοποριακός ρόλος του εγχειρήματος.
Από την αρχή, την έναρξη της δηλαδή στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, μέχρι το τέλος της, που ως προς την πλήρη ικανοποίηση του αρχικού αιτήματος θα μπορούσε να το τοποθετήσει κανείς στο 1843, καθώς και στη διάρκεια της προετοιμασίας της, την Ελληνική Επανάσταση του 1821 διακρίνει μια διαρκής πάλη του νεωτερικού με το παραδοσιακό, του νέου εκείνη τη στιγμή με το παλαιό εκείνη τη στιγμή σε όλες τις διαστάσεις, σε όλα τα μεγέθη και σε όλες τις εκφράσεις, η νεωτερικότητα πάλεψε, ακόμη και πολέμησε, την παράδοση και νίκησε.
